V&D wordt VEEL & DIVERS

Vanmiddag was ik in het centrum van de stad waar ik woon (Leeuwarden) en dacht ik: laat ik nog één keer door de V&D lopen. Straks zijn die deuren gesloten en is ook "ons volkswarenhuis" geschiedenis geworden. Eigenlijk is V&D als warenhuis natuurlijk al lang geschiedenis. Het warenhuis waar de mensen nu en in de toekomst door heen dwalen om te kopen wat ze willen, heet namelijk INTERNET. Je loopt niet meer, maar je zit en typt, veegt of raakt op het scherm aan wat je wilt hebben. En dan krijg je dat de volgende dag thuisbezorgd voor een prijs waar gewone winkels met hun kosten voor personeel, ruimte en inrichting niet tegenop kunnen. Wat wil je nog meer?

Lang leve alle vervelende dwarsliggers

Afgelopen week was ik weer eens met de camper op inspectiereis door ons mooie land. Eén van mijn doelen was het Nationaal Militair Museum in Soest. Dat is een nieuw museum in een prachtig ontworpen gebouw, op de plaats waar vroeger de militaire vliegbasis Soesterberg was. Nu is dat een uitgebreid natuur- en wandelgebied geworden.

Het Foppe-moment

Het is al weer bijna een week geleden dat het Foppe de Haan (tijdelijk trainer bij de voetbalclub Heereveen, voor de voetbalhaters die nu waarschijnlijk massaal stoppen met lezen) tijdens de nabespreking van de wedstrijd van zijn club tegen FC Roda "brak". Nu is "breken" niet het goede woord, hij toonde zijn emoties over het spel van "zijn" jongens. Maar hij deed dat op een manier die in de stoere (voetbal)wereld niet gebruikelijk is: hij was (bijna) in tranen. En omdat dit zo ongebruikelijk is, wordt deze gebeurtenis uitgebreid schriftelijk en mondeling bij diverse media nabeschouwd. Of beter gezegd: over door geouwehoerd.

Wat bezielt hen?

Stel je bent een jonge moslim, geboren en getogen in Frankrijk en je woont in een banlieue in Parijs. Dan ziet je leven er als volgt uit. Solliciteren heeft geen zin. Bij het horen of lezen van je Arabische naam wordt je sollicitatie direct terzijde gelegd. Kom je buiten je wijk, dan word je op grond van je uiterlijk regelmatig aangehouden door de politie.

Maak Mark Rutte voorzitter van FC Stormvogels

Volgens onze premier zijn we in oorlog met IS. Volgens mij is dit een unicum: een premier van een democratisch land verklaart op eigen houtje, tijdens een min of meer toevallige toespraak voor de televisie dat zijn land in oorlog is. 
Dat zo'n uitspraak even betekenisloos als hilarisch is, blijkt wel uit het feit dat er vervolgens helemaal niets gebeurt.

Het busje komt zo, Jeanine!

Heb je het ook gezien gisteravond, onze minister van defensie Jeanine Hennis als een bang vogeltje in dat busje? Ik vond het om je dood te lachen, maar leuk was het niet. Even de feiten. Na de vreselijke gebeurtenissen in Parijs van afgelopen vrijdag, waar ook de voetbalwedstrijd Frankrijk tegen Duitsland bij betrokken was, wilden de Duitse en Nederlandse beleidsbepalers een sterk gebaar maken. De geplande vriendschappelijke wedstrijd tussen Duitsland en Nederland in Hannover moest hoe dan ook doorgaan. Wij wijken niet voor terreur, dat moesten we uitstralen. En om dat gebaar extra kracht bij te zetten zouden de beide landen met een hoge vertegenwoordiging aanwezig zijn. Duitsland met ma Merkel en wij met babe Jeanine.

Maar dan gaat het ineens mis. Kort voor de wedstrijd zijn er signalen van een substantiële dreiging van een terreuraanslag in of bij het stadion in Hannover. Iedereen moet dan het stadion verlaten. Goed, als dat regel en afspraak is, dan moet dat. Maar als je ziet op welke manier dat gaat, dan krijg ik daar een hele rare smaak van in ...

We verslaan die barbaren wel

Op deze foto in de krant van vandaag zien we tijdens de G20-top het afgelopen weekend Obama en Poetin samen in de conferentiehal zitten. Het gesprek duurde slechts 35 minuten. Toen waren de beide leiders er al uit. Met behulp van in het geheim geplaatste afluisterapparatuur is de inhoud van dit gesprek bekend geworden.
Obama, met een zorgelijk gezicht tegen Poetin: "Vladimir, weet jij niet een oplossing voor die hele IS- en jihad-ellende? Dit moet gestopt worden".

VVD = Vrijheid Van Declaratie

Leiden was in last toen Geert Wilders de Tweede Kamer een "nepparlement" noemde. Nu ben ik het uiterst zelden met ons Geert eens, en ook niet met deze opmerking. Maar dat is meer omdat ik de gedachte achter deze opmerking verafschuw. De Partij Van het Vandalisme staat op dit moment hoog in de peilingen, maar heeft nog bij lange na niet de meerderheid. Niet in de Tweede Kamer en ook niet in de peilingen. Maar ons Geert claimt wel de titel "spreekbuis van het volk". Dus als zijn Tweede Kamercollega's niet naar hem luisteren, vormen ze met elkaar een "nepparlement". Logisch toch?

Koop niet, geniet!

Zondagavond heb ik met veel interesse naar de televisie gekeken. In het programma Tegenlicht van de VPRO was de architect Thomas Rau aan het woord. Zijn boodschap is zowel verontrustend als verhelderend. Verontrustend omdat zijn betoog er op neer komt dat alles wat wij doen en vooral van plan zijn om de wereld van de ondergang te redden in feite niet meer is dan gerommel in de marge.

Geld verdienen belangrijker dan gezondheid

Doe jij ook aan de lijn? Wie niet eigenlijk in Nederland. Niet zo vreemd, want 40% van de mensen in ons land is te dik. En van de mensen in mijn eigen leeftijdscategorie (65 - 75 jaar) is dat 61%. Onder oudere mensen is dik-zijn dus al de "norm". En over enige tijd is het dat voor heel Nederland. Want al jarenlang stijgt het aantal mensen met vetzucht met stip.

Een simpele waarheid

Het vluchtelingenvraagstuk? Het is bijna als met het weer, je ontsnapt er niet aan. Bijna elke dag opent de ochtendkrant met berichten over enorme aantallen mensen uit Afrika en het Midden-Oosten die hier hun heil zoeken. Het probleem is inmiddels zo groot dat er al gesproken wordt in termen als het "V-woord". Net als vroeger toen over iemand die kanker had, gezegd werd: "Hij is heel erg ziek. Hij heeft K". Als mensen zich op deze manier gaan uitdrukken, dan weet je één ding zeker: de emotie regeert. En dat is precies wat er nu volgens mij aan de hand is in het vluchtelingendebat dat logisch volgt op deze schier eindeloze en alarmerende berichtenstroom.

Brief aan Mark Rutte: zijn mensen 'too small to save"?

Beste Mark,

Ik zou me er niet meer mee moeten bezighouden, met werkgelegenheid. Ik ben zelf inmiddels vijf jaar officieel met pensioen na een arbeidzaam leven (minus mijn studietijd) van 40 jaar.  En ik geniet met volle teugen van deze periode. Toch houdt het onderwerp me bezig. Om me heen zie ik, ondanks dat de economie weer wat aantrekt op dit moment, te veel mensen die ongewenst en langdurig werkeloos aan de kant staan.

Allemaal naar de grote stad - Deel 2

Mijn vorige blog, waarin staat dat ik het eens ben met Heleen Mees die in navolging van China ook het noorden van ons land zou willen ontvolken, heeft verschillende reacties opgeleverd. Alhoewel alle reacties vriendelijk van toon waren, was er duidelijk sprake van een verschil van mening met Mees. En eerlijk gezegd denk ik dat ook ik afwijzend op de column van Heleen Mees zou hebben gereageerd als ik niet kort daarvoor "toevallig" in de Volkskrant een interessant artikel van Hidde Boersma (VK, 29 augustus 2015) over dit onderwerp had gelezen. 

Allemaal naar de grote stad - Deel 1

Waar denken jullie aan als je de naam Heleen Mees hoort? Vrijwel zeker aan haar affaire met de bankier Willem Buiter. Alhoewel ik dat een prachtig verhaal vind over een ambitieuze jonge vrouw die verliefd wordt op een gluiperige, getrouwde bankrover uit de City in Londen die, als het hem te heet onder de voeten wordt, haar van stalken beschuldigt en vervolgens de mails met intieme details die ze aan hem gestuurd heeft openbaar maakt, maar natuurlijk de mails van hem aan haar met een vergelijkbare inhoud achterhoudt - waar blijft die speelfilm? -, ga ik daar niet over schrijven.

Samen Zeilen Dwars Door Nederland - Slot

"Het is weer voorbij die mooie ...". Nee, de zomer is niet voorbij, de reis wel. En wonder boven wonder heb ik Vlissingen gehaald. En ook nog varend/zeilend! Met dien verstande dat ik het stuk tussen Schoonhoven en Bruinisse (Grevelingenmeer) over de weg met de camper en de trailer heb afgelegd.
Korte samenvatting van het vervolg van de reis na het ongeluk op de Lek, waarbij de motor sneuvelde. Vanuit Brouwershaven heb ik geprobeerd zonder motor op de Grevelingen te varen. Buiten de haven lukte dat natuurlijk wel. Maar tegen de wind in roeiend de smalle havengeul bedwingen, daar heb ik de spierballen en de adem niet meer voor. Gelukkig kon ik een motor huren bij de firma Yacht at Sea in de haven. Toen was het ook mogelijk om via het Zijpe en de Oosterschelde naar het Veerse Meer en door het Kanaal van Walcheren naar Vlissingen te varen. Het einde van de reis (Ithaka?) is dus wel gehaald!

Samen Zeilen Dwars Door Nederland - Omschakeling

Gisteren kreeg ik een slecht bericht van de firma Bouwmeester uit Hardinxveld: de motor kan voorlopig niet gerepareerd worden. Eén onderdeel, een lange aluminium buis, is in niet in Nederland voorradig en moet uit Japan komen. Minimale duur één à twee weken. Dat is het einde van de reis, dacht ik onmiddellijk. Immers vóór half juni zal ik dan niet uit Schoonhoven kunnen vertrekken. Dan heb ik nog twee weken over om zowel naar Vlissingen te varen als weer thuis te komen. Een onmogelijke opgave.

Maar ik heb een tussenoplossing gevonden. Morgen haal ik de trailer op in Lauwersoog. Daarmee breng ik HG van Schoonhoven naar het Grevelingenmeer in Zeeland. Daar denk ik dat het wel verantwoord is om zonder motor te gaan zeilen. Misschien zit een uitstapje naar het Veerse meer er ook nog wel in. Maar op de grote rivieren tussen Schoonhoven en de Biesbosch is dat volgens mij veel te gevaarlijk. Ook de sluis bij Willemstad lijkt mij een onneembare hindernis.

Op deze manier hoop ik nog iets van mijn oorspronkelijke plan te realiseren. Het spijt me voor de mensen met wie ik van die aardige afspraken gemaakt heb. Ik zal de meeste er van moeten afzeggen. Als je net als ik erg teleurgesteld bent, luister dan nog maar eens naar die prachtige stem van Sean Connery die het nu zeker toepasselijke gedicht Ithaca van Kavafis voorleest. Het geeft troost en relativeert. Dat is altijd goed.

Samen Zeilen Dwars Door Nederland - Kort verslag eerste helft

Aanstaande vrijdag ben ik vier weken onderweg. Eén week daarvan heb ik dan ik Schoonhoven gelegen, waar ik nu in de bibliotheek voor de eerste keer de kans heb om een kort verslag van de reis SZDDN te geven. Voor wie mij niet (dagelijks) op Facebook volgt - onder Jaap Kiers -, afgelopen zaterdag ben ik hier in Schoonhoven min of meer gestrand door een ongeluk, waardoor de buitenboordmotor ernstig beschadigd is geraakt. Als alles goed gaat, is de reparatie aan het eind van de week klaar en kan ik verder. Dan kan ik weer verder met de reis, weliswaar met een vrij forse achterstand. 

Gedicht van de maand april: Ithaca

Met het gedicht van de maand april Ithaca ga ik de reeks blogs van het winterseizoen afsluiten. De zomer komt er aan. Mijn bootje Hollandia's Glorie ligt weer in het water. Over enkele dagen gaat een boeiend zeilproject van start. Ik heb hier al eerder over geschreven in mijn blog Samen zeilen door Nederland.
Op KIERSKEURIG kunnen jullie op gezette tijden in korte verslagen lezen wat mijn ervaringen zijn. Op Facebook (Jaap Kiers) zal ik elke dag mijn vorderingen melden. Dus voorlopig geen blogjes meer over klimaat, toekomst, politiek, economie (en andere onderwerpen waar iedereen verstand van heeft ...), maar twee maanden lang de blik op Nederland vanaf het water.

En sluit dit gedicht Ithaca van de Griekse dichter Kavafis (1863 - 1933) daar dan bij aan? Ja, helemaal! Ithaca vertelt over de lange en avontuurlijke reis van Odysseus naar zijn vrouw Penelope op het eiland Ithaca. Maar als je het leest, zul je zien dat het gedicht over veel meer gaat dan alleen een reis. Wat ik er in lees? Bijvoorbeeld dat het bij een reis niet zozeer gaat om het doel van de reis, maar om de reis zelf. Om de beleving. Om wat je er van leert. Hoe de reis je vormt. Hoe je er van kunt genieten. En vul voor het woordje reis maar alles in wat je wilt: studie, werk, project en om mijn part: het leven zelf. 

Brief aan Gerrit Zalm en het bestuur van de ABN

Hallo Gerrit,

De maat is vol. Wij hebben besloten onze inmiddels bijna 40 jaar durende verbintenis met ABN te verbreken. De formulieren voor een overstap naar de Triodos Bank zijn ingevuld, getekend en opgestuurd. Jij denkt natuurlijk dat wij dit doen door het gedoe om die bonus van een ton voor je medebestuursleden. Alhoewel ik niet begrijp hoe jullie zo dom konden zijn. In deze tijd, met zo veel ontslagen en bezuinigingen. Bij een bank die met vele miljarden door de belastingbetaler gered is. En waarvan wij bij een beursgang (nu of over een jaar) minder dan de helft terug zullen zien. Dan vraag ik mij af: wie verdient hier een bonus en waarom?

Film van de maand MAART 2015

Hier de Film van de maand MAART 2015. Ik heb in die maand wel meer gedaan, maar ik heb er voor gekozen alleen de beelden die ik van een bezoek aan Rotterdam heb te gebruiken. Vandaar dat deze film nog een ondertitel heeft: ROTTERDAM.

Kracht, durf en genie

De laatste tijd zit ik nogal vaak te denken of er niet een grote gemene deler is of algemene kenmerken  zijn die het mechanisme verklaren waardoor landen, rijken en werelddelen in de loop van de tijd opkomen, machtig, soms zelfs oppermachtig worden en dan weer wegzakken. Het denken hierover wordt gestimuleerd door de gebeurtenissen waarover we bijna dagelijks in de krant lezen. We leven in een tijd dat het al eeuwen oppermachtige zogenaamde Westen zijn grip op de ontwikkelingen in de wereld verliest. De afgelopen bijna twee eeuwen domineerden aanvankelijk vooral Engeland en later Amerika de wereldgeschiedenis. Nu zien we die overmacht vrij snel afbrokkelen en andere krachten opkomen. Is dit een onomkeerbare overgangsfase of enkele rimpelingen naar een nieuwe status quo? We weten het nog niet, maar wat bepaalt nu waar de macht in de wereld terechtkomt?

Brief aan Maxima

Hallo Maxima,

Aan onze laatste ontmoeting bij dat vervelende sponsorfeestje van de Stichting Sportend Nederland in de tuin van kasteel Kuylenhof denk ik nog vaak terug. Ik merkte dat je verbaasd was toen ik je vertelde dat je in ons land op zo veel mensen, instanties en ook gebeurtenissen nogal wat invloed had. Dat gesprek was natuurlijk veel te kort, omdat je al snel weer opgeëist werd door allerlei bestuursbobo's en geldproleten.

Het echte verhaal van de Timmerman en de Man in het mooie pak

Een sprookje is eigenlijk een verdichting van de werkelijkheid. En dan bedoel ik met verdichting dat er wat omheen verzonnen is. Hoe veel ik bij het sprookje De timmerman en de man in het mooie pak  verzonnen heb, laat ik na lezing van deze blog aan jullie beoordeling over. Heeft het een kern van waarheid? Of meer dan dat?

Jeen Veenstra (67) was eigenaar van de goed lopende onderneming Cenes en Drachten, gespecialiseerd in het bouwen van bedrijfsinterieurs, beursstands en scheepsbetimmeringen. In 2011 verkocht Veenstra dit bedrijf met een orderportefeuille van 5,5 miljoen Euro aan werknemer Eric Moorlag en accountant Wiebo de Vries. Van zichzelf zegt De Vries in het krantenartikel op 24 maart 2015 in de Leeuwarder Courant dat hij "altyd wat foarsichtich" was. Dat waren zijn opvolgers niet. In 2012 kochten zij concurrenten in Kollum en Tynaarlo op. Daar hebben ze niet lang plezier van gehad, want in oktober 2014 ging het dertig jaar oude bedrijf failliet met een schuld van 1,1 miljoen en stonden de 22 werknemers op straat.

Het sprookje van de Timmerman en de Man in het mooie pak

In een stad, hier niet zo ver vandaan, leefde een timmerman met zijn vrouw en zijn zoon. De timmerman had een eigen timmerbedrijf. Maar hij was een voorzichtige zakenman. Hij nam niet meer werk aan hij aankon en er kwamen pas nieuwe mensen bij als hij zeker wist dat hij werk voor ze had. Ook zorgde hij goed voor zijn personeel. Ze noemden hem "baas", maar hij werkte nog gewoon met ze mee in de werkplaats.
Maar op een gegeven moment kwam er een meneer met een mooi pak aan en een aktetas onder zijn arm binnen. Hij vroeg of hij met de timmerman kon spreken. Die had daar eigenlijk geen tijd voor. Ze waren net met een klus bezig die een beetje tegenviel, maar wel op tijd klaar moest zijn. Maar hij wilde niet onbeleefd zijn en nodigde man in het pak uit op zijn rommelige kantoortje.

WAKA WAKA voor licht en verlichting

Mijn bijtende blog Leef gezond, eet geen Apple ging over elektronicagigant Apple en andere grote bedrijven. Door hun enorme financiële reserves kunnen zij ongecontroleerd en in de hele wereld macht uitoefenen. Die enorme bedragen staan op rekeningen van buitenlandse banken om  de belasting in eigen land te ontwijken. Hierdoor ontstaat de situatie dat grote bedrijven steeds rijker en nationale overheden steeds armer worden. En waar het geld is, daar is de macht. Dat is denk ik wet nummer 1 in de wereld van economie en politiek. We moeten ons zo langzamerhand de vraag stellen: waar ligt het omslagpunt dat particuliere bedrijven groter en machtiger worden dan de staten waarin ze hun geld verdienen? Of zijn we dat punt al gepasseerd?

Gedicht van de maand maart 2015: ROTTERDAM

Ondanks een verblijf van 35 jaar in Fryslân blijft Rotterdam - ik ben er "geboore en getooge, nie waar" - me na aan het hart liggen.  Meer nog dan vroeger, meen ik te merken. Misschien omdat ik ouder word, maar zeker nu ik er door familie-omstandigheden weer vaker ben. 

Het gedicht Rotterdam van Jacques Bloem (1887 - 1966) geeft een impressie van de stad na het bombardement in mei 1940. De band van Bloem (geboren in Oudshoorn) met de stad moet ontstaan zijn in de jaren ver vóór dat bombardement. Van 1920 tot 1927 was hij er redacteur bij de Nieuwe Rotterdamsche Courant, tegenwoordig het NRC. Aan die baan (zoals aan elke baan) had hij een bloedhekel. Aan Rotterdam, ook jaren later, kennelijk niet.

Leef gezond, eet geen Apple.

Heb je het ook gelezen dat het helemaal niet waar is dat de rijken in de wereld steeds rijker worden ten koste van de armen, zoals Piketty in  zijn "Kapitaal in de 21ste eeuw" van Piketty schrijft?  De Nederlandse wetenschapper Koen Caminada heeft uitgezocht dat dat voor de 10% rijkste stinkerds van Nederland niet opgaat. Hun totale bruto inkomen is de afgelopen decennia rond de 25% van ons nationale inkomen blijven schommelen.
Met andere woorden: in de hele wereld gaat het verkeerd, maar wij doen het goed. Of in ieder geval redelijk goed. Hoe de situatie voor 25% van de mensen met lage inkomens zich in die periode ontwikkeld heeft, is niet onderzocht. Is zeker niet interessant genoeg ...

Film van de maand FEBRUARI

De eerste week van februari was ik nog met de camper onderweg. Het grootste deel van deze film gaat daar dan ook over. Vooral het Mémorial et Musée de Caen over de Tweede Wereldoorlog heeft indruk op mij gemaakt. Om Caen hebben de geallieerden hard tegen de Duitsers moeten vechten. Een goede plaats voor een mooi museum.

Samen zeilen dwars door Nederland

Beste blogvrienden en -volgers,

Hieronder staat het persbericht dat ik gisteren de wereld in gestuurd heb voor een bijzondere zeiltocht door Nederland. Ik hoop dat jullie ook mee kunnen werken hier meer bekendheid aan te geven, zodat dit project een groot succes wordt, waar iedereen veel plezier aan kan beleven. En ... misschien word je ook wel één van mijn gasten!

"ARMOEDE IN HERENIGD DUITSLAND GROTER DAN OOIT"

Laat ik maar eerlijk zijn, zelfs als een redelijk trouwe krantenlezer lees ik maar 50 tot 60% van de artikelen die in onze dagelijkse krant (Leeuwarder Courant) staan. Dit om redenen van onbenulligheid: "Aapje erft alles van Indiaans gezin". Of het is eigenlijk helemaal geen nieuws: "Akkerbouw laks met bestrijdingsmiddel". Ook vaak omdat het me gewoon geen bal interesseert: "Koning twee dagen bij militairen in Mali". Deze drie koppen haal ik uit de krant van vrijdag, 20 februari. Maar op dezelfde dag stond in de krant, in hetzelfde katern, rechts onderaan op bladzijde 6, een kort bericht dat ik met grote ogen van verbazing heb gelezen. Waarom staat dat niet paginagroot in de krant en ook niet in alle dagbladen van Nederland, vroeg ik mij al lezend af. Waarom heb ik de actualiteitenrubrieken hier niet over gehoord? En het NOS-journaal? Alleen al door de kop weet je dat het echt nieuws is. Dat dit heel belangrijk is. En ook nog eens knap alarmerend.

Brief aan Marianne Thieme (Partij voor de Dieren)

Hallo Marianne,

Als ik me niet vergis is het al een tijdje publicitair nogal stil rond jou en de PvdD. In de politiek kan dat twee dingen betekenen. Eén, er is geen ruzie in de tent. Goede zaak dus. Twee, er gebeurt weinig en de partij raakt buiten beeld. Geen goede zaak. Wat ook het geval is, te lang buiten beeld blijven is altijd ongunstig. Tot voor kort maakte mij dat eerlijk gezegd niet zo veel uit. Ik stemde toch niet op jullie. Hoe zeer het lot van dieren ook mij aan het hart gaat, ik ben nu een maal geen liefhebber van one-issuepartijen in de politiek.

Maar ik wil het nu niet met je hebben over meer of minder publiciteit. Nee, ik wil je aandacht vragen voor iets dat veel groter is en dat zo veel impact zal hebben dat het gehele “journaille” zich als een wolk van wespen op je zal werpen en je voorlopig niet uit de krant of van de buis weg te branden zult zijn.

Gedicht van de maand: Afsluitdijk

Hoe vaak ben ik al niet de Afsluitdijk over gereden? Aan de ene kant het grijze water van het IJsselmeer en er tegenover de dijk met daarachter de onzichtbare Waddenzee. Ik denk niet dat er veel mensen zijn die het rijden of lopen over deze lange dijk geen bijzondere ervaring vinden. De 32 kilometer lange, rechte weg met zijn verre en bijzondere uitzicht is een uitgelezen plek om je gedachten de vrije loop te laten.  
De dichteres M. Vasalis deed dat ook en schreef het gedicht Afsluitdijk (uit de bundel Parken en woestijnen, 1940). Het bijzondere is, vind ik, dat het veel meer is dan een gedicht. Het leest ook als een spannend spookverhaal.

Film: Wie kijkt naar wie?

 Een paar weken geleden liep ik door vrijwel lege zalen van het Musée de Beaux-Arts de Caen in Frankrijk. Kijkend naar de prachtige schilderijen dacht ik: wie kijkt hier nu eigenlijk naar wie? Het leek me een aardig idee voor een korte film.

Krantenkop van 18 februari 2023: EUROPA ÉÉN LAND!

Afgelopen nacht van 17 of 18 februari 2023, om 00.00 uur is er een einde gekomen aan het bestaan van het oude Europa van  zelfstandige staten. Het is nu één natie, de Verenigde Europese Staten (VES). Met één regering, één parlement, één munt, één leger, één belastingstelsel en geen verschillen meer in bijvoorbeeld arbeidsvoorwaarden, onderwijsstructuur, pensioenvoorziening. Alhoewel er al langere tijd sprake was van geruchten en vermoedens dat stappen in die richting genomen zouden worden, komt dit vergaande besluit toch als een grote verrassing.

Mark Verheijen? Opzouten!

Hebben jullie afgelopen week ook met verbijstering gekeken naar dat "menneke" Mark Verheijen, die dreumes die zo parmantig door het gebouw van de Tweede Kamer liep te paraderen met een legioen journalisten met microfoons en opschrijfboekjes om zich heen? Wat was zijn reactie op het stuk in het NRC over zijn uitbundige declaratiegedrag in de tijd dat hij nog gedeputeerde voor de VVD in Limburg was? Onderzoek door journalisten van deze kwaliteitskrant had uitgewezen dat onze Mark ten onrechte enkele duizenden euro's onkostenvergoeding had gedeclareerd.

Film van de maand JANUARI 2015

De film van de maand januari komt pas als februari al bijna op de helft is. De verklaring is de reis met Arie in de camper eind januari en begin februari. Het heeft dus even geduurd, maar dan heb je ook wat om te laten zien. Kijk maar.

Beeld van een beeld

Was er ineens enkele weken lang een oorverdovende stilte op KIERSKEURIG. Dat is even schrikken! Maar het valt mee. We gaan er vanaf nu weer op volle kracht tegenaan. We zijn er een tijdje tussen uit geweest. Arie en ik in de camper naar België en Frankrijk (Normandië). Dit in het kader van: blik verruimen, ideeën opdoen, relaxen, frisse wind inademen, er uit zijn, genieten, mooie dingen zien. En ik kan zeggen: het is allemaal gelukt. Van het laatste één voorbeeld: een beeld van een beeld.

Vóór het Memorial en Oorlogsmuseum van Caen staat een beeld van de legendarische foto van de fotograaf Alfred Eisenstaedt van de matroos die een verpleegster zoent. Dit gebeurde in 1945 op Time Square in New York na de capitulatie van Japan. 

Chocolade, de pure verleider

Al meerdere keren heb ik een blog gewijd aan de voedselproblematiek in de wereld. Dat interesseert me. Maar aan het zelf nuttigen, laat staan bereiden van voedsel heb ik nog nooit een woord vuil gemaakt. Ik heb er gewoon geen belangstelling voor. Maar er is één uitzondering en daar wil ik één keer een blog over schrijven: chocolade. Pure chocolade, ik ben er niet verslaafd aan, maar een dag zonder  is toch een stuk minder leuk. Samen met een kop zacht ruikende kruidenthee met een beetje honing is dat elke keer weer een feestje.

Gedicht van de maand: Zwerversliefde

Tijdens het vertalen van het lied Help me make it through the night van Kris Kristofferson (zie Lied: Blijf en help me door de nacht) moest ik denken aan het bekende gedicht Zwerversliefde van Adriaan Roland Holst. Van dit gedicht kon ik mij op dat moment alleen de regel "Laten wij zacht zijn voor elkaar, kind" herinneren. Wel wist ik dat dit gedicht hetzelfde thema verwoordde als het lied van Kristofferson, namelijk "het zoeken van steun bij iemand om de eenzaamheid te verlichten". 
De verleiding was dan ook groot om even op internet te kijken hoe dit gedicht precies ging. Bewust heb ik dat niet gedaan, omdat ik wist dat het voor mij dan alleen maar moeilijker zou worden om dicht bij het origineel van het lied te blijven.

Persbericht van Jezus en Mohammed

Na uitvoerig beraad en overleg willen wij, Jezus en Mohammed, ook uit naam van Allah en God, het volgende mededelen:

• Iedereen is  vrij om te kiezen om in ieder van ons te geloven of ons te ontkennen, ons lief te hebben of te haten, ons te bewonderen of te verafschuwen.
• Niemand mag in onze naam iemand aanzetten tot daden die voor die persoon of anderen kwalijke gevolgen zullen hebben.

Brief aan Allah

Geachte Allah,

Het is een beetje raar, ik weet het, om een brief te schrijven aan iemand waarvan je niet gelooft dat die bestaat. Wees gerust, ik discrimineer niet, want in Uw collega God geloof ik ook niet. Waar dan wel in? Het is misschien laf, maar ik weet het niet. Ik ben bang dat ik zelfs niet eens een vage "ietsist" ben.

Parijs, 7 januari 2015

Lied: Blijf en help me door de nacht

Het lied Help me make me through the night van Kris Kristofferson zit al jaren in mijn hoofd. En ook al heel lang aarzel ik of ik een poging zal wagen om dit lied te vertalen. De aarzeling is er, omdat het zo'n prachtig en ook gevoelig lied is dat gaat over iets dat voor iedereen herkenbaar is: eenzaamheid. 

Derde industriële revolutie

De laatste tijd lees ik regelmatig berichten over een op handen zijnde "Derde Industriële Revolutie". Tijd om even te googlen. Het eerste wat ik me afvroeg, was wat waren de de eerste twee industriële revoluties ook al weer? De eerste wist ik nog wel: de komst van de stoommachine, laten we zeggen rond 1800. Dat zorgde voor een verschuiving van productie in kleine werkplaatsen naar grote fabrieken. Niet alleen de productie werd dus massaal, maar ook de mensen trokken massaal naar de steden.

Film van de maand DECEMBER 2014

Behalve de rubriek Gedicht van de Maand wil ik nog een vast onderdeel aan KIERSKEURIG toevoegen. En dat is de Film van de Maand. Ik heb al eerder gezegd dat door het regelmatig schrijven van blogs mijn aandacht voor wat er om me heen gebeurt veranderd is. Bewust lezen stimuleert het nadenken.
Toen kwam de vraag bij me op: gebeurt dat ook als ik me meer bewust ben van wat er in mijn eigen leven gebeurt. En is het de moeite waard om de beelden daarvan vast te leggen? Met die vragen in mijn hoofd heb ik voor het eerst geprobeerd zowel het alledaagse als het "bijzondere" van mijn leven in de maand december te filmen. Als jij benieuwd bent naar het antwoord op de laatste vraag, kijk dan op het onderstaande filmpje door op "Read more" te klikken.