Aanstaande vrijdag ben ik vier weken onderweg. Eén week daarvan heb ik dan ik Schoonhoven gelegen, waar ik nu in de bibliotheek voor de eerste keer de kans heb om een kort verslag van de reis SZDDN te geven. Voor wie mij niet (dagelijks) op Facebook volgt - onder Jaap Kiers -, afgelopen zaterdag ben ik hier in Schoonhoven min of meer gestrand door een ongeluk, waardoor de buitenboordmotor ernstig beschadigd is geraakt. Als alles goed gaat, is de reparatie aan het eind van de week klaar en kan ik verder. Dan kan ik weer verder met de reis, weliswaar met een vrij forse achterstand.
Over de aard van het ongeluk ga ik hier (en op Facebook) niets vertellen, omdat ik beloofd heb voor het blad Zeilen artikelen over mijn reis te zullen schrijven. Wel kan ik zeggen, dat het een dramatische gebeurtenis was, vervelend om mee te maken. Maar de keerzijde is dat het dan wel een mooi verhaal is om te vertellen. Dat is dan ook de reden dat ik me in dit verslag tot wat algemene opmerkingen en mededelingen moet beperken en de mooiste verhalen tot later moet bewaren.
In het algemeen valt de reis mij tot nog toe vrij zwaar. De redenen daarvoor zijn divers. De eerste week was het uitgesproken rot weer, met veel regen, nog veel meer wind (tegen natuurlijk) en zeer onaangename kou. Die kou heeft tot deze week geduurd. De eerste nacht hier in Schoonhoven (half mei!) gaf het weerbericht nog nachtvorst door voor noord en midden Nederland ... En dat was niet de enige keer dat ik met meerdere lagen kleren de slaapzak in moest kruipen en ik in alle vroegte wakker werd van op mijn gezicht vallende condensdruppels.
Elke dag door moeten varen in onbekend gebied onder zeer wisselende omstandigheden is ook niet iets dat aan een ontspannen vakantiegevoel bijdraagt. Gemaakte afspraken moeten namelijk wel gehaald worden.
Verder valt mij op dat Nederland niet alleen heel mooi is (natuurlijk wel bekend), maar vooral vanaf het water heel landelijk. Dat neemt niet weg dat het maken van een zeilreis (zonder of met heel beperkt gebruik maken van de motor) door ons land volgens mij vrijwel onmogelijk is. Tenzij je bereid bent achter elke boom en andere windobstakels eindeloos te blijven drijven. Bijna nergens (zelfs niet in Friesland en ook niet op de Randmeren) kun je lekker door zeilen. Wij hebben volgens mij in dit land de laatste 75 jaar heel veel bomen geplant.
Ook op de grote rivieren is zeilen zonder motor niet aan te raden, weet ik sinds zaterdag. Er zijn te veel en vooral te snelle schepen. Maar als ik dat gehad heb, kom ik op "groot" water, normaal gesproken meer mijn "habitat". De tijd zal het leren. De komende dagen blijf ik met Arie wandelen in dit prachtige uiterwaardengebied.
No comments:
Post a Comment