tag:blogger.com,1999:blog-58267631602013752024-02-06T21:11:10.842-08:00Kierskeurigwikt, weegt, blaft, bijtkierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.comBlogger291125tag:blogger.com,1999:blog-5826763160201375.post-54411746616094577652022-12-20T04:34:00.004-08:002022-12-20T05:04:24.418-08:00Oog in oog met de IJstijd<p><span style="font-family: verdana;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNDr8jFxU4DIX3Q0vaU2-C3bxRh4xZJaEHSmpibLqyK1DxTiqMymwP0PF32cSa7-4uAeojgeh-RcLcQxzBgnUvn3boVfNjFhkma3VOC9Bj2ytho_d32OoNyhL0IIBHfkU2DnP11dRMzxpkG9dEJMVLVnd1O4fAbDLZf2hW04FVWWRr1N9_kfc1rLgO/s4608/zwarte%20haan%20dec%2022-7corr.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2376" data-original-width="4608" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNDr8jFxU4DIX3Q0vaU2-C3bxRh4xZJaEHSmpibLqyK1DxTiqMymwP0PF32cSa7-4uAeojgeh-RcLcQxzBgnUvn3boVfNjFhkma3VOC9Bj2ytho_d32OoNyhL0IIBHfkU2DnP11dRMzxpkG9dEJMVLVnd1O4fAbDLZf2hW04FVWWRr1N9_kfc1rLgO/w640-h330/zwarte%20haan%20dec%2022-7corr.jpg" width="640" /></a></div><br /><span style="font-family: verdana;">Afgelopen weekend was ik met het kampeerbusje in Zwarte Haan, een dorpje van ongeveer 10 huizen langs een bij de Waddendijk uitkomend doodlopende weg. In het busje snorde de kachel, maar buiten vroor het en op de dijk stond er een strakke, koude zuidoosten wind . . . <span><a name='more'></a></span><br />Maar zoals altijd als ik er ben, was er weer dat verrassingsmoment op het moment dat je ogen boven de dijk uitkomen. De enorme ruimte, de ongeschonden horizon waarvoor je je hoofd helemaal van links naar recht moet draaien om het allemaal in je op te nemen en en de pracht van de kwelder met de in de winter dof groene, afstervende planten. </span><p></p><p><span style="font-family: verdana;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfk7vzk0z46l5gV82eQ9WBvCg0noREpi3Geuoitx-Ex6yNDPeLgdMidfKlLCZfg5fU4V-X1yJA6su6wBQbh6JmWBabb2OnlQnxEFmMd4SLBZ72ESL1-IG4E8KPjQ-jHUFB6n1cMCwjrEQc444QboemKtt87edyaN5WH5m5gbTmi-4pDdhS4eOUwScX/s3264/zwarte%20haan%20dec%2022-11corr.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1158" data-original-width="3264" height="114" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfk7vzk0z46l5gV82eQ9WBvCg0noREpi3Geuoitx-Ex6yNDPeLgdMidfKlLCZfg5fU4V-X1yJA6su6wBQbh6JmWBabb2OnlQnxEFmMd4SLBZ72ESL1-IG4E8KPjQ-jHUFB6n1cMCwjrEQc444QboemKtt87edyaN5WH5m5gbTmi-4pDdhS4eOUwScX/s320/zwarte%20haan%20dec%2022-11corr.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-family: verdana;">Maar toen ik daar een tijdje stond, voelde ik mezelf teruggaan naar de laatste ijstijd, tot ongeveer 12.000 jaar geleden. Dit was hoe heel noordwest Nederland er toen zo uitgezien moet hebben. Leeg, vlak, kaal en vooral koud. Maar toen dacht ik: niet alleen Nederland zag er toen ongeveer zo uit, ook de Noordzee, voor zover niet bedekt met een dikke ijskap, was één grote, toendravlakte, bewoond door mammoets, wolven, beren en andere grote wilde dieren. </span><p></p><p><span style="font-family: verdana;">Maar de kou verdrong mijn mijmeringen over lang geleden. Ik draaide me om. Op dat moment maakte ik een tijdsprong van meer dan 10.000 jaar. Vóór de dijk was ik in de ijstijd en er achter in het aangeharkte nu. Dat is nog eens tijdreizen.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZ-g9No-C65Bg_wa8m_Ti8IyCiwRDT84c6ufjgAa0cn_igFCFM0bIXNpztO62Qn_I8Uy5Icxcw1i27I3_4ZtUtLXBsiDYAuyASUqmdYODROFhNAqZBGZG4PhkeY8C5FG7a6pLN_uJmYbdTRpl2AM9xss-uqGYKtm43hJkp45-YjIvhUw0NLfLBNXaQ/s3264/zwarte%20haan%20dec%2022-9corr.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1212" data-original-width="3264" height="238" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZ-g9No-C65Bg_wa8m_Ti8IyCiwRDT84c6ufjgAa0cn_igFCFM0bIXNpztO62Qn_I8Uy5Icxcw1i27I3_4ZtUtLXBsiDYAuyASUqmdYODROFhNAqZBGZG4PhkeY8C5FG7a6pLN_uJmYbdTRpl2AM9xss-uqGYKtm43hJkp45-YjIvhUw0NLfLBNXaQ/w640-h238/zwarte%20haan%20dec%2022-9corr.jpg" width="640" /></a></span></div><span style="font-family: verdana;"><br /> </span><br /><p></p>kierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5826763160201375.post-53223896343624137422021-05-04T04:09:00.004-07:002021-05-04T04:09:56.459-07:00Ajax kampioen van de schande<p><span style="font-family: helvetica;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnxVi2mWfZ4ho64chSdhDcOpvaU5jnB5QjiRe0_7aaFtvQb-8O-2KNH-kNNKQI7cRbUYDvy2tAtCdeKlCd8PRZBWpELVo608VqIKndaJacbhNPTFIJKL0WmIyM2BXWRZksMbfmPG0a8EA/s1024/ajax-1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="1024" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnxVi2mWfZ4ho64chSdhDcOpvaU5jnB5QjiRe0_7aaFtvQb-8O-2KNH-kNNKQI7cRbUYDvy2tAtCdeKlCd8PRZBWpELVo608VqIKndaJacbhNPTFIJKL0WmIyM2BXWRZksMbfmPG0a8EA/w400-h225/ajax-1.jpg" width="400" /></a></div><span style="font-family: helvetica;">Omdat 12.000 mensen bij het Johan Cruijff Arena het nodig vonden om afgelopen zondagmiddag tegen elkaar aan geperst te gaan staan zingen en schreeuwen, zullen nu waarschijnlijk 50 tot 150 mensen zijn besmet met het Corona-virus, is de schatting van virologen. Dieptriest natuurlijk als je weet dat de ziekenhuizen in het hele land door de niet aflatende stroom van coronabesmettingen zo vol liggen, dat veel operaties weken moeten worden uitgesteld. Ook die met veel urgentie, zoals bij mensen met kanker en hart- en vaatziekten. De beelden van deze schandelijk gebeurtenis moeten ook een klap in het gezicht zijn geweest van alle medewerkers in de ziekenhuizen die overbelast, soms zelf ziek of opgebrand, met gevaar voor eigen leven zich al een jaar lang uit de naad werken om de duizenden coronapatiënten zo goed mogelijk te behandelen.<span><a name='more'></a></span></span><p></p><p><span style="font-family: helvetica;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8z81ILosekgwxHUYm50HnkXshMyIS7EZsOWuZEBRP0yZdZUaeZJs1m8_WeWKMWLtv0ddSecdItOqmOR807tKaWILFpic_53Y73EuDvJhZqe-crFM1fZlmz33owUJW8QToKQJYAoGTXxA/s675/ajax-2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="675" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8z81ILosekgwxHUYm50HnkXshMyIS7EZsOWuZEBRP0yZdZUaeZJs1m8_WeWKMWLtv0ddSecdItOqmOR807tKaWILFpic_53Y73EuDvJhZqe-crFM1fZlmz33owUJW8QToKQJYAoGTXxA/w400-h266/ajax-2.jpg" width="400" /></a></div>Deze gebeurtenis op zich is natuurlijk al schandelijk en had met alle middelen geprobeerd moeten worden om te voorkomen. Was het zo moeilijk voor de gemeente Amsterdam om te raden dat de supporters na het afsluiten van het Leidseplein en de binnenstad, naar de JC Arena zouden trekken? En was het, toen men zag dat er wel veel mensen kwamen, vóór het kampioenschap bekend werd niet mogelijk hier alvast controlerend op te treden? <p></p><p><span style="font-family: helvetica;">Maar de de grootste schuld ligt natuurlijk bij de bestuur van Ajax. Als Van der Sar en zijn maten ook maar een greintje verantwoordelijkheidsgevoel hadden gehad, hadden ze voorkomen dat het hele elftal op het dak van de parkeergarage met de schaal had staan zwaaien en springen. Vanaf dat moment kon niemand meer iets en wist je zeker wat er ging gebeuren. De opgehitste supporters drongen massaal en nog harder schreeuwend naar voren en tegen elkaar aan om maar zo dicht mogelijk bij hun helden te kunnen zijn. </span></p><p><span style="font-family: helvetica;">Daar en op dat moment moet de grootste besmetting hebben plaats gevonden en zal het 35ste kampioenschap van Ajax de geschiedenisboeken in gaan als het kampioenschap van de schande.</span><br /></p>kierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5826763160201375.post-42584591529362781392021-04-10T02:12:00.003-07:002021-04-10T02:13:34.602-07:00Veel vragen over V-dag<p><span style="font-family: helvetica;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: helvetica;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCmQDQx0_q4ew32RtLbSwGRhJcQLzD_5QwH8rvEN0rYswDolW1evZNI1b2_jozHskyotaf67Y20xtbbLIHMi54_kBJfm4J6B6KJBLDP_4Egt9Co8U6PcHggb7FENcFYVIDdViTeinpedM/s2048/vaccinatie-2.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1152" data-original-width="2048" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCmQDQx0_q4ew32RtLbSwGRhJcQLzD_5QwH8rvEN0rYswDolW1evZNI1b2_jozHskyotaf67Y20xtbbLIHMi54_kBJfm4J6B6KJBLDP_4Egt9Co8U6PcHggb7FENcFYVIDdViTeinpedM/w320-h180/vaccinatie-2.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-family: helvetica;">Op maandag 12 april is mijn V-dag: vaccinatiedag. Maar het voelt als Vrijheids-dag. Ongeveer twee weken geleden kreeg ik een uitnodiging om een datum te kiezen om mijn coronavaccinatie te mogen ontvangen. Aanstaande maandag was met nog twee andere data de eerste mogelijkheid. Ik moet er wel voor naar Franeker, want in de stad waar ik woon, Leeuwarden, kon ik niet geprikt worden. Wel later in Sneek en Drachten. <span><a name='more'></a></span></span><p></p><p><span style="font-family: helvetica;">Laat ik voorop stellen dat ik vooral blij ben dat ik als 75-jarige met vrij ernstige COPD (astma en bronchitis) verlost wordt van de aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid om na besmetting als een zeehond op mijn buik liggend mijn dood af te moeten wachten. Maar over de gang van zaken bij het toewijzen, het verspreiden en de organisatie van deze hele vaccinatie-operatie zweef ik al maanden ergens tussen niet aflatende verbazing en grenzeloze ergernis. Wat een zooitje! </span></p><p><span style="font-family: helvetica;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: helvetica;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikz3wyVW5dmALFNIJh94SHCk_bM_IAkEioQS0N5LAcJr6a6A2m-7K1rNrJxGElGeekCt27cmT5b1PJtBbNuRVZpK4d7ezz6DQcYQO2qtHywBbDv3Pi7JuoUWmQCZL2nrzww6iIVZfkNsU/s1920/vaccinatie-1.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1920" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikz3wyVW5dmALFNIJh94SHCk_bM_IAkEioQS0N5LAcJr6a6A2m-7K1rNrJxGElGeekCt27cmT5b1PJtBbNuRVZpK4d7ezz6DQcYQO2qtHywBbDv3Pi7JuoUWmQCZL2nrzww6iIVZfkNsU/w400-h225/vaccinatie-1.jpg" width="400" /></a></span></div><span style="font-family: helvetica;">Er zijn alleen maar vragen en vrijwel geen antwoorden. Om te beginnen natuurlijk de vraag waarom ik als Leeuwarder met een hele grote daarvoor ingerichte hal (het FEC) niet in mijn eigen stad gevaccineerd kan worden? <br /><br />Al weken lang heb ik via allerlei websites geprobeerd te achterhalen wanneer ik aan de beurt zou zijn. Geen antwoord te vinden. Op de officiële website stond dat "ik" vanaf januari een uitnodiging kon ontvangen. Verder niks. Belachelijk. Waarom niet het publiek laten weten hoe het schema in elkaar zit. Al is het maar globaal en natuurlijk met kort daarbij de redenen en de onzekerheden.</span><p></p><p><span style="font-family: helvetica;">En dan de kwestie van de volgorde van vaccinatie. Geen touw aan vast te knopen. Zorgpersoneel moest eerst. Maar nog steeds is een groot deel van het ziekenhuispersoneel (waaronder chirurgen) niet gevaccineerd. Eerst moeten de oudsten. Daar is wat voor te zeggen. Maar dan hoor je ineens dat na de 80-jarigen de 60- tot 65-jarigen in het schema opgenomen moeten worden? Waarom? Geen idee!</span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-family: helvetica;">Tot slot, anders wordt dit blogje te lang, hoe kan het dat de vaak enorme prikhallen vrijwel altijd leeg zijn. Allemaal linten voor lange rijen en geen mens te bekennen. Maar a.s. maandag ga ik het zelf meemaken. Misschien ben ik wel de enige . . .</span><br /></span></p>kierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5826763160201375.post-88270992112065435792021-02-13T09:03:00.005-08:002021-02-13T09:03:55.529-08:00IJsplezier vlak bij huis<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFnkJ5vmZnjh5wtG-HhoaZeIwS3jKq2dBJqaDdll7xRzJ08ag4rlxg7pR3AB4mVyIKR3KkWJkdXTRLP6LOTKTPgtmYsD3cW1C5NEtxANp6pUh3ulsxBWhbLcsTgiO24br4juPoyqRKTgU/s3193/pano+ijsplezier-11.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="985" data-original-width="3193" height="198" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFnkJ5vmZnjh5wtG-HhoaZeIwS3jKq2dBJqaDdll7xRzJ08ag4rlxg7pR3AB4mVyIKR3KkWJkdXTRLP6LOTKTPgtmYsD3cW1C5NEtxANp6pUh3ulsxBWhbLcsTgiO24br4juPoyqRKTgU/w640-h198/pano+ijsplezier-11.jpg" width="640" /></a></div><p></p><p><span></span></p><span><a name='more'></a></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgA2zLov-ztnuS-3g8UWVc3TE6WK3vYKJRGGdkeWCetstwuU4IJ22MpIk3ulPsD0s3ehMrxZ0PE8ES2DURRhlkbv_7J1kKwpazgx1IdNhB0-ktKAK7SaRNxJPcY3zuCfWHheSNTsy44MHk/s2675/ijsplezier-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1175" data-original-width="2675" height="282" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgA2zLov-ztnuS-3g8UWVc3TE6WK3vYKJRGGdkeWCetstwuU4IJ22MpIk3ulPsD0s3ehMrxZ0PE8ES2DURRhlkbv_7J1kKwpazgx1IdNhB0-ktKAK7SaRNxJPcY3zuCfWHheSNTsy44MHk/w640-h282/ijsplezier-1.jpg" width="640" /></a></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij2JnZX9nAhDbDfxKuyelKaovYC0WAYU02Cq0ufNE-KUWe6Qq2fcBPYFuraf2LyOqTx031BEtRPC2C44ePRqtChwgR5-rbxB3XJ2ib685bpPBoOXTR6vu4_0mos1EgTQJcvhLC6i0gKmg/s2048/ijsplezier-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1069" data-original-width="2048" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij2JnZX9nAhDbDfxKuyelKaovYC0WAYU02Cq0ufNE-KUWe6Qq2fcBPYFuraf2LyOqTx031BEtRPC2C44ePRqtChwgR5-rbxB3XJ2ib685bpPBoOXTR6vu4_0mos1EgTQJcvhLC6i0gKmg/w640-h334/ijsplezier-2.jpg" width="640" /></a></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2lfAD-ur1Szvngh3JgLlKzAZwA_skgasKm2LLsSuc0Jh_SUaONj8w8Y8Ks4HJW7UXa07oHMm2PqrJF92DvqNYF_7yH9Qci5WyEIIFshb3GuUCRMLdTXYGkXTZe41H6GkKWQrK_jKHlBA/s2048/ijsplezier-3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1255" data-original-width="2048" height="392" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2lfAD-ur1Szvngh3JgLlKzAZwA_skgasKm2LLsSuc0Jh_SUaONj8w8Y8Ks4HJW7UXa07oHMm2PqrJF92DvqNYF_7yH9Qci5WyEIIFshb3GuUCRMLdTXYGkXTZe41H6GkKWQrK_jKHlBA/w640-h392/ijsplezier-3.jpg" width="640" /></a></div><br /><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /><span></span></p>kierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5826763160201375.post-22097906927933290482021-01-24T01:39:00.004-08:002021-01-24T01:57:59.244-08:00Gedicht: Nederland<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoD6PTpE3zhyphenhyphenABknA_kwuznuIVjse-5Fzzm5QXIss2tXfXozhrrrbZbATjGRUwsq4422wnYtE9rFlx-CUuFdE242auODECJelwVL3o3AmcUkd4jZDvsm1p_luh-lcAk8PSZ0PO_B-GDUk/s1024/Lieke-Marsman-1.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="763" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoD6PTpE3zhyphenhyphenABknA_kwuznuIVjse-5Fzzm5QXIss2tXfXozhrrrbZbATjGRUwsq4422wnYtE9rFlx-CUuFdE242auODECJelwVL3o3AmcUkd4jZDvsm1p_luh-lcAk8PSZ0PO_B-GDUk/w149-h200/Lieke-Marsman-1.jpg" width="149" /></a></div><br /><span style="font-family: verdana;">Het gedicht <i>Nederland</i> is van de nieuwe Dichter des Vaderlands Lieke Marsman (1990). Het is haar eerste gedicht in deze functie. Ik ga het hier niet aanbevelen met mijn kreupele complimenten, maar het is meer dan de moeite waard om het te lezen. En helemaal als je weet wie deze jonge dame is. Googelen dus! <br /></span><p></p><p><span style="font-family: verdana;"><b><i>Nederland </i></b></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><i>Je nostalgie is oprecht, maar je rookworst is nep"<br />Je boodschap is groen, maar aan je platform kleeft bloed<br />Je algoritme sadistisch, je vangnet een hoepel<br />Je bijstand gekort, terwijl optimisme een plicht is</i></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><i>Je plan radicaal, wanneer de camera draait<br />Je vaccinatiegraad hoog, als je managers telt<br />Je vrijheid een waakvlam, democratie polyester<br />En niemand die weet wat je ware gezicht is</i></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><i>Je geweten, verleden opinies, experts<br />Je consultants, commissies, obsessies, je taal<br />Je vergeten kwitanties met het hele verhaal<br />En je schoorvoetende sorry, dat aan niemand gericht is</i></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><i>Je hoort 'het begin van het einde', denkt: einde<br />steeds vaker. Aan deze maskerade van nevenschade<br />met op de achtergrond het gerinkel van centen<br />Je bent een winkel, zegt men - die dicht is</i></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><i>Bij gebrek aan natuurijs ben je een schaatser die zwemt<br />Dus zwem je langzaam omhoog naar een boei, waar het licht is<br />En wee wat zich wreekt, je bent een burger die stemt<br />Het is bijna lente. Je bent moe, maar je bent er nog</i></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><i>Vraag niet hoe, maar je bent er</i></span></p><p><span style="font-family: verdana;">Lieke Marsman<i><br /></i></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><i> </i></span><br /></p>kierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5826763160201375.post-57186342227385252562021-01-14T05:52:00.009-08:002021-01-14T10:16:05.232-08:00Brief aan alle collega-senioren<p><span style="font-family: verdana;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-l2y9-j7sUHZXU5QG1W3hm_IC9-HhQQRR3F0W7HXhFoUACIaMpINIpwyNtkPf-aHmwynPjb0Jlt9hi_xrXbDxpeujbPAeudNA2EjOggWjPupjecpdHB4oeJK3lrW9U-1xikTl-VG8_ZE/s763/cbr-2.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="454" data-original-width="763" height="238" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-l2y9-j7sUHZXU5QG1W3hm_IC9-HhQQRR3F0W7HXhFoUACIaMpINIpwyNtkPf-aHmwynPjb0Jlt9hi_xrXbDxpeujbPAeudNA2EjOggWjPupjecpdHB4oeJK3lrW9U-1xikTl-VG8_ZE/w400-h238/cbr-2.jpg" width="400" /></a></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: verdana;">Beste collega-senior,</span></span><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: verdana;"><span>Afgeschrikt door horrorverhalen over het CBR (Centraal Bureau voor Rijvaardigheid) in de media heb ik meer dan een jaar in de rats gezeten of ik na een medische keuring als bijna 75-jarige mijn rijbewijs wel op tijd kon laten verlengen. Voor een evt. afkeuring was ik niet bang, maar er werd melding gemaakt van wachttijden van meer dan jaar. Wat hierbij het probleem of de problemen waren, daar had en heb ik nog steeds geen idee van. </span></span></span></p><a name='more'></a><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: verdana;"> "Het verlengen van een rijbewijs is lastiger dan het uitreiken van een visakte", was een uitspraak in een krant van Alexander Pechtold - vorig jaar ingevlogen als
directeur van het CBR om de grote problemen te helpen oplossen. Dat was de enige informatie ik kon verkrijgen. Of en hoe hij dat gedaan heeft, weet ik niet, maar de omslag is spectaculair. Dit is mijn verhaal. <br /></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhb6QaXi36yxNgp8Yvwyuof0WZJf-d8fSypUVrbmPmZP4GwV-YnTPVWojcBB41dD7mY0inzNY0GqRLtjI5SenNqeOpX8Hcms9o56P4TNlIC0k4sLadTyJfXmak9RVAjSn4LvQP5PZNKHhc/s980/cbr-3.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="552" data-original-width="980" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhb6QaXi36yxNgp8Yvwyuof0WZJf-d8fSypUVrbmPmZP4GwV-YnTPVWojcBB41dD7mY0inzNY0GqRLtjI5SenNqeOpX8Hcms9o56P4TNlIC0k4sLadTyJfXmak9RVAjSn4LvQP5PZNKHhc/w400-h225/cbr-3.jpg" width="400" /></a></span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: verdana;">Afgelopen december kreeg ik bericht dat ik er aan moest denken om mijn rijbewijs te laten verlengen, omdat het begin mei 2021 verlopen zou zijn. Omdat ik in augustus van 2020 75 jaar was geworden kon dat alleen als ik medisch goedgekeurd zou zijn. Na de jaarwisseling ben ik er direct mee aan de slag gegaan, hopend dat 5 maanden lang genoeg zou zijn voor het CBR om dit administratief af te handelen. Al maandenlang gruwde ik van de verhalen van ouderen die vastgelopen waren in de bureaucratie van het CBR en hun auto noodgedwongen ongebruikt voor de deur moesten laten staan. In de loop van vorig jaar kwam er een tegemoetkoming door de gedupeerden een jaar lang respijt te geven en hen toe te staan met een verlopen rijbewijs rond te laten rijden, mits ze in Nederland bleven. Maar daar had ik weinig aan, omdat ik geen auto maar wel een camper heb en ik als de coronaperikelen het toelaten in het voorjaar graag naar Finland en Zweden zou willen gaan.</span></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1zdlSNQZa5ttfiMvLihZVMAKnIWfeXmvllOQIieD1J65j9ATRzQod1IeY7_bMidMHr5dpphNaYGf81NQrTz92thQ4wtZH2W1KRNc0bxqAATSiT-s8R5LE_6joB91abd8qkU1uL-_sVPg/s989/cbr-5.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="644" data-original-width="989" height="208" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1zdlSNQZa5ttfiMvLihZVMAKnIWfeXmvllOQIieD1J65j9ATRzQod1IeY7_bMidMHr5dpphNaYGf81NQrTz92thQ4wtZH2W1KRNc0bxqAATSiT-s8R5LE_6joB91abd8qkU1uL-_sVPg/w320-h208/cbr-5.jpg" width="320" /></a></span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: verdana;">De keuring was snel geregeld. Daar zijn speciale bureaus voor. Op 12 januari ben ik gekeurd. Na afloop zei de arts dat hij geen enkele reden zag om mij niet goed te keuren. Ik zou vanzelf daarover bericht ontvangen van het CBR. Op mijn vraag of ik hiermee verzekerd was van een vlotte afwikkeling van mijn aanvraag, zei hij dat dat lang niet zeker was. De verdere afwikkeling lag in handen van het CBR. Hij had geen idee of de zaken daar inmiddels vlot verliepen. Hij dacht dat ze de grootste achterstand daar wel weggewerkt hadden. Maar ik had meer het idee dat hij dat zei om mij gerust te stellen, dan wel de deur uit te werken.</span></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyxBn-rtH3UneHI_K0sASBBBfXuUyGDNWZU0LDuCnhewcRb-pon1AiNLNs1rtp3AGnxn9h6iobSFRCqVEHwz6K3HVwDEoCsUhcMvgN6sNLvpFmGPIP5fHT6QO_cZ0hbLGVotJJusHtHVk/s647/cbr-4.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="647" data-original-width="619" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyxBn-rtH3UneHI_K0sASBBBfXuUyGDNWZU0LDuCnhewcRb-pon1AiNLNs1rtp3AGnxn9h6iobSFRCqVEHwz6K3HVwDEoCsUhcMvgN6sNLvpFmGPIP5fHT6QO_cZ0hbLGVotJJusHtHVk/s320/cbr-4.jpg" /></a></span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: verdana;">Maar wie schetst mijn verbazing. De volgende dag kreeg ik een mail van het CBR waar in staat dat ik goedgekeurd ben en dat ik tot 22 januari 2022 de tijd heb om bij de gemeente de verlenging van mijn rijbewijs aan te vragen. En dat is een kwestie van dagen, heb ik begrepen. Voor de zekerheid heb ik nog even met het CBR gebeld en gevraagd of mijn veronderstelling klopte. En ja, het is zo.</span></span><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: verdana;"><span>Daarom, beste collega-senioren - toch al een leeftijd waarop nogal veel gesomberd wordt - laat ik besluiten met de volgende tegeltjeswijsheid:<br /></span></span></span></p><p><span style="font-family: verdana; font-size: small;"><i><span class="ILfuVd"><span class="hgKElc">Een mens lijdt dikwijls 't meest <br />Door 't lijden dat hij vreest <br />Doch dat nooit op komt dagen.<br /> Zo heeft hij meer te dragen <br />Dan God te dragen geeft. <br /></span></span></i></span></p><br />kierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5826763160201375.post-47081400444992577652021-01-08T05:47:00.011-08:002021-02-13T09:06:00.179-08:00LEVENSLANG - Deel 1. Voorbereiding<p><span style="font-family: verdana;"><i>LEVENSLANG is een verhaal in vier delen over een traumatische gebeurtenis in het leven van drie mensen: Margriet, Onno en Johan. Zij vertellen vanuit hun eigen perspectief en beleving over dit trauma en wat daar de gevolgen van waren. <br /><br />Aan het eind van het laatste deel staat een kort nawoord van de schrijver.</i></span></p><p align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
</p>
<p align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: verdana;"><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span><span><b><span>Margriet</span></b></span><span><span style="font-weight: normal;"><br />Het
kan niet anders of de collega's bij de apotheek moeten die vrijdag
iets aan mij gemerkt hebben. Ik was zo in beslag genomen door wat ik
dat weekend van plan was te gaan doen dat ik fouten maakte. Eén keer
gaf ik zelfs een patiënt de verkeerde medicijnen mee. Ze kwam een
uur later terug met de vraag of het klopte dat de kleur van haar
pillen veranderd was. . . . </span></span></span></span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: small;"><span style="font-family: verdana;"><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span><span>Waarschijnlijk had Gerard, de apotheker,
het gemerkt, want hij kwam in de loop van de middag naar me toe en
zei: “Margriet, als je een uurtje eerder naar huis wilt, dan kan
dat wel hoor. Wij kunnen het hier wel aan.”<br />Ik
wist wel dat hij, en ook mijn collega's, me probeerden te steunen. Ze
hadden een jaar lang met me meegeleefd en me zo veel als mogelijk
geholpen. Dat was goed geweest, ik was hen daar dankbaar voor. Maar
aan de feitelijke situatie had het niets kunnen veranderen. En ook
niet aan mijn plannen voor dit weekend.<br /><br /></span><b><span>Onno</span></b><span><span style="font-weight: normal;"><br />Ik
kwam net thuis van boodschappen doen toen mijn mobiel overging. Het
was Iris, van wie ik toen dacht dat ze zo heette. Ik had haar ongeveer twee weken eerder ontmoet in de
supermarkt. Ze was daar tegen me aan gelopen. Ik had niet gezien hoe
dat kwam, want ik stond met mijn rug naar haar toe. Het was maar een
lichte botsing, maar haar boodschappen waren wel op de grond
gevallen. Verschrikt keek ze me aan en excuseerde zich. Ik zei dat er
niets aan de hand was en wilde al verder lopen. Maar ze bleef me
zeggen hoe het haar speet en hoe dom ze was. Ik vond het een beetje
een vreemde situatie en wist niet zo goed wat ik moest doen. Daarom
bukte ik maar om haar spullen op te rapen en in het mandje te doen.
Zo raakten we aan de praat en liepen we daarna samen langs de kassa.<br />Het
was vooral Iris die praatte. Ik hoefde niet veel te zeggen. Dat kwam
me wel goed uit, want ik had al maandenlang met bijna niemand
gesproken. Buiten de supermarkt waren we nog steeds in gesprek. Ik
vond haar wel aardig. Ze was een jonge vrouw die die kennelijk
behoefte had aan een gesprek met iemand. Ik stelde daarom voor om
samen aan de overkant een kop koffie te gaan drinken.<br />We hebben
toen telefoonnummers uitgewisseld. De volgende dag heb ik haar gebeld
en gevraagd of ze zin had om me in de stad nog eens te ontmoeten.
Later zijn we ook een keer samen naar de film gegaan. En deze avond
hadden we afgesproken om ergens te gaan eten. <br /><br />Maar nu belde
ze om me te vertellen dat ze te moe was om naar een restaurant te
gaan. Ze had moeten overwerken. Ze vroeg of ik het ook leuk zou
vinden om bij haar thuis te komen eten. Ze had nog een ovenschotel
klaar staan. Ik vond het best. Dat was meer persoonlijk en ook
gezelliger. De keren dat ik haar gezien had, was ik haar steeds
aardiger gaan vinden. En voorzichtig begon ik een beetje hoop te
krijgen dat mijn leven weer een andere wending zou nemen.<br /><br /></span></span><b><span>Johan</span></b><span><span style="font-weight: normal;"><br />Eén
of twee keer per week ga ik altijd even bij Margriet op bezoek. De
afgelopen week had ik het nogal druk gehad en was het er niet van
gekomen. Daarom dacht ik: het is nu vrijdag, ik moet maar even bij
haar langs gaan.<br />Margriet is mijn 5 jaar jongere zusje. Ze had een
moeilijk jaar achter de rug. En de jaren er vóór waren voor ons
allebei heel zwaar geweest. Zeven jaar geleden zijn onze ouders bij
een auto-ongeluk om het leven gekomen. Ik was toen 21, kort daarvoor
afgestudeerd en was net aan mijn eerste baan begonnen. We besloten om
voorlopig samen in het huis van onze ouders te blijven wonen. Ik was
meerderjarig en werd formeel haar voogd. We wisten dat we hier alleen
samen uit zouden kunnen komen. Drie jaar hebben we er gewoond en
elkaar in de moeilijke momenten gesteund. Gaandeweg kregen we allebei
weer een eigen leven en zijn we op ons zelf gaan wonen. Ik ben
getrouwd en Margriet kreeg een baan als apothekersassistente. Maar de
band die we in die jaren hebben opgebouwd, is altijd gebleven.</span></span></span></span></span><span style="font-family: verdana;">
</span></span><p style="font-weight: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: verdana;"><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span><b>Margriet</b><br />Toen
iemand aanbelde en ik open deed, schrok ik even dat het Johan was.
Hem had ik niet verwacht. Vóór ik iets kon zeggen was hij
doorgelopen naar de kamer. Daar bleef hij staan en bekeek me van top
tot teen. Eerst had ik niet in de gaten waarom hij me zo stond aan te
staren. Maar toen hij het zei, wist ik dat ik voorzichtig moest
zijn.<br />“Zo zusje, jij ziet er chique uit. Een nieuwe jurk. En
opgemaakt. Het is lang geleden dat ik je zo gezien heb”. <br />Ik
wist niet zo goed wat ik daarop moest zeggen. Dat verwachtte hij
kennelijk ook niet, want hij begon al snel conclusies te trekken:<br />“Ik
denk niet dat je je voor mij zo opgetut hebt, wel? Heb je soms een
date?”<br />“Ach man, zeur niet”, probeerde ik me er uit te
redden. Maar hij gaf niet op.<br />“Zeg, vertel op: wie is de
gelukkige?”<br />Ik antwoordde hem dat hij daar niets mee te maken
had. En met een smoesje dat ik met collega's afgesproken had om
ergens te gaan eten, kreeg ik hem de deur uit. <br /><br /><b>Johan</b><br />Buiten
dacht ik na over haar etentje met de collega's. Dat verbaasde me,
want ze had me nooit verteld dat ze met hen samen ook buiten de
apotheek dingen deed. Daarover nadenkend liep ik haar straat uit.
<br />Maar vlak vóór ik de hoek om ging, zag ik een man aan komen
lopen met een bos bloemen in zijn hand. Toen hij dichterbij kwam,
dacht ik dat die persoon me nogal bekend voorkwam. Ik keek om, zag
hem op de rug en dacht weer: het lijkt wel of ik die rug ook eerder
gezien heb. <br /><br /><b>Margriet</b><br />Johan was nog maar een paar
minuten weg toen er weer gebeld werd. Buiten stond Onno met een grote
bos bloemen in zijn hand. In de gang overhandigde hij mij die en
wilde me een kus geven. Maar met de bloemen tussen ons in kon ik dat
voorkomen. Snel ging ik hem voor naar de woonkamer. <br />“Je ziet er
heel mooi uit, Iris”, zei hij. Daar werd ik een beetje verlegen van
en ik vroeg hem of hij op de bank wilde gaan zitten. Ik zei dat ik
bijna klaar was met het eten en dat ik dan bij hem zou komen. <br />Ik
had besloten dat hij daar moest gaan zitten, want ik wilde niet dat
hij mij in de keuken kon zien. Ik pakte de fles wijn die ik klaar had
staan, keek om de hoek van de keuken en vroeg, de fles omhoog
houdend:<br />“Wil je om het wachten te bekorten alvast een glaasje
wijn drinken? Dan kom ik daarna bij je zitten.” <br />Dat vond hij
een uitstekend idee. Ik ging terug de keuken in en ontkurkte de fles.
<span style="font-style: normal;">Ik voelde me onrustig</span>. Aan de
ene kant was ik blij dat alles tot nog toe volgens plan verliep. Maar
aan de andere kant was er de angst dat hij iets door zou
krijgen.<br />Voorzichtig bracht ik het glas wijn naar hem toe en gaf
het hem in zijn hand. Ik verwachtte dat hij dan direct een slok zou
nemen. Maar hij zette het glas op het tafeltje en keek om zich heen.
<br />“Leuk huis heb je hier. Ook gezellig ingericht”. <br />“Ja,
ik ben er ook heel blij mee. Maar dat vertel ik je dadelijk wel.
Drink gerust je glas leeg. Er is nog meer. Ik neem straks de fles wel
mee”, zei ik en liep terug naar de keuken. Nu moest ik het
afwachten, want ik durfde niet verder aan te dringen. <br /><br /><b>Onno</b><br />Eerst
wilde ik inderdaad even wachten om samen met Iris te proosten op een
gezellige avond. Maar toen ze wat langer weg bleef, nam ik een paar
slokken. Het was goede wijn, herinner ik me. Maar wat er daarna
gebeurd is, dat is vaag. Ik weet wel dat ik me snel draaierig in mijn
hoofd voelde en misselijk werd. Ik probeerde het glas op de tafel te
zetten, maar ik geloof dat dat al niet meer lukte. Wel dat ik voelde
dat ik ineens niets meer kon en dat alles zwart werd, alsof het licht
uit ging.<br /><br /><b>Margriet</b><br />Gespannen wachtte ik in de keuken
af wat er ging gebeuren. Ik hoorde dat hij het glas pakte en een paar
slokken nam. Kort daarna hoorde ik dat het glas omviel op de glazen
plaat van het tafeltje. Direct gevolgd door gekreun en toen een plof.
Ik keek om de hoek en zag Onno vóór de bank met zijn gezicht naar
beneden op de grond liggen. <br />“Onno, Onno, . . . wat is er met
je?”, vroeg ik naar hem toe lopend en om te controleren of de
verdoving sterk genoeg was geweest. Hij reageerde niet. Ook niet toen
ik boven hem stond en zacht aan zijn schouder schudde en weer zijn
naam noemde. <br />Ik slaakte een zucht van verlichting. Het eerste
deel van het plan was gelukt. Ik wist dat hij de eerste uren niet
wakker zou worden. Ik pakte zijn voeten beet en sleepte hem naar de
kamer grenzend aan de woonkamer.</span></span></span></span></p><p style="font-weight: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: verdana;"><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span>(wordt
vervolgd met<i> </i>Deel 2. Uitvoering)</span></span></span></span></p>
kierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5826763160201375.post-22714211606749764232021-01-08T05:43:00.009-08:002021-01-08T09:18:46.095-08:00LEVENSLANG - Deel 2. Uitvoering<p align="LEFT" style="font-weight: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: verdana;"><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;"><b>Onno</b><br />Toen
ik bij kwam duurde het even voor ik besefte dat ik met mijn handen en
mijn voeten vastgebonden in een kamer op de grond lag. Behalve een
stoel, die naast me stond, was de kamer leeg. Ik zag geen ramen.
Alleen een deur die half open stond. Boven me aan het plafond brandde
een lamp in een fitting aan een draadje. De touwen waren zo kort dat
ik me niet kon omdraaien. . . . </span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: verdana;"><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;">Ik had geen idee wat me overkomen was,
ook niet waar ik nu was en hoe lang ik hier al lag. Ik herinnerde me
dat ik naar het huis van Iris was gegaan en in haar kamer een glas
wijn had gedronken. Ik vroeg me af of ik nog in dat huis was en wat
er gebeurd was.<br />Toen hoorde ik iemand in de ruimte ernaast
lopen. Ik wachtte even en riep toen: “Hallo, is daar iemand?”<br />Maar
niemand reageerde. Net toen ik nog een keer, en nu wat harder, wilde
roepen, kwam tot mijn verbazing Iris de kamer in lopen. Ik zag dat ze
andere kleren aan had. Ze liep naar de stoel, ging er op zitten en
keek me zwijgend aan.</span></span><br />“<span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;">Wat
is er aan de hand, Iris? Heb jij dit gedaan?”, vroeg ik. Eigenlijk
verwachtte ik dat ze me snel los zou maken en vertellen wat er met me
gebeurd was. Maar dat deed ze niet. Ze bleef zitten en vroeg me,
strak aan kijkend en langzaam sprekend:<br />“Weet je echt niet wie
ik ben, Onno?”<br /><br />Ze was dus niet Iris, maar wie dan wel? Ik
zweeg, want ik wist het niet. Toen haalde ze langzaam een foto
tevoorschijn die ze achter haar rug gehouden had. Ik schrok. Het was
een foto van een jong meisje van een jaar of vijf dat mij lief
lachend aankeek.<br />“Floortje”, zei ik. Iris zei niets, maar
knikte langzaam.<br />“Dan ben jij . . . niet Iris, maar Margriet .
. . haar moeder?!”, zei ik half vragend, meer tegen mezelf dan
tegen haar.<br /><br /><b>Margriet</b><br />Dit moment gaf mij eindelijk
een gevoel van overwinning. Ik had hem. Ik kon hem confronteren met
wat hij had gedaan. Nu kon ik alles zeggen wat een jaar lang door
mijn hoofd gespookt had. Er was hier geen advocaat om hem te
verdedigen en te beschermen. Hij kon niet uit angst wegkijken en zijn
advocaat kon niet met slappe smoesjes zijn zogenaamde onschuld
bepleiten. Ik had hem in mijn macht. Volledig. Eindelijk kon ik hem
ter verantwoording roepen. <br /><span style="font-style: normal;">“</span><span style="font-style: normal;">Ja
inderdaad, ik ben de moeder van Floortje, het meisje dat jij
doodgereden hebt. Mijn naam ken je wel, maar in de rechtszaal heb je
niet één keer naar me gekeken. Daar was je te laf voor. Maar ik wel
naar jou, elke minuut, elke seconde.”</span></span></span></span><span style="font-family: verdana;">
</span><p style="font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: verdana;"><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;">Onno
zei niets, net als in de rechtszaak. Maar nu kon hij er niet meer
onderuit. Zo kon ik hem zelf confronteren met wat hij op zijn
geweten had en met zijn zwijgen en lafhartige gedrag in de
rechtszaal. Ik beet hem toe:<br />“Ga je nu zelf je advocaatje
napraten? 'Het was een ongeluk', 'Ze kwam plotseling voor mijn auto',
'Ik kon haar niet ontwijken', 'Ik vind het allemaal heel erg en ik
zal mijn straf aanvaarden'.<br />De herinnering aan het zwijgen van
Onno tijdens de rechtszaak en de flauwe praatjes van zijn advocaat
zorgden er voor dat ik de haat en de woede die ik een jaar lang
opgekropt had, nu als kots in zijn gezicht spuugde:<br />“Een
ongeluk? Onzin, je zat met je mobiel te spelen. Je straf aanvaarden?
Laat me niet lachen, een paar weken schoffelen in het plantsoen en
een paar maanden je rijbewijs kwijt. Is dat straf? Weet je wie de
echte straf gekregen hebben? Floortje, die is dood. En ik, ik ben mijn
dochter kwijt. Voor altijd.”<br /><br /></span><span style="font-style: normal;"><b>Onno</b></span><span style="font-style: normal;"><br />Ik
begreep nu dat ik in de val gelokt was. Alles wat de laatste weken
gebeurd was, had Margriet gepland. Vanaf de botsing, zogenaamd per
ongeluk, in de supermarkt met Iris die Margriet bleek te zijn, tot
aan het niet doorgaan van ons etentje. Ik lag hier om te boeten voor
het noodlottige auto-ongeluk van een jaar geleden dat ook mijn leven
verwoest had. <br />En nu lag ik hier machteloos met mijn armen en
benen als de spaken van een wiel vastgebonden en had Margriet de kans
om mij al haar verdriet en frustratie in mijn gezicht te smijten. <br />Ze
was al pratend - het ging steeds meer over in schreeuwen - gaan
staan. Met gebalde vuisten maakte ze zwaaiende en slaande bewegingen.
Ik verwachtte dat ze zich elk moment op mij zou kunnen storten. Maar
dat gebeurde niet.<br />Het
schreeuwen hield op. Haar armen vielen stil langs haar lichaam en als
een leeggelopen ballon liet ze zich op de stoel zakken. Ik overwoog
of ik haar zou vertellen hoe het mij vergaan was na het ongeluk en de
rechtszaak. Dat sinds het ongeluk mijn dagen gevuld zijn met het
steeds terugkomende beeld van Floortje die plotseling voor mijn auto
opduikt. Dat mijn vrouw mij verlaten heeft, omdat ik in een zwijgende
zombie veranderd ben. Dat ik ontslagen ben, omdat ik het werk niet
meer aan kan. Dat ik nu in een klein flatje woon waar het een
onbeschrijflijke bende is en waar ik alleen maar uit kom om
boodschappen te doen. Dat ik mijn rijbewijs weggegooid heb, omdat ik
nooit meer in een auto wil rijden. Maar ik zweeg daarover. Het enige
wat ik wist te zeggen, was: “Margriet, het spijt me. Het spijt me
heel erg”.<br /><br /></span><span style="font-style: normal;"><b>Margriet</b><br />Na
die braakgolf van woede was er nog veel meer frustratie in me die ik
er uit had willen schreeuwen. Maar het stopte. Ik voelde me ineens
uitgeput, leeg. Maar toen hij zei dat het hem speet, kwam de woede
weer helemaal terug. Ik sprong overeind en schreeuwde:<br />“Spijt?
Spijt, nu? In de rechtszaal heb ik het niet gehoord en ook niet
gemerkt. Ook zeker op advies van je advocaat om je straf zo laag
mogelijk te houden. Maar nu je hier ligt en je eindelijk wordt
aangesproken op wat je gedaan hebt, heb je zeker ineens spijt. Laat
me niet lachen. Bovendien is dat te laat. Nu hoeft het niet
meer.”<br /><br /></span><span style="font-style: normal;"><b>Onno</b></span><span style="font-style: normal;"><br />Ik
realiseerde me dat alles wat ik zei of deed fout zou zijn. Weer
verwachtte ik een aanval, maar ze draaide ze zich om en liep naar de
deur, waar ze zich omdraaide en zei: “Je moet hier maar eens een
nachtje over nadenken. Ik doe dat al een jaar lang”. <br />En vlak
vóór ze de deur sloot, zei ze nog:<br />“Schreeuwen en herrie maken
heeft geen zin. Niemand kan je horen. Ik heb de kamer helemaal
geluiddicht gemaakt.” <br />De deur ging dicht, maar de lamp liet ze
aan.<br /><br /></span><span style="font-style: normal;"><b>Margriet</b></span><span style="font-style: normal;"><br />Ondanks
dat alles volgens plan verlopen was en ik Onno in mijn macht had, was
ik de volgende morgen nog heel nerveus. Ik wist dat ik nog lang niet
klaar was. Hij moest nog veel meer lijden. Ik wilde zijn ogen zien
rollen van de angst. Hem zien vechten met de touwen om te ontsnappen
aan mijn wraak. Ja wraak, dat was wat ik wilde, want hij had mijn
Floortje vermoord. En dat moest met gelijke munt terugbetaald worden.</span><br />Na het ongeluk
en vóór de rechtszaak voelde ik alleen maar verlies en verdriet. Ik
dacht nauwelijks aan degene die haar doodgereden had. Maar dat
veranderde tijdens de rechtszitting. Ik ergerde me aan de zwijgende
verdachte die de hele tijd voorover gebogen zat en niet op of om
keek. Hij liet zijn advocaat het woord doen. De manier waarop deze
over de zaak sprak en de rol van Onno daarin schetste verbijsterde
me. Volgens hem was er niet zo veel gebeurd en was alles niet veel
meer dan ongelukkig toeval, een vervelende samenloop van
omstandigheden waar eigenlijk niemand schuld aan had. Maar de echte
omslag kwam na de uitspraak van de rechter. Toen zag ik hoe Onno en
de advocaat elkaar met een blij gezicht de hand schudden. Ze hadden
gewonnen en Stella en ik hadden verloren. Bij mijn verdriet kwam een
sterk gevoel van haat. Haat voor de persoon die daar stond. Hij was
degene die door nonchalance en onverschilligheid verantwoordelijk was
voor de dood van mijn kind. Dit vonnis was geen rechtvaardigheid,
niet voor mij en niet voor mijn arme, lieve Floortje. <br />Ik wist
onmiddellijk dat ik zo'n lichte straf niet kon accepteren. Daar kon
ik niet mee leven. Ik moest iets doen. En wat ik moest doen werd in
de dagen en weken er na steeds duidelijker en voor mij
vanzelfsprekend. Dit onrecht kon alleen maar ongedaan gemaakt worden
als ook hij zou sterven. Die gedachte werd een verlangen en later een
obsessie. En zo ontstond het plan om hem dood te maken. En de
uitvoering van dat plan werd het enige doel in mijn leven. Wat er
daarna zou gebeuren, daar dacht ik niet eens aan.</span></span></span></p><p style="font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm;">
</p><span style="font-family: verdana;">
</span><p style="font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: verdana;"><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;">(<i>wordt vervolgd
met</i> Deel 3. Complicaties)</span></span></span></p>
kierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5826763160201375.post-56393929573097206322021-01-08T05:34:00.007-08:002021-01-08T09:51:42.605-08:00LEVENSLANG - Deel 3. Complicaties<p style="font-weight: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: verdana;"><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Onno</b></span><span style="font-style: normal;"><br />Aan
de nacht leek geen eind te komen. Ik had geen idee van de tijd. Het
enige wat ik kon doen was staren naar de lamp aan het plafond en
luisteren naar mijn ademhaling en het kraken van de touwen als ik er
aan trok. </span></span></span><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;">Natuurlijk piekerde ik over wat Margriet nog meer met
me van plan was, hoe lang dit zou duren en hoe het zou kunnen
eindigen. . . .<br /></span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: verdana;"><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;">Misschien merkwaardig, maar de steeds sterkere druk op
mijn blaas werd op het laatst een veel groter probleem. Net toen ik
dacht dat ik het niet meer op kon houden en ik het maar moest laten
lopen, kwam Margriet de kamer binnen. Ik zag dat ze een mes bij zich
had. Vreemd genoeg had ik daarbij een opgelucht gevoel. In mijn
naïviteit dacht ik dat ze me los ging snijden en dat alles nu
voorbij was.<br />Maar toen ze bij me stond, zag ik hoe bleek ze was.
Met een starende blik en samengeknepen lippen stond ze daar. Van los
maken zou geen sprake zijn, dat zag ik nu wel.</span></span><br />
</span><span style="font-family: verdana;">
</span><p style="font-weight: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: verdana;"><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Margriet</b></span><span style="font-style: normal;"><br />Ik
liep naar de kamer van Onno in de overtuiging dat ik hier en nu een
eind aan zijn leven zou maken. Met vaag in gedachten, dat als hij er
niet meer zou zijn, hij dan ook uit mijn leven zou verdwijnen. Maar
toen ik naast hem stond met het mes in mijn hand, keek hij me strak
aan, niet één keer met zijn ogen knipperend. Alsof hij probeerde
mij met zijn blik tegen te houden. <br />Toen veranderde er iets in me.
De woede die ik nodig had om hem daadwerkelijk van het leven te
beroven, en die er al die tijd was geweest, was er niet meer. <br />Als
hij nu weer iets stoms zou zeggen als “het spijt me, Margriet” of
“het was een ongeluk”, dan zou ik onmiddellijk het mes in zijn
lijf kunnen steken. En vast en zeker veel meer dan één keer. Dat
wist ik. En misschien wachtte ik daar ook wel op. Maar hij zei niets
en lag stil. Ook zag ik dat hij in zijn broek geplast had. </span></span></span><br /></span>
</p><span style="font-family: verdana;">
</span><p style="font-weight: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: verdana;"><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Onno<br /></b></span><span style="font-style: normal;">Het
was angstaanjagend hoe ze met de punt van het mes op mijn borst
gericht op me neer stond te kijken. Ze wilde wraak. Wraak op een
manier die ik me amper voor kon stellen. Me gewoon doodsteken met een
mes. Het zweet brak me uit.<br />Even dacht ik er aan haar te zeggen
dat ik Floortje niet vermoord had, maar dat het echt een ongeluk was.
En dat ik daar graag met haar over wilde praten. Maar ik zag aan haar
dat dat zinloos zou zijn. Eigenlijk wachtte ik op het moment dat ze
het mes in mijn borst ging steken en dat het met me afgelopen zou
zijn. </span></span></span><br /></span>
</p><span style="font-family: verdana;">
</span><p style="font-weight: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: verdana;"><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Margriet</b></span><span style="font-style: normal;"><br />Aan
zijn zwetende gezicht en de angst in zijn ogen zag ik dat ik hem nog
steeds in mijn macht had. Hij wist dat ik hem wilde vermoorden, maar
ik wist nu ook dat ik dat waarschijnlijk niet zou kunnen. Ik stond
daar met een dubbel gevoel. Hij was nog steeds de man die Floortje
vermoord had en daar nog lang niet genoeg voor gestraft was. Maar ik
zag nu ook een doodsbange man met een grote natte plek en zijn
broek.<br />Wat moest ik met hem doen als ik hem zou laten leven?
Hoe gek ook, maar daar had ik helemaal niet over nagedacht. Ook niet
wat ik zou moeten doen als ik hem wel gedood zou hebben, trouwens.
Ineens was er een “later” waar ik over na moest denken.<br /><br /></span><span style="font-style: normal;"><b>Onno</b></span><span style="font-style: normal;"><br />Maar
de aanval bleef uit. Waar wachtte ze op? Ik zei niets, durfde haar
zelfs niet aan te kijken. Plotseling draaide ze zich om en liep de
kamer uit. Waarom deed ze dat? Wat was ze nu van plan? Wilde ze me
niet met een mes doodmaken, maar wurgen, of vergiftigen? Ik overwoog
of ik haar moest roepen om er over te praten. Maar dat durfde ik ook
niet. “Wachten, Onno”, zei ik zacht tegen mezelf.<br /><br /></span><span style="font-style: normal;"><b>Margriet</b></span><span style="font-style: normal;"><br />In
de woonkamer heen en weer lopend zag ik nu in hoe waanzinnig mijn
plan was geweest. Hoe had ik ooit kunnen denken dat ik in staat zou
zijn om iemand te vermoorden. Toch wilde ik hem niet zo maar laten
gaan. Dat verdiende hij niet. Hij wist nog niet goed genoeg wat hij
had aangericht. Zijn zwijgen tijdens de rechtszaak vond ik misdadig.
De opluchting en zijn blije gezicht na de uitspraak deden nog steeds
meer pijn dan welke messteek dan ook. <br />Ik stond stil bij de kast
waar de foto van Floortje stond. Naar de foto kijkend kreeg ik een
idee hoe ik hem nog meer kon straffen en ik tijd kreeg om te
kunnen nadenken.<br /><br /></span><span style="font-style: normal;"><b>Onno</b></span><span style="font-style: normal;"><br />Toen
Margriet terugkwam was het eerste wat ik zag dat ze het mes niet meer
bij zich had. Ik hoopte dat ze me los zou maken en dat alles voorbij
zou zijn. Maar dat was niet het geval. Ze liep naar de stoel naast me
en zette er iets op. Ik kon niet zien wat ze deed, omdat ze met haar
rug naar me toe stond.<br />Na
een tijdje stapte ze opzij. Op de stoel stonden de foto van Floortje
en een kleine geluidsbox. Margriet keek naar me, hield haar hand op
een knop en zei rustiger dan voorheen:<br />“Dit is Floortje, een
maand vóór je haar doodreed. Nu kun je eens goed horen en zien wat
je kapot gemaakt hebt”.<br />Margriet drukte op de knop en liep de
kamer uit. Ik hoorde een heldere kinderstem het liedje “Dikkertje
Dap” zingen. Aan het eind van het liedje hoorde ik Margriet klappen
en zeggen: “Bravo, heel mooi gezongen, Floortje”. Daarna begon
het liedje opnieuw. <br /><br /></span><span style="font-style: normal;"><b>Margriet<br /></b></span><span style="font-style: normal;">Onder
geen voorwaarde wilde ik dat Onno me zou zien huilen. Daarom liep ik
snel de kamer uit. Ik liet de deur op een kier staan en luisterde
naar Floortje. De tranen liepen over mijn wangen, zoals altijd als ik
dit hoorde. Maar ik nam aan dat ik nu niet de enige was die hierom
moest huilen. Of hij ook naar haar foto zou kijken, dat wist ik niet.
Maar horen zou hij haar zeker. En lang ook.<br />Toen pakte ik mijn jas
en ging naar buiten. Ik had ruimte en frisse lucht nodig om mijn
gedachten te ordenen en te zien of ik ook een soort van oplossing kon
vinden voor deze ellende. <br /></span></span></span></span>
</p><span style="font-family: verdana;">
</span><p style="font-weight: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: verdana;"><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Onno</b></span><span style="font-style: normal;"><br />Ik
denk dat dit de vreselijkste uren van mijn leven zijn geweest. Elke
keer als Floortje weer opnieuw hetzelfde liedje begon te zingen zag
ik tot in detail hoe ze voor mijn auto sprong. Voelde ik de reflex
van het remmen langs mijn ruggengraat lopen. Hoorde ik de doffe klap
van Floortje tegen de auto. Gevolgd door een absurde stilte en het
niet durven uitstappen. Alsof ik zo de tijd stil kon zetten en dat
daardoor dit verschrikkelijke ongeluk mijn leven niet binnen zou
dringen. <br /></span></span></span></span>
</p><span style="font-family: verdana;">
</span><p style="font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: verdana;"><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;"><b>Margriet</b><br />Zonder te weten
waar ik was, liep ik doelloos door de stad. Even doelloos als mijn
rondcirkelende gedachten waren. Hem dood maken kon ik niet en wilde
ik niet. Een moordenaar wilde ik niet zijn. Maar Onno verdiende wel
straf. Maar hoe kon ik hem nog meer straffen? Uithongeren of dorst
laten lijden? Hem pijn doen? En wanneer was het genoeg? <br />Ik
had geen idee hoe lang ik zo gelopen had zonder iets te zien of te
horen. Tot ik, alsof het van ver kwam, het geluid van een claxon
hoorde. Eerst zacht, toen heel hard. Gevolgd door het snerpende
geluid van gierende remmen en slippende banden. Langzaam drong tot
mij door waar ik was en wat er aan de hand was. Ik stond midden op de
rijweg met op nog geen 10 centimeter van mij af de voorkant van een
auto. Ik richtte mijn blik op de bestuurder. Het was een oudere man.
Hij keek me met grote ogen aan, zijn gezicht bijna tegen de voorruit.
Hij kneep zo hard in het stuurwiel dat zijn knokkels wit waren. Toen
zag ik hem diep zuchten en zijn ogen sluiten. Daarna liet hij zijn
voorhoofd op het stuurwiel zakken. Ik had het gevoel alsof ik
hardhandig uit een diepe slaap wakker geschud werd. Ik draaide me om
en rende weg.</span></span></span></p><p style="font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: verdana;"><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: medium;">(<i>wordt vervolgd
met het slot:</i> Deel 4. Afronding)</span></span></span></p>
kierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5826763160201375.post-53742702777460605802021-01-08T05:27:00.015-08:002021-01-09T01:40:01.430-08:00LEVENSLANG - Deel 4. Afronding<p align="CENTER" style="font-style: normal; margin-bottom: 0cm;"></p>
<p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: verdana;"><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Onno</b></span><span style="font-style: normal;"><br />Ik
had niet gehoord dat Margriet de kamer binnen was gekomen. Ik merkte
het doordat het zingen ophield. Ik zag dat ze</span></span></span><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"> de geluidsbox samen met
de foto van de stoel pakte. Daarna keek ze naar me. Ze moest hard
gelopen hebben, want ze hijgde. . . . </span></span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: verdana;"><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;">Voor het eerst had ik het gevoel dat
ik echt contact met haar zou kunnen krijgen. Zonder er bij na te
denken vroeg ik:</span></span></span><span style="font-size: small;"><span face="Trebuchet MS, sans-serif"> </span></span>“<span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;">Margriet,
alsjeblieft, geef me wat water. Ik heb een verschrikkelijke
dorst.”</span></span></span><br /></span><span style="font-family: verdana;"><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;">Het leek erop dat ze wat wilde zeggen, maar met een
snelle beweging draaide ze zich om en liep de kamer uit. De deur liet
ze open staan. <br /><br /></span><span style="font-style: normal;"><b>Margriet</b></span><span style="font-style: normal;"><br />Toen
ik hem daar zag liggen met zijn gezicht nat van de tranen en hij om
een glaasje water vroeg, wist ik zeker dat ik verloren had. Ik was
hier de schuldige. Ik was degene die gestraft moest worden. Het was
afschuwelijk. Dit moest eindigen.</span><br />Maar wat zou er
gebeuren als ik hem losmaakte? Zou hij gewoon opstaan en weggaan? Of
zou hij verschrikkelijk kwaad zijn en me aanvallen? Het werd allemaal
steeds erger. Ik wist het niet meer. <span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Maar
in de woonkamer nam ik toch een besluit: ik moest hem vrijlaten, wat
er ook van zou komen. Ik wilde er vanaf zijn. Ik liep terug naar de
kamer om hem los te gaan maken, toen het geluid van de deurbel klonk.</span></span></span></span><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
Ik schrok, wie kon dat zijn? Er belde bijna nooit iemand. Niets doen,
dacht ik, dan gaan ze vanzelf weg. Maar er werd nog een keer gebeld.
Langer nu. “Wachten Margriet”, dacht ik bij mezelf. Maar toen
hoorde ik iemand een sleutel in het slot steken. Nu schrok ik nog
meer, want dat kon maar één iemand zijn, Johan. Hij was de enige
die een sleutel had.<br /><br /></span></span></span><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Johan</b><br /><span style="font-weight: normal;">De
vraag wie de persoon was die ik vrijdagmiddag in de straat van
Margriet gezien had, had me niet losgelaten. Maar ik kon er niet
opkomen. Ook haar verhaal over een etentje bleef door mijn hoofd
spoken. Daarom besloot ik om die zaterdagmiddag weer even bij haar
langs te gaan. Dat ze niet open deed toen ik belde, vond ik ook
vreemd, want haar fiets stond gewoon naast de deur. Na een korte
aarzeling besloot ik om de sleutel te gebruiken en naar binnen te
gaan.<br />In de gang riep ik: “Hallo Margriet, ben je thuis?” Maar
er kwam geen reactie en ik hoorde ook niets. Dus liep ik door naar de
kamer. Daar zag ik haar staan, helemaal verstijfd. Met huilogen keek
ze me aan. Ik liep naar haar toe, pakte haar beet en zei: “Margriet,
wat is er met je? Wat is er aan de hand?”<br /><br /></span></span></span></span><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Margriet</b></span></span></span><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"><br />Toen
Johan zijn armen om me heen sloeg, was ik zowel blij als bezorgd. Aan
de ene kant was ik blij dat mijn grote broer er nu was en dat ik er
niet meer helemaal alleen voor stond. Aan de andere kant, hij wist
van niets. En dat wilde ik het liefst zo houden. <br />Toen hoorde ik
in de andere kamer Onno kreunen. <br />“Wat is dat? Is daar iemand?',
vroeg Johan. Ik bleef zwijgen, niet in staat om te antwoorden. Wat
moest ik zeggen? “Ja, daar ligt iemand die ik dood wilde maken?”
Maar hij wachtte mijn antwoord niet af, liet me los en liep langs me
naar de kamer waar Onno lag. <br /></span></span><br /><b>Johan</b><br /><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Toen
ik het kreunende geluid uit de andere kamer hoorde, wist ik zeker dat
er iets goed mis was. Met Margriet was op dat moment niet te praten,
dat was duidelijk. Maar toen ik naar de kamer toeliep om te gaan
kijken, schoot ze me voorbij, duwde de deur dicht en ging er met
gespreide armen voor staan. <br /><br /></span></span></span></span><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Margriet</b></span></span></span><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"><br />Ik
rende naar de deur, omdat ik in geen geval wilde dat Johan Onno daar
zo zou zien. Maar toen we daar tegenover elkaar stonden, besefte
ik dat ook dit een onmogelijke situatie was. Daarom stapte ik naar
hem toe, pakte zijn hand en liep met hem naar de keukentafel. Daar
vertelde ik hem het hele verhaal. Van de rechtszaak, het vonnis, mijn
haat, mijn wens tot wraak, mijn plan om Onno te ontmoeten en naar
mijn huis te lokken, te verdoven, vast te binden en hem uiteindelijk
te vermoorden. En dat dat niet gelukt was, omdat ik dat niet kon en
het ook niet meer wilde. Ik besloot met te zeggen dat ik net van
plan was om Onno los te maken toen hij belde.</span></span></span></span></span><span style="font-family: verdana;">
</span><p style="font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: verdana;"><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Johan</b></span><span style="font-style: normal;"><br />Toen
Margriet me dit allemaal vertelde, kon ik me wel voor mijn kop slaan.
Hoe was het mogelijk dat ik Onno de vorige dag op straat niet direct
had herkend en had kunnen raden wat er stond te gebeuren? Maar er was
nu geen tijd om hierover na te denken. Ook niet over wat Margriet in
haar verdriet en wanhoop gedaan had. Het probleem was nu Onno. Die moest
hier weg, en snel ook. Maar hoe kon dat veilig? Ik begreep dat
Margriet nu groot gevaar liep. Onno zou onmiddellijk naar de politie
gaan en aangifte doen van vrijheidsberoving en poging tot doodslag of
misschien wel moord. Jarenlang zou Margriet dan de gevangenis in
gaan. Dat mocht niet gebeuren.<br />Koortsachtig
dacht ik na over een oplossing. Toen ik op het aanrecht het mes zag
liggen waar ze over gesproken had, kreeg ik een idee. <br />“Margriet,
heb je een kussensloop en een schaar voor me?”, vroeg ik. <br />“Ja”,
zei ze me vragend aankijkend. “Waar heb je die voor nodig?”.<br />“Dat
vertel ik je later wel. Wil je die even pakken?”<br /><br /></span><span style="font-style: normal;"><b>Margriet</b></span><span style="font-style: normal;"><br />Toen
ik terug kwam met wat Johan me gevraagd had en het hem gaf, zag ik
dat het mes op tafel lag.<br />“Wat ga je doen? Je gaat hem toch niet
. . . ?“ Ik was doodsbang dat hij om mij te helpen iets
afschuwelijks wilde gaan doen. <br />Ik riep naar hem dat niemand dat
mocht doen. Ik probeerde het mes van de tafel te pakken. Maar hij
pakte mijn hand en duwde me zachtjes naar de deur van de gang. Onder
aan de trap zei hij:</span></span></span><br />“<span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;">Ga
jij naar boven en wacht het daar rustig af. Het komt allemaal goed.
Vertrouw me. Ik doe geen gekke dingen. Ik roep je als het klaar
is.”<br />Ik had geen weerstand meer. Ik gaf het over. Als in trance
liep ik de trap op naar mijn slaapkamer en ging op de rand van mijn
bed zitten.<br /><br /></span><span style="font-style: normal;"><b>Onno</b></span><span style="font-style: normal;"><br />Ik
had gehoord dat er iemand gebeld had en binnengekomen was. Ook hoorde
ik een man kort iets zeggen. Maar daarna was de deur dichtgegaan en
hoorde ik niets meer. Wat betekende het dat er iemand gekomen was?
Had ze hulp gevraagd om mij dood te maken, omdat ze het zelf niet
kon? Zou die man straks binnenkomen om me te wurgen of dood te
steken? Misschien kwam die man Margriet ophalen en werd ik hier
alleen achter gelaten. Ik nam aan dat op dit moment over mijn lot
besloten werd. Er was inmiddels zo veel gebeurd dat het me eigenlijk
niets meer kon schelen.<br />Maar
toen ging de deur open. Een man die er uit zag alsof hij lid was van
de Ku-Klux-Clan was, kwam binnen. Hij had een wit kussensloop met
twee gaten bij zijn ogen over zijn hoofd. En in zijn hand had hij
hetzelfde grote mes dat Margriet bij zich had gehad.<br /><br /></span><span style="font-style: normal;"><b>Margriet</b></span><span style="font-style: normal;"><br />Boven
wist ik me geen raad. Afwisselend stond ik op, liep heen en weer,
keek in de gang of ik iets hoorde of zag en ging weer op de rand van
het bed zitten. Een tijd lang, voor mijn gevoel een eeuwigheid,
gebeurde er niets. Ik was op van de zenuwen. Maar toen hoorde ik de
deur van de kamer open gaan. Ik zag vanaf de overloop dat Onno steun
zoekend tegen de muur de gang in kwam lopen. Hij opende de voordeur,
ging naar buiten en deed de deur weer achter zich dicht.<br />Ik
was sprakeloos. Wat was daar in die kamer gebeurd? Wat had Johan
gedaan? Leefde hij nog wel? Met grote sprongen ging ik de trap af en
rende naar de kamer waar Onno gelegen had. Johan zat op de stoel, met
zijn hoofd in zijn handen en staarde naar de plaats waar Onno gelegen
had. Het mes en de kussensloop lagen naast hem op de grond. De touwen
waar Onno mee vastgebonden was geweest, waren doorgesneden. <br />“Wat
is er gebeurd? Wat heb je gedaan?”, schreeuwde ik. <br />Zwijgend
stond Johan op en liep naar de keukentafel. Ik liep achter hem aan,
ging tegenover hem zitten en wachtte tot hij begon te
vertellen:<br /><br /></span><span style="font-style: normal;"><b>Johan</b></span><span style="font-style: normal;"><br />“Met
het kussensloop over mijn hoofd en het mes in mijn hand ben ik de
kamer van Onno in gegaan. Het was natuurlijk niet mijn bedoeling om
hem te vermoorden. Ik wilde hem bedreigen en zo bang maken, dat ik
hem kon laten doen wat ik wilde. Of liever, wat ik niet wilde. Maar
het ging allemaal heel anders dan ik gedacht had.<br />“Kom jij het
nu afmaken?”, vroeg hij me. Hij leek heel rustig. Ik knikte. <br />“Wil
je het dan snel doen, zonder martelen?”, zei hij. “Ik wil er van
af. Mijn leven is toch al kapot. Al een jaar lang zie ik zowel
overdag als 's nachts Floortje voor mijn auto verschijnen. En daar
komt dan nu het verdriet van Margriet ook nog bij. Ik wil niet meer.”</span><br />Daar stond ik. Ik
had hem zo bang willen maken dat hij me om genade zou smeken. Dan zou
ik hem losmaken en tegen hem gezegd hebben: “Ik laat je gaan, maar
als je het waagt om naar de politie te gaan om aangifte tegen
Margriet te doen, zal ik je altijd weten te vinden.”<br />Maar
dat was nu zinloos. Daarom trok ik de kussensloop van mijn hoofd,
liep naar de vier touwen, sneed ze los en ging op de stoel zitten.
Het kostte Onno veel moeite om overeind te komen.</span></span></span></p><span style="font-family: verdana;">
</span><p style="font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: verdana;"><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;">Tegenover elkaar
zittend hebben we met elkaar gesproken. Hij vertelde over zijn gevoel
van schuld dat nooit overging, zijn echtscheiding en andere problemen
waar hij mee worstelde.<br />Toen ik hem vroeg
of hij van plan was om naar de politie te gaan om tegen jou aangifte
te gaan doen, zei hij:</span></span><br />“<span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;">Nee, natuurlijk
niet. Margriet heeft al levenslang.” En even later, heel zacht,
bijna niet verstaanbaar: “En die straf heb ik haar gegeven.”<br />Ik heb hem toen
overeind geholpen. Hij stond te zwaaien op zijn benen. Wankelend liep
hij naar de deur. Daar draaide hij zich om en zei: <br />“Het enige
wat ik graag zou willen is om één keer rustig met Margriet te
kunnen praten”. Toen draaide hij zich om en liep de kamer uit.</span></span><br /></span>
</p><span style="font-family: verdana;">
</span><p style="font-weight: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: verdana;"><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><b>Margriet</b></span><span style="font-style: normal;"><br />Onno
en ik hebben inderdaad één keer met elkaar gesproken. In het park
waar Floortje en ik waren op de dag dat zij naar de weg liep waar de
auto van Onno haar raakte, . . . achter de bal aan die ik gegooid
had.</span></span></span></span></p><span style="font-family: verdana;">
</span><p style="font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: verdana;"><br /></span>
</p><span style="font-family: verdana;">
</span><p style="font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: verdana;"><span face="Trebuchet MS, sans-serif"><span style="font-size: small;">Jaap Kiers
(december 2020) </span></span></span>
</p><span style="font-family: verdana;">
</span><p><span style="font-family: verdana;"><span><i> </i></span></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><span><i><b>Naschrift</b><br />Bijna 10 jaar geleden ben ik met dit blog begonnen met het idee om er alles op te zetten wat me boeit, verrast, nieuwsgierig maakt en wat mijn afschuw opwekt. Aan dat voornemen heb ik mij gehouden. Maar nu is er iets bijgekomen. Met dit verhaal reageer ik niet op wat er om mij heen gebeurt, maar creëer ik een podium voor iets wat ik zelf gemaakt heb. In dit geval een zelf geschreven verhaal.<br /><br />LEVENSLANG heb ik eerst </i></span></span><span style="font-family: verdana;"><span><i><span style="font-family: verdana;"><span><i>geschreven </i></span></span>in de vorm van een scenario om er een korte speelfilm van te maken. Maar bij nader inzien achtte ik mezelf niet in staat om dat tot een zodanig eind te brengen dat ik daar tevreden mee zou kunnen zijn. Een goede film maken is namelijk heel erg moeilijk. Daarna heb ik overwogen om er een wat ik noem "audiobeeldverhaal" van te maken. Te vergelijken met DE TAS op <a href="http://www.manboothond.nl" target="_blank"><b>Man Boot Hond</b></a>. Acteurs spreken de stemmen in, aangevuld met bijpassende beelden (foto's en stukjes film). Ook dat idee heb ik laten varen. Uiteindelijk heb ik besloten het als "te lezen verhaal" op <a href="http://www.kierskeurig.blogspot.nl" target="_blank"><b>Kierskeurig </b></a>te zetten. </i></span></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><span><i>Ik hoop dat jullie dit verhaal met plezier gelezen hebben</i></span></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><span><i>Met vriendelijke groeten, Jaap Kiers<br /></i></span></span></p><p><span style="font-family: verdana;"><span><i><br /></i></span></span></p>kierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5826763160201375.post-46185371300486817132021-01-08T04:58:00.008-08:002021-01-12T05:04:14.348-08:00Covid en Clowns, een slechte combinatie<p><span style="font-family: verdana;"></span></p><span style="font-family: verdana;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgghgrBnk0E0dI19HTeZcTXXVBXqh2obPCSLKFgJN4zRMKDvUPkZd0fRcYmXOIY6gUm_TYngvjBZ5QnGZY7PtOU-Nk0Gu5ZkJXZVkSGwOZPIPShFOZjgkizS9K_pJjZ0GxAlV_8Mp0agLk/s1024/covid-3.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="747" data-original-width="1024" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgghgrBnk0E0dI19HTeZcTXXVBXqh2obPCSLKFgJN4zRMKDvUPkZd0fRcYmXOIY6gUm_TYngvjBZ5QnGZY7PtOU-Nk0Gu5ZkJXZVkSGwOZPIPShFOZjgkizS9K_pJjZ0GxAlV_8Mp0agLk/s320/covid-3.jpg" width="320" /></a></div>Zonder het te kunnen stoppen raast het Covid-19 virus nu al meer dan een jaar over de wereld. Overal dood en verderf zaaiend. Een verschijnsel dat in deze omvang sinds de Spaanse griep van 1918 niet is voorgekomen. Hoe in de diverse landen indertijd op de Spaanse grieppandemie gereageerd is, dat weet ik niet. Waarschijnlijk net als bij de huidige pandemie was dat afhankelijk van de omstandigheden, de middelen en vooral het politieke systeem, vast ook heel divers. </span><span style="font-family: verdana;">Maar er is één ding dat mij wel
opgevallen is: in landen waar een "clown" aan het hoofd van de regering
staat, gaat het met het bestrijden van de infecties het slechtst. </span><span style="font-family: verdana;"><span><a name='more'></a></span><br /></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5ovyvWntsuNEg4lOnc1sn3lw-obOekwQvvdwy-gq0ReKSlJibyFlyODHVpiPK8q91gQDqOv_Mh7qsG5e7Sg5EaCA1dpCcHFTg9JUp-srZh8QevOD3epXcl8cFw7enV_mnycZlP26onaI/s1200/covid-2.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5ovyvWntsuNEg4lOnc1sn3lw-obOekwQvvdwy-gq0ReKSlJibyFlyODHVpiPK8q91gQDqOv_Mh7qsG5e7Sg5EaCA1dpCcHFTg9JUp-srZh8QevOD3epXcl8cFw7enV_mnycZlP26onaI/s320/covid-2.jpg" /></a></span></div><span style="font-family: verdana;">In Amerika voert Donald Trump geen enkel beleid tegen Covid-19. Met als gevolg dat daar de meeste besmettingen en doden (absoluut en relatief) in de hele wereld zijn. In het Verenigd Koninkrijk krijgt Boris Johnson geen greep op steeds stijgende aantallen besmettingen en doden, omdat effectief beleid te laat is of als "zwabberend" gekwalificeerd wordt. In Hongarije hoefde Victor Orban geen vaccins uit Amerika of Europa, want hij kreeg het niet goed gekeerde vaccin Spoetnik wel van Poetin. Helaas, Rusland kan er maar een paar duizend leveren. Jair Bolsenaro in Brazilië ontkende net als geestverwant Trump het gevaar van corona en laat het de mensen zelf maar uit zoeken. <br /></span><p><span style="font-family: verdana;"><span>Dit zijn zo maar een paar voorbeelden van clowns die het in hun land voor het zeggen kregen en waar te veel mensen van dachten dat zij te vertrouwen waren. Maar onder andere bij deze crisis zien wat daar de gevolgen van zijn. Misschien is dat iets om over na te denken voor wij hier in Nederland een clown als Thiery Baudet op het schild gaan hijsen?</span></span><br /></p>kierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5826763160201375.post-8880150412933267862020-12-31T09:09:00.011-08:002021-01-09T01:49:59.213-08:00Advies aan WA: blijf een boerenlul<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicvdRtCq955EJAQ7gNecl0giwEgcEFwOLFC6JCDrEsiTdoYbjNM8TKaz6pTbWlC5zEFoJK9LOKqZVyV03sd5mZSLzREplqsiUnRUnlPdwvLrhVlNoJR13l0xBwcV1EfXo5SSsMqCLw4l0/s2048/wa-1.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1152" data-original-width="2048" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicvdRtCq955EJAQ7gNecl0giwEgcEFwOLFC6JCDrEsiTdoYbjNM8TKaz6pTbWlC5zEFoJK9LOKqZVyV03sd5mZSLzREplqsiUnRUnlPdwvLrhVlNoJR13l0xBwcV1EfXo5SSsMqCLw4l0/w400-h225/wa-1.jpg" width="400" /></a></div><span style="font-family: verdana;">Beste Willem-Alexander,</span><p></p><p><span style="font-family: verdana;">Ja Willempie, dat was even schrikken, die uitslag van de enquête van <i>Hart van Nederland</i>. In korte tijd een flinke deuk in het vertrouwen in het koningshuis. Dus in jou. Van 76 naar 47%, dat is niet niks. Ik weet zeker dat de leden van het Republikeins Genootschap zich nu in de handen wrijven bij het vooruitzicht van een mogelijke omwenteling. Daarom denk ik dat we hier niet te luchtig over moeten doen. Van dit soort enquêtes leren we dat het ook de verkeerde kant op kan gaan met onze WA en het hele circus om jou heen. Daarom is dit een goed moment voor bezinning.</span></p><a name='more'></a><p></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHQcgUss1EtAecP6GmGCCRJg41hOp9khKtri_LMOtXFyVTanAmboaKQoFQ-fzZJTWaixnRyh_A-u7ZRQvPoIl3ZCs5WPjOr2wfha9rxSGghqZcyUoIDsqgb7RI1U7sSngYGZfEk7jRt1o/s1200/wa-2.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1200" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHQcgUss1EtAecP6GmGCCRJg41hOp9khKtri_LMOtXFyVTanAmboaKQoFQ-fzZJTWaixnRyh_A-u7ZRQvPoIl3ZCs5WPjOr2wfha9rxSGghqZcyUoIDsqgb7RI1U7sSngYGZfEk7jRt1o/w400-h200/wa-2.jpg" width="400" /></a></span></div><span style="font-family: verdana;">Eerst moeten we vaststellen wat er fout gegaan is. Dat is niet zo moeilijk. In de eerste plaats natuurlijk het ongelukkig gekozen vakantietripje naar je villa in Griekenland tijdens een lockdown. Niemand mag naar het buitenland en jullie gaan wel. Niet handig. Ook het klungelige televisie-optreden een paar dagen later van jou en Max met een slecht geacteerd mea culpa gezicht naast je was ook niet bepaald "top". Daarbij blijft de aanschaf van je snelle motorboot van € 2 miljoen steeds maar negatief mee resoneren. Verder spelen er op dit moment nog een paar zaken waar jij weliswaar geen invloed op hebt maar die ook niet echt meehelpen. Amalia die binnenkort meerderjarig wordt en dan jaarlijks € 1,5 miljoen krijgt. En de recente verhoging van jullie meer dan modale uitkering. Allemaal slechte timing voor jullie populariteit. In jouw businessmodel een topprioriteit. <br /></span><p></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0r1DjonkNiRPhew9-zd0NmKpGAnxy2pJ2osoTeA0YkChtEtptQaMVBOUfk5ZIDZyNI5cuIqnzF3Xm9oKdQKh22J5w0xFwze76LOyFuvcgL-blsBAxa8OvHvPqFSqim8bOsR3ypkPQgAU/s960/wa-3.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="960" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0r1DjonkNiRPhew9-zd0NmKpGAnxy2pJ2osoTeA0YkChtEtptQaMVBOUfk5ZIDZyNI5cuIqnzF3Xm9oKdQKh22J5w0xFwze76LOyFuvcgL-blsBAxa8OvHvPqFSqim8bOsR3ypkPQgAU/w400-h225/wa-3.jpg" width="400" /></a></span></div><span style="font-family: verdana;">Toch geeft de uitslag van deze enquête op basis van deze "missers" ons wel de informatie die jou kan helpen het vertrouwen te herstellen en te bestendigen. Dan is het vooral belangrijk dat je weet hoe "het volk" jou ziet. <br />Het is niet beledigend bedoeld, maar ik kan het beter zeggen zoals het is: als een gewone boerenlul. Dat klinkt lullig, dat weet ik. Maar het is heel positief. Heel veel mensen in Nederland zien in jou een gewone, aardige man, die eenvoudige taal uitslaat, gemakkelijk met "de man of vrouw in de straat" communiceert, de indruk weet te weken dat je hen begrijpt, enz. De mensen herkennen veel van jou in zichzelf en dat leidt tot positieve identificatie. Het is jouw kernwaarde en de basis van jou al jaren durende populariteit, daar ben ik zeker van. </span><p></p><p><span style="font-family: verdana;">Daarom is de keuze voor de paasvakantie tijdens een lockdown en het aan de grote klok hangen van de aanschaf van een glimmende patserboot ook zo verkeerd geweest. De mensen die je grootste fan zijn, zijn nu het meest in je teleurgesteld. Ze hebben het gevoel dat je je van hen af keert. Je bent in hun ogen het laatste geworden wat ze willen dat je bent: <i>elitair</i>. <br />Dus als je wilt dat het koningshuis tijdens jouw "dienstverband" in stand blijft, doe dan zo veel mogelijk je best om het beeld van "boerenlul onder de boerenlullen" te versterken. Als je dat lukt, zul je die mannetjes - en enkele vrouwen - van het Republikeins Genootschap het nakijken geven. Alleen al voor de sport zou ik willen dat je dat zou lukken. </span></p><p><span style="font-family: verdana;">Groeten van je toegewijde en meedenkende onderdaan, JK <br />(de rekening voor dit advies komt later, ook hier moet de schoorsteen roken)</span><br /></p>kierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5826763160201375.post-32045157212606613622020-12-27T05:31:00.007-08:002020-12-28T03:05:27.252-08:00Moorkop mag niet meer<p><span style="font-family: verdana;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCRTJa1r0oSsght3W_zx-uymskjK_1rVp24yMmY3gPUf33HF-055BaMSZAuw7-lTZz3StAGy1ZE30Zm3YmzYwA5LrtfcozfS87CNFLB5ZX7sA2uoyvkrr9M2dXSk-Hyp8NNuOqKZwvTrk/s2048/moorkop-1.webp" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1536" data-original-width="2048" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCRTJa1r0oSsght3W_zx-uymskjK_1rVp24yMmY3gPUf33HF-055BaMSZAuw7-lTZz3StAGy1ZE30Zm3YmzYwA5LrtfcozfS87CNFLB5ZX7sA2uoyvkrr9M2dXSk-Hyp8NNuOqKZwvTrk/s320/moorkop-1.webp" width="320" /></a></div><span style="font-family: verdana;">Een tijdje geleden was ik bij de bakker om een brood te kopen. Maar toen ik in de vitrine een prachtige moorkop met donkerglanzende chocolade en een toefje slagroom erop in de vitrine zag liggen kon ik de verleiding niet weerstaan. Ik vroeg de juffrouw achter de balie of ze voor mij twee moorkoppen in wilde pakken. Maar in plaats dat ze een doosje pakte om het gevraagde te doen, keek ze me zenuwachtig aan. Verbaasd keek ik van haar naar de andere klanten in de winkel, die mij allemaal vol weerzin aanstaarden. <br />"Dat mag u niet meer zeggen, meneer", zei de juffrouw schuchter. "Dat is beledigend". <span><a name='more'></a></span></span><p><span style="font-family: verdana;"></span></p><span style="font-family: verdana;">Onmiddellijk moest ik denken aan de beroemde futuristische roman 1984 van George Orwell, die hij kort na WO2 geschreven heeft. Hierin voorspelt hij dat we tegen die tijd zullen leven onder het juk van een totalitair regime. Alles in het leven is dan voor de onderdanen vastgelegd. Ook de taal. De bewindhebbers in het boek gebruiken de taal om de kennis en het
denken van de onderdanen te kunnen beheersen. Daarvoor werd de zogenaamde <i>Nieuwspraak </i>uitgevonden.
Alleen woorden en begrippen die het denken van de mensen de door de overheid gewenste kant
op stuurden werden toegelaten of vervangen door een andere formulering.
Voorbeelden zijn "Oorlog is Vrede" en "Onwetendheid is Kracht". De achterliggende gedachte was: als je de taal van de mensen beheerst,
beheers je het denken en dus ook de mensen. Denken zonder taal is
namelijk onmogelijk.</span><p></p><p><span style="font-family: verdana;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiy3KpTXqwEYO3tnWNBPaZ27IDxJQ-n1vEvQp5BTTLq4I3QqYBCfMQsWnv2sWq6bmuyDw4bN5aIy7CbfvwkO9iPUyOz9sKAk4IMBJg6o4cgKphmULvZITF6QsDCz57aSj_EI764NaWPmH4/s295/1984-2.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="295" data-original-width="171" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiy3KpTXqwEYO3tnWNBPaZ27IDxJQ-n1vEvQp5BTTLq4I3QqYBCfMQsWnv2sWq6bmuyDw4bN5aIy7CbfvwkO9iPUyOz9sKAk4IMBJg6o4cgKphmULvZITF6QsDCz57aSj_EI764NaWPmH4/w232-h400/1984-2.jpg" width="232" /></a></span></div><span style="font-family: verdana;">Vergeleken bij wat er in het boek 1984 gebeurt, is mijn verbazing over het in mijn ogen onnodige verbod op de naam van mijn lievelingssnoepzonde natuurlijk klein bier. Maar hier houdt het natuurlijk niet op. Op dit moment gebeurt met taal precies hetzelfde. Alleen ik noem het geen Nieuwspraak maar <i>Verhulspraak</i>. Wat ons nu niet aanstaat verzwijgen we of noemen het anders. Maar het doel is hetzelfde. Door de taal te veranderen, gaan mensen anders over zaken denken en lijkt het alsof het probleem of de misstand niet meer bestaat. Als er in de taal geen probleem is, dan bestaat het niet. Dus waarom zouden de mensen het probleem dan op willen lossen. Of, nog erger, in opstand willen komen?<br /></span><p></p><p><span style="font-family: verdana;"><i>Enkele voorbeelden</i>: <br />- liegen is alternatieve feiten presenteren<br />- ontslagen worden is een andere uitdaging aangaan<br />- oud zijn is senior zijn of 60+<br />- varkens vermoorden tijdens een epidemie is de dieren ruimen<br />- effectief afslanken is niets anders dan bezuinigen<br />- een uitdaging aangaan is een groot bijna onoplosbaar probleem hebben<br />- een prijscorrectie is dingen duurder maken<br />- belasting vermijden is fraude of diefstal</span></p><p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-family: verdana;">En zo heet mijn geliefde moorkop nu in verhulspraak <i>chocoladekop</i>. Een veel te lang woord en ook nog gelogen, want alleen het bovenste laagje is van chocolade.</span><br /></span></p>kierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5826763160201375.post-79880114725477145142020-11-09T05:55:00.006-08:002020-11-10T09:57:36.034-08:00Het vertrouwen komt te voet en gaat te paard<p><span style="font-family: verdana;"></span></p><span style="font-family: verdana;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8Jy2Y2r7v3bekelPVmTPCXixDv-eSw-wqK7SxZY4hqkIgsmmRy6uWxvYZ73RBFnuhxEBrqNELZEqrON2SbieTTh-65o7W-hW0C8VO5RKmsWwNV_npZanz-_t1PTAd03wkdq4JvNQyZUs/s1200/vertrouwen-4.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1005" data-original-width="1200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8Jy2Y2r7v3bekelPVmTPCXixDv-eSw-wqK7SxZY4hqkIgsmmRy6uWxvYZ73RBFnuhxEBrqNELZEqrON2SbieTTh-65o7W-hW0C8VO5RKmsWwNV_npZanz-_t1PTAd03wkdq4JvNQyZUs/s320/vertrouwen-4.jpg" width="320" /></a></div><br />Vier jaar lang hebben de Amerikanen, en met hen de hele wereld, kunnen zien wie Donald Trump werkelijk is. Als president is hij doorgegaan met wat hij zijn hele leven al doet: mensen die daar vatbaar voor zijn de illusies verkopen die hem in een machtspositie brengen. Zo is hij president geworden en dat vier jaar lang kunnen blijven. En dat lukte omdat hij een meester is in liegen, bedriegen, bedreigen en mensen tegen elkaar uitspelen. <span><a name='more'></a></span></span><p><span style="font-family: verdana;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9cRVk3DIJ_1rKTEPPVAxhPYFvd4Z8bSVLEfxsdnryD8jn8bsuvALB9aV1OCPscl9ZhC3VB66dTVX0rXHewoh88HkuQuxT_5Mr7WhYEkUoSa35ydpVQyWflbo6RwE6b057m0r115rqZb4/s675/vertrouwen-2.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="675" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9cRVk3DIJ_1rKTEPPVAxhPYFvd4Z8bSVLEfxsdnryD8jn8bsuvALB9aV1OCPscl9ZhC3VB66dTVX0rXHewoh88HkuQuxT_5Mr7WhYEkUoSa35ydpVQyWflbo6RwE6b057m0r115rqZb4/w320-h213/vertrouwen-2.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-family: verdana;">Maar hoe kan het dat na 4 jaar ruzie zoeken, anderen de schuld geven van alles wat fout gaat, onkunde en onwetendheid tonen op 3 november toch bijna 50% van de Amerikanen op deze zelfzuchtige clown en ziekelijke narcist gestemd heeft? Het kan toch niet zo zijn dat al die mensen net zulke grote racisten zijn als de Donald zelf? En net zo onverdraagzaam en haatdragend? Het kan toch ook niet waar zijn dat ze al zijn leugens geloven? Of dat ze niet door hadden dat bijna alles wat hij deed en zei in de eerste plaats in zijn eigen voordeel of dat van zijn familie en zijn "kliek" was? <br /><br />Vier jaar geleden won Donald Trump omdat Amerika stemde tegen de arrogantie van de macht in Washington. Tegen de politieke elite van de Democratische partij in de persoon van Hillary Clinton. Dit keer won Joe Biden, niet om dat ze voor hém of zijn partij gestemd hebben, maar nu tegen Donald Trump. De neiging om vooral tegen iets of iemand te stemmen duidt op een negatieve stemming en een veel onvrede in de samenleving.<br /><br /></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4vfcmYnNcRmLsCXLQvJUim1fJ5QxB0QggzVBHXDdRST1_j7vgo_TZP8fG-307uRa-9zphAUhjuD-X5Cqzue_q2HhHeba9wFPhoesBm8yINnVgOUG75zBzFZptmxotB0KrzScZd4ig7zc/s800/vertrouwen-3.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="800" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4vfcmYnNcRmLsCXLQvJUim1fJ5QxB0QggzVBHXDdRST1_j7vgo_TZP8fG-307uRa-9zphAUhjuD-X5Cqzue_q2HhHeba9wFPhoesBm8yINnVgOUG75zBzFZptmxotB0KrzScZd4ig7zc/w400-h225/vertrouwen-3.jpg" width="400" /></a></span></div><span style="font-family: verdana;">Dat is ook niet zo vreemd, want de mensen </span><span style="font-family: verdana;"><span style="font-family: verdana;">zien al tientallen jaren </span>hun banen verdwijnen, de wegen slechter worden, hun lonen niet stijgen, voor bijna iedereen de gezondheidszorg onbetaalbaar worden, de gevangenissen steeds voller worden en de </span><span style="font-family: verdana;"><span style="font-family: verdana;">"American Dream" (van krantenjongen tot miljonair) meer en meer achter de horizon verdwijnen. <br /></span>En dat gebeurde bij zowel Democratische als de Republikeinse presidenten. Dan is het begrijpelijk dat de mensen hun beloftes niet meer geloven en hopen dat een huis-aan-huis-verkoper en zwendelaar als Donald Trump in staat zal zijn om het hele kaartenhuis van politieke onmacht, beheerst door baantjesjagers en belangenbehartigers van de rijken, weg te blazen</span><span style="font-family: verdana;">. <br /><br />Tot zover begrijpelijk en bekend, maar na 3 november weten we dat het heel veel mensen eigenlijk niet meer uitmaakt dat die oplichter in feite niets voor hen gedaan heeft. Hij biedt een goede show en dat is genoeg. Te veel mensen hebben nog steeds geen vertrouwen in de politiek. En vertrouwen is de kurk waar een democratie op drijft. Zouden ze in Amerika ook het spreekwoord kennen "vertrouwen komt te voet en gaat te paard"? Als dat zo is, dan is het te hopen dat Joe Biden en Kamala Harris beseffen hoe zwaar hun taak is en hoe lang de weg. Dat zou in ieder geval een goed begin zijn. <br /></span><p></p><p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p>kierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5826763160201375.post-26073922621635511172020-11-02T06:06:00.005-08:002020-11-02T10:22:34.366-08:00De president die het land verdient<p><span style="font-family: verdana;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_k3OccjAk9J4RF63sfQbqDuJ-64Db3Qs0xlj6QgKJo6wo4LsAEzBPw5Ec73vEqH3WvvIhYbX7Vk7wpKhSw0nML4Xy56IhZtAcjYaXIiaNbkZJSsh8wDRsVTb8ianUhoptJJ3gKlgT_hY/s810/verkiezing+2020-2.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="810" height="178" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_k3OccjAk9J4RF63sfQbqDuJ-64Db3Qs0xlj6QgKJo6wo4LsAEzBPw5Ec73vEqH3WvvIhYbX7Vk7wpKhSw0nML4Xy56IhZtAcjYaXIiaNbkZJSsh8wDRsVTb8ianUhoptJJ3gKlgT_hY/w320-h178/verkiezing+2020-2.jpg" width="320" /></a></div><span style="font-family: verdana;">Wie ook de presidentsverkiezing in de Verenigde Staten wint op 4 november, hij wordt de leider van een land dat in veel opzichten min of meer bankroet is. Ik wil jullie niet vermoeien met te veel cijfers - blogs zijn daar gewoon niet geschikt voor - , maar die zijn zwak uitgedrukt niet al te hoopgevend. En dan beperk ik me hier tot het materiële en laat ik de onoverbrugbare tegenstellingen, het onderlinge wantrouwen en de onderlinge haat nu achterwege.<br /><span><a name='more'></a></span></span><p></p><p><span style="font-family: verdana;">De <i>staatsschuld </i>van de VS is $ 22500 miljard. Dat is 103% van het bruto binnenlands product (BBP) - dat is de totale toegevoegde waarde van alle in een land geproduceerde goederen en diensten. In Nederland is de staatsschuld € 395 miljard, een veel kleiner land natuurlijk, maar dat is 60% van het BBP.</span></p><p><span style="font-family: verdana;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaJfs_8Fe4hdEaLyCZGIy4puA5luZEqobr6F3KErxzsV9m6otN7P1-4CT1kvoeUDGiVLXOrhdnWok_PIeOnWuEXNkEK56eUW-6roV6_vGgahYmV8WkIHeN_hXENSFVRrnZlm8xcPNl7Cw/s768/verkiezing+2020-3.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="271" data-original-width="768" height="141" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaJfs_8Fe4hdEaLyCZGIy4puA5luZEqobr6F3KErxzsV9m6otN7P1-4CT1kvoeUDGiVLXOrhdnWok_PIeOnWuEXNkEK56eUW-6roV6_vGgahYmV8WkIHeN_hXENSFVRrnZlm8xcPNl7Cw/w400-h141/verkiezing+2020-3.jpg" width="400" /></a></div><span style="font-family: verdana;">Algemeen bekend is dat de <i>infrastructuur </i>in de VS niet goed is. Eén derde van alle wegen in het land is slecht. Evenals één op de negen bruggen. Vliegvelden zijn primitief, door sommigen vergeleken met die in ontwikkelingslanden. In dichter bevolkte delen is de filedruk enorm. In nieuwe wegen en bruggen wordt al jaren bijna niet geïnvesteerd, waardoor de bestaande niet meer geschikt zijn voor de toegenomen hoeveelheid verkeer en het gewicht van de vrachtwagens.<br />De oorzaak van dit probleem is de brandstofprijs waarop maar weinig belasting geheven wordt. Met dat geld - dat er dus niet is - moet dit gefinancierd worden. Maar een voorstel voor verhoging van de accijns op benzine staat in de VS gelijk aan politieke zelfmoord.<br /></span><p><span style="font-family: verdana;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij3DPRPD6Ny6NyjfTuL0XWFAY-OD75rWHiYS7VxfMZcOIirfhcgyrWrpgSURrp1vLAgxsoVEEK8KHMklhGnt9bYV2ijKCiL3yw1ro5vBgp2bZDVxsqhxYcPSWRO1ScPpJOlaYWAKBWZKE/s1024/verkiezing+2020-4.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="1024" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij3DPRPD6Ny6NyjfTuL0XWFAY-OD75rWHiYS7VxfMZcOIirfhcgyrWrpgSURrp1vLAgxsoVEEK8KHMklhGnt9bYV2ijKCiL3yw1ro5vBgp2bZDVxsqhxYcPSWRO1ScPpJOlaYWAKBWZKE/s320/verkiezing+2020-4.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-family: verdana;">Zowel een heet hangijzer als een achilleshiel in de VS is de <i>gezondheidszorg</i>. Dat is vrijwel geheel in handen van het bedrijfsleven. Het is dus een verdienmodel. En verdiend wordt er, door ondernemers en instellingen in ieder geval. Niet door de bevolking. Eén op de vijf Amerikanen heeft medische schulden. Een ziektekostenpremie die in Nederland € 100 tot € 120 kost, is in de VS tussen de $ 580 de $ 870. Een nacht in een ziekenhuis in Nederland kost € 500, in de VS $ 1500 en $ 3500. De kosten van een bypass operatie zijn bij ons ongeveer € 14.000, in de VS is dat $ 70.000.</span><br /><p></p><p><span style="font-family: verdana;">Wat betreft het <i>gevangeniswezen </i>zegt één cijfer genoeg. In de VS woont 5% van de wereldbevolking, maar ze hebben 25% van alle gevangenen ter wereld. Een verklaring? Ook het gevangeniswezen is in particuliere handen. Dus . . . hoe meer gevangen, hoe meer "wij" verdienen.<br /></span></p><p><span style="font-family: verdana;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhFJbOhJ5cOQldwd2zXjszaA_4-eZT9FI3O7Zo1Dq3C7_9NtKd6IsCTaaFP5fA5KG655KQ6_ZPxXqxvMXJXJ0OSyK1MdGCtwZrhNDGF3djq5qjeMxgE17mvt0PNssnbU4qQtTB6bE_JI4/s700/verkiezing+2020-5.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="700" data-original-width="700" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhFJbOhJ5cOQldwd2zXjszaA_4-eZT9FI3O7Zo1Dq3C7_9NtKd6IsCTaaFP5fA5KG655KQ6_ZPxXqxvMXJXJ0OSyK1MdGCtwZrhNDGF3djq5qjeMxgE17mvt0PNssnbU4qQtTB6bE_JI4/s320/verkiezing+2020-5.jpg" /></a></div><span style="font-family: verdana;">En dit alles moet aangepakt (laten we het woord "oplossen" niet gebruiken) door een 74-jarige schreeuwende, verdeeldheid zaaiende, narcistische gek, die vier jaar lang al deze problemen alleen maar groter heeft laten worden? Of moeten de Amerikanen hun hoop stellen in een lieve, 78-jarige, licht versufte politicus die decennia lang rustig meedeinend op de golven van de macht zachtjes boven is komen drijven?<br />Wij verdienen een koning die als enige in het land niet snapt dat het onverstandig is om tijdens een lockdown bij een coronacrisis op vakantie naar Griekenland te gaan. Amerika krijgt de president die het land verdient. Of een oude man die liegt en bedriegt. Of een lieve opa die moeite heeft om wakker te blijven. Gelukkig hoef ik niet te kiezen.</span><br /><p></p>kierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5826763160201375.post-88550751381755155282020-10-27T06:49:00.002-07:002020-10-27T11:24:39.565-07:00Besmet met Covid-19?<p><span style="font-family: verdana;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUufiepcCtwdQwu6kBNYHQjBS0AoYFo1crgh9SKTwXWKMhJfMFTAGRFMkvyDBAUrCLhFXJ7RRBPaH2f00Z2WP7tyxPXTUn7rTYvDk-MOGNUiwBaiZhDBuAYtRX90Wip6wbu7sJQxVVoYc/s2048/routekaart-coronamaatregelen-1-1.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1366" data-original-width="2048" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUufiepcCtwdQwu6kBNYHQjBS0AoYFo1crgh9SKTwXWKMhJfMFTAGRFMkvyDBAUrCLhFXJ7RRBPaH2f00Z2WP7tyxPXTUn7rTYvDk-MOGNUiwBaiZhDBuAYtRX90Wip6wbu7sJQxVVoYc/s320/routekaart-coronamaatregelen-1-1.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-family: verdana;">Afgelopen zaterdagavond voelde ik me niet zo goed. Lichte hoofdpijn en misselijk. Zeer tegen mijn gewoonte - wij drinken al een hele tijd geen alcohol meer - had ik twee glaasjes port gedronken. Vóór het naar bed gaan zei ik tegen mijn vrouw: "Ik voel me niet goed. Ik denk dat die portjes niet goed gevallen zijn".<br />In bed werden de misselijkheid en de hoofdpijn erger en kon ik niet warm worden. Van in slaap vallen was dus geen sprake. Rond 02.00 uur besloot ik om naar het bed in de logeerkamer te gaan om</span><span style="font-family: verdana;"><span style="font-family: verdana;"> met mijn gedraai en gekreun</span> Marja's nachtrust niet te verpesten. Later in de nacht haalde ik de thermometer om te kijken of ik ook koorts had. Geen echte koorts, wel verhoging, 37.9 graden.<span><a name='more'></a></span> </span><p></p><p><span style="font-family: verdana;">In mijn eentje lag ik te piekeren wat me zou kunnen mankeren. Ik wist dat het niet de gewone griep was. Die heb ik bijna elk jaar en dat verloopt heel anders. Ik kon maar één ding bedenken: ik was besmet met het Covid-<span>19 virus. Op mijn mobiel zocht ik de symptomen nog eens op. Ik had verhoging (inmiddels was dat 38.4 graden). Ik was misselijk en ik had hoofdpijn. Alleen was ik niet benauwd, hoestte en nieste ik niet. Maar dat kon komen, dacht ik, omdat ik al heel veel jaren dagelijks medicijnen gebruik tegen een ontsteking van mijn luchtwegen. </span><br /></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOsv6mqD_XVmdJJM9gYtpEcYZ2gB5nfi9Jvm8jeL1bofh1TggoktAVR3LX-5JpSmxyJ9ZelPMpU-0nPpl1QhMCZsA7Nehg0EgBfKA5sGjIyeDYLTSvmUU5qbhgYR1ivzSQVuTLefUJWKo/s1240/corona-12.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="827" data-original-width="1240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOsv6mqD_XVmdJJM9gYtpEcYZ2gB5nfi9Jvm8jeL1bofh1TggoktAVR3LX-5JpSmxyJ9ZelPMpU-0nPpl1QhMCZsA7Nehg0EgBfKA5sGjIyeDYLTSvmUU5qbhgYR1ivzSQVuTLefUJWKo/s320/corona-12.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-family: verdana;">In het donker naar het plafond starend dacht ik na over het mogelijke verloop van mijn Covid-19 besmetting - als ik die inderdaad had opgelopen. Ik ben een oude man van 75 jaar en ik heb al heel veel jaren last van wat ze vroeger astmatische bronchitis noemden - tegenwoordig heet dat COPD. Omdat ik alleen voor de buitenwereld een vrolijke Frans ben, kon ik me met de beste wil van de wereld geen flitsend herstel en een stralende toekomst voor de geest halen.<br />Ik zag mezelf al als een zeehond op mijn buik op de IC aan de beademing liggen. Met twee mogelijkheden. Of herstellen als een kasplantje, niet meer in staat om met het bootje op stap te gaan of zelfs maar met hond Arie te gaan wandelen. Of direct gewoon dood gaan. Het laatste leek me trouwens de minst kwade optie van de twee. De rest van de nacht heb ik liggen fantaseren hoe ik het beste afscheid van iedereen zou kunnen nemen. En hoe mijn begrafenis zou moeten verlopen. </span><p></p><p><span style="font-family: verdana;">'s Morgens vertelde ik Marja wat ik voelde en dat ik dacht dat ik Corona had. Maar zij vertelde me dat ze dacht dat het wat anders was, omdat ook zij misselijk was geweest, maar dat het na drie maal ontlasting, waarvan de laatste keer heel veel en dun, over was. Toen ik in de loop van zondag en de dag er na ook talloze malen met krampende darmen op de w.c. had gezeten, moest ik toegeven dat ze zeer waarschijnlijk gelijk had. We hebben beiden iets gegeten dat onze darmen van streek gemaakt heeft. Vandaag ben ik nog wat slap op de benen, maar voel ik me beter en kan ik voor de buitenwereld weer de vrolijke Frans uithangen.<br /></span></p>kierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5826763160201375.post-34066025418144786862020-10-19T10:28:00.004-07:002020-10-19T10:28:46.110-07:00Koning meer dan "een beetje dom"<p><span style="font-family: Public Sans;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: Public Sans;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCPR6si0lLJgiTSZF1fR1oU9KNrCLDuzllVgKR3l3iYF4V84MLxnCULymP-E1HOE1HyBori5CMUYCawyCuXFmVweyl_M8BNjboRDkcAUVxwPcEZ4yRRLPrQs1Lxsld1sGBy0nyzqjJLZo/s1728/beetje+dom-1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1152" data-original-width="1728" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCPR6si0lLJgiTSZF1fR1oU9KNrCLDuzllVgKR3l3iYF4V84MLxnCULymP-E1HOE1HyBori5CMUYCawyCuXFmVweyl_M8BNjboRDkcAUVxwPcEZ4yRRLPrQs1Lxsld1sGBy0nyzqjJLZo/s320/beetje+dom-1.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-family: Public Sans;">Bijna 20 jaar geleden sprak Maxima - </span><span style="font-family: Public Sans;"><span style="font-family: Public Sans;">toen nog geen prinses of koningin - </span>bij haar introductie aan de pers en dus ook aan het volk op de televisie de legendarische woorden "Hij was een beetje dom". Haar aanstaande gemaal zat er een beetje schaapachtig naast te ginnegappen. Hij was inderdaad "een beetje dom" geweest, omdat hij enkele weken daarvoor - een jonge man nog - in een crisissituatie een nogal onhandig antwoord had gegeven op een kritische vraag van een journalist over zijn aanstaande schoonvader, aan wiens handen als ex-minister van de Argentijnse junta nogal wat bloed kleefde. Maxima redde hem tijdens deze presentatie met deze charmante en ogenschijnlijk spontane opmerking. Spontaan waren deze woorden overigens in het geheel niet. De vraag werd natuurlijk verwacht en dit antwoord functioneerde uitstekend als bliksemafleider van de inderdaad toen als "onhandig" bekend staande kroonprins. En als mooie bijvangst won zij - zeker ook door haar betoverende glimlach - in één klap de harten van alle aanwezige journalisten en natuurlijk van bijna het voltallige Nederlandse volk.<span><a name='more'></a></span></span><p></p><p><span style="font-family: Public Sans;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: Public Sans;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwK0soiDhd0_qZwHCqkHPoSs4dot5ZqFy6QI62N13seZ4ql8oHBv7GaJs2r4sC98Esu7hjGB6f-65luyejziJsPK7kKbIAKkUIYx7og3yIUKBg41H8Ig1JEqqxoaeO_wFtu3nBPshe9Ow/s788/beetje+dom-2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="228" data-original-width="788" height="116" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwK0soiDhd0_qZwHCqkHPoSs4dot5ZqFy6QI62N13seZ4ql8oHBv7GaJs2r4sC98Esu7hjGB6f-65luyejziJsPK7kKbIAKkUIYx7og3yIUKBg41H8Ig1JEqqxoaeO_wFtu3nBPshe9Ow/w400-h116/beetje+dom-2.jpg" width="400" /></a></span></div><span style="font-family: Public Sans;">Als Maxima haar echtgenoot nu in 2020 zijn (of hun?) beslissing om midden in deze coronacrisis op vakantie naar Griekenland te gaan weer als "een beetje dom" zou betitelen, zou ze zeker de plank goed mis slaan. In zijn eigen troonrede van amper een maand geleden maande hij het Nederlandse volk om zich te beheersen en offers te brengen om met zijn allen het Covid-19 virus onder de knie te krijgen. Ook premier Rutte en minister De Jonge verzochten om dezelfde reden alle Nederlanders om alle niet echt noodzakelijke reisbewegingen te vermijden. <br /></span><p></p><p><span style="font-family: Public Sans;">Ik weet het, de koning en zijn gezin kunnen niet tijdens de herfstvakantie een weekje naar Appelscha, de Veluwe of de Drunense Duinen. Maar hun optrekje in Wassenaar is altijd nog heel wat ruimer en rianter dan van de vele landgenoten op driehoogachter die een weekje weg waar dan ook naar toe niet eens kunnen betalen. Als hij nu nog niet begrijpt dat hij het in deze tijd niet kan maken om in het regeringstoestel te stappen en gratis en voor niks naar zijn luxe villa in Griekenland te vliegen om daar in zijn "bootje van 2 miljoen" (plagiaat Youp van het Hek) te gaan racen, dan is hij echt meer dan een beetje dom.<br /></span></p>kierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5826763160201375.post-2858736881460223982020-10-17T08:36:00.003-07:002020-10-18T01:49:16.988-07:00Geld en Geloof, onze kernwaarden<p><span style="font-family: Public Sans;"><span style="font-family: Public Sans;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: Public Sans;"><span style="font-family: Public Sans;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEget5yRGk9k-3TmuyQj1hZ-ibeCbMmwP2Awy43CbPrhTmykBMrPuKQ3fyxNMPTjnd2IdUcYEZRqVviB3L0oif4_JXCDo202EGHyyIhiumc_HH34WUgUrF2aodDupmGKnTshoja7yX1NYTI/s1300/geld+en+godsdienst-1.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="957" data-original-width="1300" height="295" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEget5yRGk9k-3TmuyQj1hZ-ibeCbMmwP2Awy43CbPrhTmykBMrPuKQ3fyxNMPTjnd2IdUcYEZRqVviB3L0oif4_JXCDo202EGHyyIhiumc_HH34WUgUrF2aodDupmGKnTshoja7yX1NYTI/w400-h295/geld+en+godsdienst-1.jpg" width="400" /></a></span></span></div><span style="font-family: Public Sans;"><span style="font-family: Public Sans;">Hoe veel</span> er in 400 jaar tijd ook veranderd is, wij zijn er als klein land in geslaagd onze specifieke kernwaarden overeind te houden. We zijn in staat geweest om van een half verzopen land een vruchtbare en leefbare delta te maken voor 17 miljoen mensen. We hebben talloze oorlogen gevoerd, meegemaakt en als land overleefd. We hebben een wereldrijk (meer een handelsrijk trouwens) opgebouwd en weer af laten brokkelen. We hebben als klein land mede aan de basis gestaan van technische ontwikkelingen die de wereld veranderd hebben. We zijn in staat geweest om met innovatieve ontwikkelingen in de landbouw en de veeteelt de tweede voedselexporteur van de wereld te worden. <span><a name='more'></a></span></span><p></p><p><span style="font-family: Public Sans;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: Public Sans;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyMg1MDmZudtA8XITSKrYGRLDuuDwvzqeb6o50UUSgDPbJ4b9l6GAgjXUx6CUNheH22E9FI-yXkPjIo-Z-kPWqvnfBAMOYuzzBn4QvaawoQa9gb9INU04waVvGD9t2Ggzd3rAzxkm9d9Q/s800/geld+en+godsdienst-2.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="800" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyMg1MDmZudtA8XITSKrYGRLDuuDwvzqeb6o50UUSgDPbJ4b9l6GAgjXUx6CUNheH22E9FI-yXkPjIo-Z-kPWqvnfBAMOYuzzBn4QvaawoQa9gb9INU04waVvGD9t2Ggzd3rAzxkm9d9Q/s320/geld+en+godsdienst-2.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-family: Public Sans;">Als je vraagt hoe het kan dat een zo klein land door de eeuwen heen tot al deze prestaties in staat is geweest, dan is er maar één antwoord mogelijk. Wij hebben altijd vastgehouden aan onze kernwaarden: geld en geloof. Boven alles wat van waarde is in het leven (vrijheid, eer en waardigheid, beschaving, eerlijkheid, verdraagzaamheid en liefde) hebben wij altijd </span><span style="font-family: Public Sans;"><span style="font-family: Public Sans;">voorrang gegeven aan ons</span> verlangen naar geld en onze gehechtheid aan geloof . </span><p></p><p><span style="font-family: Public Sans;">Is dat vandaag de dag ook nog het geval? Ja, kijk maar naar de laatste maatregelen tegen corona. Alles wordt gedaan om deze vreselijke en besmettelijke ziekte corona de baas te worden. Alle activiteiten waarbij besmetting plaats kan vinden door onderlinge contacten worden verboden of sterk beperkt. </span><span style="font-family: Public Sans;"><span style="font-family: Public Sans;">En terecht, want zo lang er geen goed werkend geneesmiddel of vaccin is, is dat de enige manier. Alle sportwedstrijden waarbij de 1,5 meter afstand niet te handhaven is, zijn verboden. Maar niet het beroepsvoetbal, want dat gaat te veel geld kosten.<br />Alle restaurants en cafés zijn gesloten, in theaterzalen (hoe groot ook) mogen niet meer dan 30 mensen, maar dat geldt niet voor de kerken! De grondwetsregel "vrijheid van godsdienst" is namelijk nog altijd oppermachtig.<br /></span></span></p>kierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5826763160201375.post-80013662833596332252020-10-11T08:53:00.006-07:002020-10-17T05:48:55.477-07:00Pers helpt populisten<p><span style="font-family: helvetica;"><span style="font-size: small;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia7qUgUMjTkShm1pb6ZN3-O_GUtIyrrPrSY1BOktywuzyM8_ktxxRb9jrh2RTVqavn1QmJaThKEvDGXtUlSTjtbtB2ANx6g0FrHas0Wbns5D7-GQi1NpdmB-pA-0lwy623beapZP2n37Y/s640/de-correspondent-sorry-voor-gebrekkige-communicatie-kantoor-new-york.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="360" data-original-width="640" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia7qUgUMjTkShm1pb6ZN3-O_GUtIyrrPrSY1BOktywuzyM8_ktxxRb9jrh2RTVqavn1QmJaThKEvDGXtUlSTjtbtB2ANx6g0FrHas0Wbns5D7-GQi1NpdmB-pA-0lwy623beapZP2n37Y/w400-h225/de-correspondent-sorry-voor-gebrekkige-communicatie-kantoor-new-york.jpg" width="400" /></a></span></div><span style="font-family: Public Sans;"><span><span style="font-size: small;">In het artikel</span><span style="font-size: small;"> <i>Beste nieuwsmedia, versla de VS niet langer als een democratie</i> van Rutger Bregman in de <i>De Correspondent</i> komt veel aan de orde. Een paar zaken springen er uit. </span><span style="font-size: small;">In Amerika zien we een verwording van de democratie naar een kleptocratie (land met een uiterst corrupte regering) en uiteindelijk een autocratie (land geleid door leider met absolute macht). Deze ontwikkeling zien we duidelijk vorm zien krijgen na de v</span><span style="font-size: small;">erkiezing van Donald Trump tot president. Maar Bregman maakt ons duidelijk dat deze verkiezing en zijn beleid hier niet de oorzaak of het begin zijn, maar de uitkomst van een ontwikkeling die al decennia lang duurt. Een ontwikkeling trouwens die bijna altijd een zelfde patroon volgt. Eerst is er populisme met een sterke leider die weet hoe het allemaal moet en zegt dat als enige te kunnen regelen. Maar als een populist aan de macht komt, zegt hij zijn doel niet te kunnen bereiken met kritische politici en journalisten die in zijn nek hijgen. Dus weg met de democratie en de vrije pers. En zo wordt een populist, als hij de kans krijgt, vanzelf een autocraat, die weer alleen maar aan de macht kan blijven als hij een kleine groep vrienden kan plezieren, lees verrijken. We zien het op dit moment en veel landen in en buiten Europa gebeuren.<span><a name='more'></a></span></span></span></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: Public Sans;"><span><span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmg0l2vWV0Q0b3yqpXbzq3Fz4TPNxtVf6A3kkqOURELNQ5DPslwqrntdwQUJCgtx5yEjSIYPrOj9hw4Oe6_fEFTC-Ug2MMvglPXSEYoB18853m9jNhChjmDuUQ5lg8H9jLL4C5Dl1bnqw/s2048/AP_20209660459138.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1366" data-original-width="2048" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmg0l2vWV0Q0b3yqpXbzq3Fz4TPNxtVf6A3kkqOURELNQ5DPslwqrntdwQUJCgtx5yEjSIYPrOj9hw4Oe6_fEFTC-Ug2MMvglPXSEYoB18853m9jNhChjmDuUQ5lg8H9jLL4C5Dl1bnqw/s320/AP_20209660459138.jpg" width="320" /></a></span></span></span></div><span style="font-family: Public Sans;"><span><span style="font-size: small;">In de Verenigde Staten</span><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"> onder Donald Trump </span>, het land waar de moderne democratie bijna is uitgevonden, zien we duidelijk hoe dat in zijn werk gaat. De reguliere pers die zich kritisch uitlaat over de uitspraken en beleidsmaatregelen van Trump en die zijn hele en halve leugens ontmaskert, wordt denigrerend weggezet als "de mainstream media" die "fake news" verspreidt en dus zo veel mogelijk genegeerd moet worden. <br />Tot zover niets bijzonders zou je zeggen. De president zegt en doet zijn ding en de pers volgt hem kritisch, zodat het publiek dit tegen elkaar kan afwegen en zelf een mening vormen. Maar volgens Rutger Bregman gebeurt er iets anders dat deze gangbare werkwijze van de pers </span><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;">in een ander daglicht stelt.</span> Door het gedrag van Donald Trump heeft het objectief en als nieuwsfeiten weergeven van de stroom van provocerende uitspraken en vaak opvallende politieke beslissingen een ander en gevaarlijk effect gekregen dan alleen een informerende weergave van feiten.<br /></span></span></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: Public Sans;"><span><span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfid-K79-L_qIhEKfowUQBz8PFqHo_bqcWYkyJSs0VNL9nE4MP-j9U2ERFbObUaEA8DR-QmKF8ta5uwaP13VaTzpDhIUAOsJCGSX6VWlN5TzaE1Ipr3tpMHofaCuGltVpB7YEcEgfrzYE/s445/51qMR6cSfeL._SY445_QL70_ML2_.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="445" data-original-width="280" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfid-K79-L_qIhEKfowUQBz8PFqHo_bqcWYkyJSs0VNL9nE4MP-j9U2ERFbObUaEA8DR-QmKF8ta5uwaP13VaTzpDhIUAOsJCGSX6VWlN5TzaE1Ipr3tpMHofaCuGltVpB7YEcEgfrzYE/s320/51qMR6cSfeL._SY445_QL70_ML2_.jpg" /></a></span></span></span></div><span style="font-family: Public Sans;"><span><span style="font-size: small;">De reguliere pers presenteert alles wat Donald Trump zegt en doet als normale nieuwsfeiten. Daarna wordt door factchecken in andere artikelen en nieuwsitems aangetoond dat dit heel vaak niet klopt of een ordinaire leugen is. Maar Trump zorgt door middel van een doorlopende stroom van valse mededelingen, verdachtmakingen aan tegenstanders (iedereen die hem niet blindelings steunt), complottheorieën en schandalen dat de pers voor een heldere controle en correctie van de inhoud ervan constant achter de feiten aanloopt. Zo wordt de aandacht van het publiek telkens op een ander onderwerp (schandaal, leugen, zg. misstand, enz.) gericht. Hierdoor zijn er twee ontwikkelingen. Ten eerste, er zijn zo veel schandalen rondom Trump (seksisme, belastingfraude, racisme, omkoping, enz.) dat er als het ware "schandaalinflatie" optreedt. Nixon bijvoorbeeld </span><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;">moest </span>aftreden door één grote fout, het onrechtmatig verkrijgen van informatie van de Democraten. Dat was een doodzonde. Vergelijk dat eens met wat de afgelopen vier jaar voorgevallen is . . .<br />Het tweede is dat de snelheid van schandalen en misstanden waar Trump direct of indirect bij betrokken zo groot is dat de media het niet bij kunnen houden. Telkens is er weer een nieuw schandaal of hele of halve misdaad van Donald Trump dat de aandacht afleidt en dat mogelijkerwijs "nog erger" is, zodat het vorige schandaal weer aan de aandacht ontsnapt en na enige tijd min of meer vergeten wordt.<br /></span></span></span><p><span style="font-family: Public Sans;"><span><span><span style="font-size: small;">De fout die de media volgens Rutger Bregman hierbij maken is dat ze alles wat Donald Trump doet en zegt als nieuwsfeiten presenteren en niet als een doelbewust rookgordijn om achterliggende maatregelen te verbloemen. Wij (pers, bloggers en publiek) moeten ons niet mee laten slepen in de waan en waanzinnigheid van de dag van een dictator in spé als Donald Trump. Na bijna een half decennium van "Trumpism" moet duidelijk zijn dat alles wat hij doet en zegt niets met nieuwswaardige feiten en daden te maken heeft. Maar dat het allemaal ver doorgevoerde "schijnbewegingen" zijn die het eigenlijke doel, het in standhouden en vergroten van zijn macht, moeten verhullen. Daarom moet dat dus ook niet als objectief nieuwsfeit gepresenteerd worden, maar als middel om de democratie te ondermijnen en een maatschappij te creëren waarin een kleine groep het voor het zeggen heeft. Die groep kan dan naar willekeur het land regeren en vooral leegroven. Inderdaad, zoals het er op dit ogenblik ongeveer in Rusland aan toegaat.<br /></span></span></span></span></p><p><br /></p>kierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5826763160201375.post-50249407526963714712020-10-07T05:14:00.011-07:002020-10-07T06:51:31.210-07:00Coronaspook waart nog rond<p><span style="font-family: trebuchet;"><span style="font-size: small;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcHZAuLdJIdKtAfnXx4ve1M4xYwADqzzLZs_SrPjVFa3ufVGXbi1VgE3JS0iXN0OJMK02F1DAzwgRV-a5N0UWy7a1buILcplWhenATLr1wZNrLzgRCAof_nLh5bWM80C9T5-1UbpKNSGk/s884/corona-7.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="884" height="226" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcHZAuLdJIdKtAfnXx4ve1M4xYwADqzzLZs_SrPjVFa3ufVGXbi1VgE3JS0iXN0OJMK02F1DAzwgRV-a5N0UWy7a1buILcplWhenATLr1wZNrLzgRCAof_nLh5bWM80C9T5-1UbpKNSGk/w400-h226/corona-7.jpg" width="400" /></a></span></div><p><span style="font-size: small;"> </span></p><p><span style="font-size: small;"> </span></p><p><span style="font-size: small;"> </span></p><p><span style="font-size: small;"> </span></p><p><span style="font-size: small;"> </span></p><p><span style="font-size: small;"> </span></p><p><span style="font-size: small;"> </span></p><p><span style="font-size: small;"> </span></p><p><span style="font-size: small;"><span style="background-color: #eeeeee;"><span></span></span><span style="font-family: helvetica;">In de krant van vandaag, 7 oktober 2020 staan 16 koppen en dus ook artikelen over corona:<br />- Nood-covidzorg blijft langer overeind<br />- Water bij de wijn in nieuwe noodwet (wettelijke basis anti-coronamaatregelen)<br />- Finishen we dit jaar toch met een coronavaccin?<br />- Vorige week 27.485 mensen positief getest<br />- Moedermelk tegen corona<br />- App Coronamelder landelijk uitgerold<br />- Onderzoek: steun maatregelen daalt<br />- Zorgen bij specialisten over verpleeghuizen<br />- Mondkapjes in heel Italië, ook buiten<br />- Donald Trum: griep is dodelijker<br />- "Roken eist meer levens dan corona"<br />- SER: Nederland staat aan de vooravond van grote omscholing<br />- Mode-ontwerpster Moniek Miedema kan door corona niet meer betalen (modeketen failliet)<br />- Coronavirus slaat toe bij FC Den Bosch<br />- KNVB: 25 tot 30 miljoen euro nodig voor amateurclubs (o.a. door wegvallen kantine-inkomsten)<br />- Zoon neemt afstand van kapjesactie vader</span></span></p><a name='more'></a><p><span style="font-family: helvetica;"><span><span style="font-size: small;">Op 18 maart schreef ik mijn eerste coronablog: <a href="https://kierskeurig.blogspot.com/2020/03/noord-brabant-synoniem-voor-domheid-en.html#more">Brabanders, roekeloos met infectie of gewoon dom? </a>We zijn nu bijna 7 maanden verder en midden in de gevreesde tweede golf. Het aantal artikelen in de Leeuwarder Courant van vandaag, dat niet afwijkt van andere dagen, geeft aan hoe groot het probleem nog steeds is. <br />Bijzonder vind ik dat na al die tijd en al het onderzoek dat er inmiddels wereldwijd gedaan is naar het Covid-19-virus er nog zo veel onzeker en onduidelijk is. En dat over zo ongeveer de volle breedte van deze ziekte. Verspreiding: hoe, waar, wanneer? Verloop: heel verschillend bij veel patienten. Therapie: er zijn wel medicijnen die helpen, maar niet echt genezen en bovendien gebruikt worden als schoten hagel in het donker, heb ik de indruk. En tot slot het lang verwachte vaccin dat er misschien na de jaarwisseling zou kunnen zijn. Wat een absolute wereldprestatie zou zijn op zo korte termijn.<br /></span></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: helvetica;"><span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhcwb55hIAADa3Q6PrnTsSn6E56tpVF1wVJqjwouAILLKWcPcWH9Bd0Bu0xn4g4IterWmzFF8WOqOfTgAW2aFBNZeyhwD1GtnXlbbY-zkv87JzeYPBZR1kIOT8qRIXpC0kfZJFI0_hQQQ/s1240/corona-5.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="827" data-original-width="1240" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhcwb55hIAADa3Q6PrnTsSn6E56tpVF1wVJqjwouAILLKWcPcWH9Bd0Bu0xn4g4IterWmzFF8WOqOfTgAW2aFBNZeyhwD1GtnXlbbY-zkv87JzeYPBZR1kIOT8qRIXpC0kfZJFI0_hQQQ/w400-h266/corona-5.jpg" width="400" /></a></span></span></div><span style="font-family: helvetica;"><span style="font-size: small;">Wat ook in dat ruime half jaar nog niets minder, ja zelfs veel groter is geworden, is de impact van corona op de samenleving. Voor veel mensen is wat betreft werk en inkomen het leven nog veel onzekerder geworden dan het al was . Vooral kleine zelfstandigen en mensen met een klein inkomen hebben het zwaar gekregen. Mensen kunnen elkaar moeilijk of soms zelfs helemaal niet bezoeken, zelfs je naaste familie niet meer. Hoe langer dat duurt, hoe zwaarder dat wordt. </span></span><p><span style="font-family: helvetica;"><span><span style="font-size: small;">Maar toch zit er aan deze langdurige coronakwelling een positieve kant, één waar ik in ieder geval <i> </i>blij mee ben. En dat is dat de grote vervuiler en niet-betaler KLM en alle andere vliegtuigmaatschappijen enorme klappen krijgen. Elk vliegtuig dat ik aan de grond zie staan, daar denk ik van: heel goed, weer eentje minder die het milieu verziekt. Ben ik de enige die het "van de gekke" vindt dat zo achterlijk veel mensen zonder reden of noodzaak ("ik moet er nodig even uit") meerdere tot vele malen per jaar van hot naar her vliegen? En dat kunnen doen omdat dat door een kongsi van kapitaal en politiek mensen goedkoper naar Thailand kunnen vliegen dan naar Limburg met de trein. God zij dank ligt dat nu voor een groot deel stil. Houen zo!</span></span></span></p>kierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5826763160201375.post-13577576605609093162020-05-06T12:48:00.000-07:002020-05-06T12:50:31.611-07:00Niet met een voorhamer, maar met een heimachine<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4nD4aLaPf3lo2h480BOgSNGJc4pZnaXhpsWlG5HZUy9pNEorprZm8li5cMbfrI8QYSPqv63aT53GNGsCCERmGDQyiisHF1oYKVwKh5j9ZeiRoIepoyYgYg5MggC6ZJPp8IuzD-eSUDnk/s1600/113589.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="451" data-original-width="300" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4nD4aLaPf3lo2h480BOgSNGJc4pZnaXhpsWlG5HZUy9pNEorprZm8li5cMbfrI8QYSPqv63aT53GNGsCCERmGDQyiisHF1oYKVwKh5j9ZeiRoIepoyYgYg5MggC6ZJPp8IuzD-eSUDnk/s320/113589.jpg" width="211" /></a></div>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Met hun documentaire <i>The Planet of the Humans</i> hebben Michael Moore (productie) en Jeff Gibbs (regie) voor nogal wat ophef gezorgd. Nou is dat bij de films van Moore niets bijzonders. <i>Fahrenheit 11/9</i>, <i>Michael Moore in Trumpland</i>, <i>Bowling for Columbine</i>, om er een paar te noemen kregen naast lof ook bakken met kritiek over zich heen. Datzelfde is het geval met <i>The Planet of the Humans</i>, een film over het klimaat en de milieubeweging. Maar er is één groot verschil, de kritiek komt nu niet zoals bij zijn vorige films uit de rechtse hoek, maar juist van de mensen die zich progressief noemen en hem als hun spreekbuis en medestrijder zien. In <i>The Planet </i>komt namelijk de milieubeweging zelf op de pijnbank te liggen.</span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Als je na 100 minuten kijken enigszins gedeprimeerd de slotcommentaren leest, kun je de volgende conclusies trekken. Als </span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">de vervanging van fossiele brandstoffen door duurzame energiebronnen zoals windmolens, zonnecellen en biomassacentrales </span>in dit tempo doorgaat, dan kan er bij de huidige behoefte aan energie ook in de verdere toekomst geen sprake zijn van echt duurzame energie-opwekking. Bovendien is bij de productie van zonnecellen en windmolens het gebruik van fossiele brandstoffen onontbeerlijk. Over biomassacentrales zijn de filmmakers ronduit negatief. Er komt veel CO2 bij vrij en er worden op dit moment veel bossen voor gekapt, zelfs stukken oerwoud.</span><br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">De kritiek van milieudeskundigen die de film bekeken hebben is dat de film selectief gebruik maakt van bepaalde feiten, verouderde informatie presenteert en de interviews oneerlijk weergeeft. Dat is vast allemaal waar. Zeker ook gezien van de reputatie van Moore die bij deze film, net als bij zijn vorige films, de voorhamer gebruikt om zijn standpunt er in te rammen.</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhHEmNDuW-24YeoIv7c27iV6fSaQASrmSgBigCcFWVKdOWzatiKTSgxv2DYDOENZe4C_B3HK6b0CcFt2OVzGp2v6ullj6fEa_DFj82fMbbZ9s3IwKYxV0pK6q8kyS7njy03W2_i3EuHco/s1600/1588221028_xxl.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="800" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhHEmNDuW-24YeoIv7c27iV6fSaQASrmSgBigCcFWVKdOWzatiKTSgxv2DYDOENZe4C_B3HK6b0CcFt2OVzGp2v6ullj6fEa_DFj82fMbbZ9s3IwKYxV0pK6q8kyS7njy03W2_i3EuHco/s400/1588221028_xxl.jpg" width="400" /></a></div>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Het is dan ook niet verwonderlijk dat zg. "klimaatontkenners" - veelal mensen met conservatieve opvattingen - bij deze film juichend langs de zijlijn staan. Maar dan missen zij - en ook de kritische klimaatdeskundigen - volgens mij de twee belangrijkste punten in deze film. Ten eerste maken Moore en Gibbs glashelder duidelijk dat een groot deel van de milieubeweging een onderdeel geworden is van keihard kapitalisme. Ongerustheid over het klimaat is zo een vehikel geworden om veel geld te verdienen en niet om de wereld te redden.</span><br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Maar het belangrijkste punt dat Moore en Gibbs maken is dat het in feite om veel meer gaat dan alleen het klimaat. Op een onweerlegbare manier tonen zij aan dat we alles doen om in een razend tempo de hele planeet om zeep te helpen. We zijn met veel te veel mensen die te veel willen.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">En dat laatste - te veel willen - is de belangrijkste boodschap van deze film: alleen als we bereid zijn onze manier van leven radicaal te veranderen en af te stappen van onze neo-liberale groei-economie van veel, meer, meest produceren en consumeren, is onze planeet te redden. En omdat dat een pijnlijke boodschap is die de meeste mensen - zelfs veel van de milieubeweging - niet willen horen, willen Moore en Gibbs dat er in deze film niet met een voorhamer maar met een heimachine in rammen.</span><br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Kijk en oordeel zelf:</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/Zk11vI-7czE/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/Zk11vI-7czE?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
kierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5826763160201375.post-7117880118482356932020-05-04T05:27:00.002-07:002020-05-04T05:27:38.540-07:00Politiek: idealen versus eigenbelang<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxAdEaTOMDcSjOkweHebl9iGo2qJt-rQ012kR_XfEgUNQvbYh_BzYNat3KlF8Hokv8OMp5SjJSfFrhhH5hMMFiOEX83g3roHM8gi7B4STt0QSES-0mbJcPnPnrWSPxmNoPKEApb2lg1c0/s1600/denk_kuzu_ozturk_azarkan_anp.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="1024" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxAdEaTOMDcSjOkweHebl9iGo2qJt-rQ012kR_XfEgUNQvbYh_BzYNat3KlF8Hokv8OMp5SjJSfFrhhH5hMMFiOEX83g3roHM8gi7B4STt0QSES-0mbJcPnPnrWSPxmNoPKEApb2lg1c0/s400/denk_kuzu_ozturk_azarkan_anp.jpg" width="400" /></a></div>
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Als het cornavirus een aandeel heeft bij de totale ondergang van de politieke partijen <i>Denk </i>en <i>50+</i> dan is dat - naast alle ellende die het ook veroorzaakt - tenminste één positieve bijdrage aan onze maatschappij. Het kan natuurlijk geen toeval zijn dat in deze tijd van afzondering deze twee partijen precies tegelijk lijken te imploderen. Nu neem ik aan dat deze partijen vroeg of laat toch wel door geruzie uit elkaar gevallen zouden zijn. </span><br />
<a name='more'></a>Dit om twee redenen. Deze partijen willen de belangen dienen van één speciale groep in de maatschappij. <i>Denk </i>is er voor de allochtonen en <i>50</i>+ voor de oudjes. Maar beide groepen bestaan onderling uit zeer verschillende soorten mensen. Er zijn veel verschillende soorten allochtonen die niet allemaal hetzelfde denken en dezelfde belangen hebben. En er zijn ook veel verschillende en verschillend denkende oudjes. Dat is de eerste bom waar beide partijen op zitten. Maar de tweede bom lijkt nu voor de fatale explosie te zorgen. De leiding en het kader van deze partijen bestaat voor een groot deel uit mensen die uit andere partijen zijn gestapt. Uit onvrede over de koers, of . . . omdat ze "niet gewaardeerd" werden. Niet het baantje kregen waarop de gehoopt hadden dus. Kortom, allemaal ontevreden ruziezoekers.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8rnaZSkiQLDN2YlSG1xqOEm5ydgdbSgGtCwSpiaApO38nPEJLDWtArEHTnoXHyA4GpMtnWBspYqhscO6faraqD4H2xs7w7JWCgssaifO95aCchv50toEEg8-VcK7_3qbMUwmpSMeun_E/s1600/ANP-410148024.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="1024" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8rnaZSkiQLDN2YlSG1xqOEm5ydgdbSgGtCwSpiaApO38nPEJLDWtArEHTnoXHyA4GpMtnWBspYqhscO6faraqD4H2xs7w7JWCgssaifO95aCchv50toEEg8-VcK7_3qbMUwmpSMeun_E/s400/ANP-410148024.jpg" width="400" /></a></div>
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Deze partijen zouden een mooi studieproject kunnen zijn voor een psychologisch onderzoek. Wat gebeurt er als je conflict zoekende mensen bij elkaar zet en hun vraagt samen iets tot stand te brengen? Wat blijkt? Het kan vrij lang goed gaan, maar maak de omstandigheden zo dat het "oliemannetje" niet meer langs kan komen om de brandjes te blussen. Dan zie je dat de boel snel en vanzelf in de fik gaat.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Eerlijk gezegd zou ik zo'n onderzoek niet nodig hebben, want ik ken de uitkomst er van al 40 jaar. Uit eigen ervaring weet ik dat het niet alleen bij kleine, one-issue partijen stevig gaat stinken als de beerput open gaat. Bij grotere en gevestigde partijen is dat niet veel anders. Zelfs niet in lokale politiek. Ik woonde toen nog maar kort in Hellevoetsluis, wilde iets voor de samenleving doen en werd lid van de <i>Partij van de Arbeid</i>. Maar het werd een desillusie. Wat ik zag en meemaakte bij vergaderingen en bijeenkomsten was zo tegengesteld aan wat ik als nog jonge en wellicht wat naïeve jonge man voor ogen had, dat ik al snel weer mijn lidmaatschap opgezegd heb.</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEOc0AUXRh9jkHKiYNOta67h31sgKkuNcQg4iADQ3AOP5-OO55ENY-LLqpX7_2LsYQqy_VrDVpapVa-bImC2o8RlU62uju-TiC80HP1Xs6kpWcLXmOjmjGXSSNFarT1X_mlbDMCqCol6A/s1600/200407-1500pixels-DENK-1024x683.jpeg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="683" data-original-width="1024" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEOc0AUXRh9jkHKiYNOta67h31sgKkuNcQg4iADQ3AOP5-OO55ENY-LLqpX7_2LsYQqy_VrDVpapVa-bImC2o8RlU62uju-TiC80HP1Xs6kpWcLXmOjmjGXSSNFarT1X_mlbDMCqCol6A/s320/200407-1500pixels-DENK-1024x683.jpeg" width="320" /></a></div>
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Van het hebben van idealen merkte ik, behalve nu en dan met wat lippendienst, over het algemeen weinig tot niets. Bij veel van de mensen die actief waren en die tijdens de vergaderingen natuurlijk de grootste mond hadden, ging het eigenlijk altijd om het verkrijgen van baantjes, macht en persoonlijke zeggenschap. Vuile spelletjes tussen leden, zowel politiek als op het persoonlijke vlak, werden daarbij zeker niet geschuwd. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Als ik nu in de krant lees wat er speelt en hoe het gespeeld wordt bij <i>Denk </i>en <i>50</i>+, dan zie ik grote overeenkomsten. Net als bij mijn kennismaking met de politiek bij de <i>PvdA </i>40 jaar geleden gaat het hier niet om idealen, maar om gewoon eigenbelang. Dat gebeurt natuurlijk niet alleen bij <i>Denk </i>en<i> 50+</i>, maar ook bij de andere partijen. Alleen wordt het daar niet zo snel een uitslaande brand. Waarschijnlijk hebben die betere "oliemannetjes".</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br /></span>
<br />
<br />kierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5826763160201375.post-43627893473669263142020-05-02T06:04:00.002-07:002020-05-03T10:53:15.590-07:00Natuurtuin in wording-5: Van bagger naar bijna een bloemenzee<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6onU7g1_MgDro60vuh_xso_HVNd4FBBkFVXAGMuHwlySDPzmU7cAo0xD2IgqqRHhIm7U8wmfWGGdPJqdLiEagw3sGSCLlHuXYo4ZjAEyEphlVAUlWo08nXnIv3E6JrzDZLnCukxh8aQE/s1600/natuurtuin-19bew.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="719" data-original-width="500" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6onU7g1_MgDro60vuh_xso_HVNd4FBBkFVXAGMuHwlySDPzmU7cAo0xD2IgqqRHhIm7U8wmfWGGdPJqdLiEagw3sGSCLlHuXYo4ZjAEyEphlVAUlWo08nXnIv3E6JrzDZLnCukxh8aQE/s400/natuurtuin-19bew.jpg" width="277" /></a></div>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">In de tweede helft van januari plaatste ik mijn eerste blog over onze plannen voor een "natuurtuin"": <a href="https://kierskeurig.blogspot.com/2020/01/natuurtuin-in-wording-deel-1.html" target="_blank"><i>Een gat is nog geen vijver</i></a>. Dat klonk heel ambitieus en lijkt iets groots, maar in feite gaat het maar om een klein deel van ons stadstuintje. Het stuk bij de sloot van ongeveer 6 bij 3 meter willen we omtoveren in een klein biotoop van plaatselijke planten rond een vijver. Het begin was met recht "kaal" te noemen: alleen bagger met een gat dat met water uit de sloot een natuurlijke vijver moest worden. Wanneer zal dat ooit wat worden, vroeg ik me af.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">We zijn nu 3,5 maand verder en de moddervlakte is tot mijn verbazing al bijna een echte bloemenzee geworden. Met enige trots - en met hulp van Marja die al die plantjes kent - staan op dit moment de volgende planten te bloeien: daslook, look zonder look, winterpostelein, paarse dovenetel, boterbloem, vergeet-mij-niet, wilde hyacint, hondsdraf, vogelmelk, witte dovenetel, witte en paarse smeerwortel, rode klaver, koekoeksbloem, koolzaad, nagelkruid, fluitekruid, madelief, pinksterbloem, judaspenning, robertskruid, gevlekt longkruid en kleine veldkers.</span><br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Meer foto's hieronder:</span><br />
<a name='more'></a><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPfkG4-ZJtF5yiZhWU9mPByudgDgZFGMQ7LtxVshqpfIVBkyX_NlCWIafFLvpf8T8C0BmPmlEaufNvqbr9v4bvIGGVT09zLORMboOfPV0zqYOnRkN4TnKxX034s8ZlGUTRv4ksVREKW8c/s1600/natuurtuin-9bew.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="357" data-original-width="500" height="285" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPfkG4-ZJtF5yiZhWU9mPByudgDgZFGMQ7LtxVshqpfIVBkyX_NlCWIafFLvpf8T8C0BmPmlEaufNvqbr9v4bvIGGVT09zLORMboOfPV0zqYOnRkN4TnKxX034s8ZlGUTRv4ksVREKW8c/s400/natuurtuin-9bew.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWa52xA7ohlLIuteAJu_5_DrU6gHeKgNAvw0fd3ujmza8w-cubYsYTD1nm6sfAD5l266T09UmCZnE-1YI7cnYsgSxk3dac5cqMF7HQZwaHXF_iEA5_YD3GgKc-_NkoTcmxL3BcV36TDsA/s1600/natuurtuin-13bew.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="228" data-original-width="500" height="181" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWa52xA7ohlLIuteAJu_5_DrU6gHeKgNAvw0fd3ujmza8w-cubYsYTD1nm6sfAD5l266T09UmCZnE-1YI7cnYsgSxk3dac5cqMF7HQZwaHXF_iEA5_YD3GgKc-_NkoTcmxL3BcV36TDsA/s400/natuurtuin-13bew.jpg" width="400" /></a></div>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> </span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAy4dKPG1bYKHbH7HeCE9A5EAEEyIqtFt4IT0htaZsXVXU5HKLkHDXK28OmQKwo8C7vWc8HtHhneXnYInLEPApADOhx6iFEwKCi3qE8VLGLlSkYWZQtT8bc0EmPdVwTxpkQ27vX0AbECY/s1600/natuurtuin-17bew.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="501" data-original-width="818" height="243" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAy4dKPG1bYKHbH7HeCE9A5EAEEyIqtFt4IT0htaZsXVXU5HKLkHDXK28OmQKwo8C7vWc8HtHhneXnYInLEPApADOhx6iFEwKCi3qE8VLGLlSkYWZQtT8bc0EmPdVwTxpkQ27vX0AbECY/s400/natuurtuin-17bew.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />kierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5826763160201375.post-2768355563743761272020-04-24T10:31:00.001-07:002020-04-25T10:27:58.217-07:00De Tiger king is de Lyer King<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEileXOpfhjpnrWFTMr8W2yaWlqJPHZ0fF308F4X65KuHAWAs9jOwDKeVNM6IwCWh1M08byMjqlV_7c9l6Y8BiXZqd6ymCzTkIa7eleIEImw5PknJ4TnkHW-kOvaRreTYWrDINFSE6ZaRUw/s1600/tiger-king-joe-exotic-netflix.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="768" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEileXOpfhjpnrWFTMr8W2yaWlqJPHZ0fF308F4X65KuHAWAs9jOwDKeVNM6IwCWh1M08byMjqlV_7c9l6Y8BiXZqd6ymCzTkIa7eleIEImw5PknJ4TnkHW-kOvaRreTYWrDINFSE6ZaRUw/s400/tiger-king-joe-exotic-netflix.jpg" width="400" /></a></div>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">In 2005 verbaasde ik me er over hoe het mogelijk was dat de Polen massaal massaal stemden op boerenpummels als Jarosław Aleksander Kaczyński en zijn tweelingbroer. In 2011 werd dit raadsel voor mij opgelost. Tijdens onze camperreis door Polen zag ik onderweg talloze klonen van de Kaczynski broeders rondlopen. Zij waren gewoon het gezicht van Polen. Eén van hen is nu overleden - vliegtuigongeluk - maar de de Jaroslaw is nog steeds de premier met zijn uiterst nationaal conservatieve PiS partij. Dus veel is daar dus kennelijk nog niet veranderd.</span><br />
<a name='more'></a><br />
<br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Drie en een half jaar lang had ik dezelfde vraag bij de verkiezing van Donald Trump tot president Amerika. Maar ook op die vraag heb ik het antwoord gevonden. Kijkend naar de Netflix serie <i>The Tiger King </i>zag ik allemaal "Trump kloons". Mensen zijn niet alleen gek op dit soort gekkies, ze zien een soort evenbeeld van zichzelf in hen. En daarom stemmen ze ook op ze! Maar als het liedje <i>The Lyer King </i>een goede indicatie is, bevalt deze identificatie steeds minder Amerikanen. </span><br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/TkU1ob_lHCw/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/TkU1ob_lHCw?feature=player_embedded" width="320"></iframe> <br />
<br />
<br />
<br />kierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5826763160201375.post-83886927562290070212020-04-13T08:17:00.002-07:002020-04-13T10:13:10.586-07:00Een luchtbelleven in een luchtbeleconomie<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjm556Fq5-LUcNWvFLjfJiA4OGR5rP8peMTizuEBWg-5U-oD9uD75ySMy2gglADBicRVrOPnwc3xq8Fivlh8IgCBWx3hk3nTqO3s4T8e5SHMkIRjce8X3yBbybKi4IUKoMxiQNYpKWTt5M/s1600/corona-3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="523" data-original-width="763" height="272" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjm556Fq5-LUcNWvFLjfJiA4OGR5rP8peMTizuEBWg-5U-oD9uD75ySMy2gglADBicRVrOPnwc3xq8Fivlh8IgCBWx3hk3nTqO3s4T8e5SHMkIRjce8X3yBbybKi4IUKoMxiQNYpKWTt5M/s400/corona-3.jpg" width="400" /></a></div>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Dat het coronavirus de wereld in een crisis gestort heeft, is zeker. Maar is dit een pandemie als andere die we in het verleden gehad hebben, of is het erger? Nou weet ik dat mensen de neiging hebben om alles wat in hun tijd plaatsvindt "uniek" en "nog nooit vertoond" te noemen. Maar er is wel één groot verschil met alle andere besmettelijke ziektes in het verleden. En dat is de schaal waarop dit caronavirus heerst en wat er wereldwijd en bijna tegelijkertijd de gevolgen van zijn. Als je er goed naar kijkt, zou je kunnen zeggen dat de ziekte Covid-19 een echt eigentijdse ziekte is. Het is zo ongeveer het spiegelbeeld is van de wereld waarin wij leven. Het virus komt van een markt waar ze allerlei dieren bij elkaar proppen om op te eten. Het komt ook uit een land waar we ongeveer alles vandaan halen, China. Het verspreidt zich razendsnel. Het is niet te stoppen. De gevolgen zijn ontwrichtend en verbijsterend voor de hele wereld. En precies zo leven we. </span><br />
<a name='more'></a><br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEje4MAErmMS14KFHHXJssWqpI52RDW0stla7fr-qy9mF8V7-z52AmOTBD25RLoEbQ9lrsdLTYxCg4gMzxR1sHNhAOQctC4i1eCCMOAFGCR4gWV5GuRIwz_S1jJwvc06DcOAYExUvIdsnkE/s1600/corona-5.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="827" data-original-width="1240" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEje4MAErmMS14KFHHXJssWqpI52RDW0stla7fr-qy9mF8V7-z52AmOTBD25RLoEbQ9lrsdLTYxCg4gMzxR1sHNhAOQctC4i1eCCMOAFGCR4gWV5GuRIwz_S1jJwvc06DcOAYExUvIdsnkE/s320/corona-5.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Ons eten komt niet van open dierenmarkten, maar uit grote vleesschuren waar ook regelmatig infectie-uitbraken plaatsvinden en miljoenen productiedieren een armzalig kort leven leiden. Alles wat we nodig hebben, moet ergens uit de wereld vandaan komen waar het zo goedkoop en efficiënt mogelijk geproduceerd wordt. En dat moet zo snel en massaal mogelijk vervoerd worden. Ook wijzelf vliegen met veel te veel over de hele wereld, meestal volkomen nutteloos en voor een veel te laag bedrag. </span><br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Maar we blijven met dit leven zo doorgaan, ondanks het feit dat we weten dat zo op grote schaal ernstige milieuverontreiniging veroorzaakt. En ook weten we dat onze manier van produceren en consumeren op het leven van miljarden mensen in landen met een zwakke economie voor veel ellende zorgt. Niemand maalt er kennelijk om dat door de heersende economische globalisering slechts een klein percentage mensen op de wereld steenrijk - en steeds rijker - wordt. En dat steeds meer mensen almaar armer. Het is bijna een plaatje "zoek de verschillen tussen de uitbraak van dit coronavirus en onze manier van leven".</span><br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0dYIy4kwLbaJ3-bIJem-JgDCdkhvAVLbl4Z1vTn2QooXUjiFSQuyiSE_g1pYy_jvSvitw71_6PuzZd4sKe0ZbCJmqtmBgSm29SdQDphVOQR6WyGVdZIP9mjnpXO0hUK76o-7DDKY46hI/s1600/corona-4.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0dYIy4kwLbaJ3-bIJem-JgDCdkhvAVLbl4Z1vTn2QooXUjiFSQuyiSE_g1pYy_jvSvitw71_6PuzZd4sKe0ZbCJmqtmBgSm29SdQDphVOQR6WyGVdZIP9mjnpXO0hUK76o-7DDKY46hI/s400/corona-4.jpg" width="400" /></a></div>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Maar het lijkt er ook op dat we ons met deze corona-uitbraak lelijk in de voet geschoten hebben. Ons hele jachtige en consumerende manier van leven staat in één klap stil. Geen volle luchthavens meer met mensen die er zo nodig "even uit" moeten. Geen lange files meer. met mannetjes in autootjes naar kantoortjes achter computertjes. Mammoettankers met overbodige rotzooi blijven weg. Straten in de steden blijven leeg, omdat er geen hordes hijgerige mensen meer op koopjes jagen. Terrassen en restaurants blijven leeg, om het simpele feit dat je thuis ook kunt eten en drinken. Vergaderingen zijn niet meer oeverloos, omdat het via beeldschermen veel efficiënter gaat. De dieren in de natuur kunnen eindelijk rustig hun eitjes uit broeden en hun jongen op laten groeien omdat we hen even niet opjagen. De lucht is eindelijk weer eens schoon. Zelfs de misdaad neemt af.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Kortom, we ontdekken nu pas dat we een luchtbelleven leiden in een luchtbeleconomie. Heel veel is overbodig en bovendien knap schadelijk voor alles en iedereen. Wordt het niet tijd dat we ons bevrijden van de wet van eindeloze economische groei van "nooit genoeg" en "nooit te veel"?</span>kierskeurig.blogspot.nlhttp://www.blogger.com/profile/15583939995118990341noreply@blogger.com0