7. De burgemeester van Wesel

Vroeger zag je hier en daar wel eens een echoput. Als kind ging je daar dan zo hard mogelijk in staan roepen: “Wie is de burgemeester van Wesel?”. Dan antwoordde de echoput met: “Ezel!” En dat vonden wij toen leuk.

6. Hoe Wilhelm een Willempie werd

Wilhelm II in vol ornaat

In het LVR-Niederrheinmuseum in Wesel heb ik de tentoonstelling bezocht over de teloorgang van het Duitse keizerrijk, met Wilhelm II als laatste heerser op de troon, en de overgang naar de evengoed tot mislukken gedoemde Weimar Republiek.  In die Wilhelm II ben ik al lang geïnteresseerd. Waarom? Dat is moeilijk na te gaan. Maar ik merk dat ik  een fascinatie heb voor historische en politieke schertsfiguren, zoals indertijd onze prins Bernard en nu Donald Trump. De hele wereld ziet dat het onbenullen en bedriegers zijn die een schijnwereld opbouwen en hun hele leven alleen maar bezig zijn om die illusie in stand te houden. Waar ik me het meest over verbaas is het volgende. Ten eerste kan ik niet goed begrijpen hoe het mogelijk is dat deze paljassen ondanks alles wat er om hen heen gebeurt in de door hen zelf of door anderen gecreëerde poppenkast blijven geloven. Met Trump zie je het weer voor je ogen gebeuren. En ten tweede, hoe het mogelijk is dat ze hun min of meer machtige positie kunnen behouden en vaak ook nog uitbreiden.

5: Een echte vakman

Het verbaast me een beetje dat ik tijdens het eerste gedeelte van deze reis niet zo vaak aan de vroegere kanoreis denk als ik gedacht had. Misschien komt dat omdat ik me van de tijd aan boord van de ZAMBESI weinig kan herinneren. Er gebeurde volgens mij ook niet zo veel. De meeste tijd zaten we op de brug, kletsten met de schipper of de matroos en keken naar de omgeving. In ieder geval weet ik wel dat het een relaxt Rijnreisje was.

4: Een stalen doodskist

Op de binnenplaats van het Rheinmuseum in Emmerich ligt een miniduikboot. Het lijkt een speelgoeddingetje, gemaakt door een hobbymannetje om op een mooie zondagmiddag een eindje mee te gaan spelevaren. Maar het jaartal dat er bij staat, plaatst alles in een ander licht. In januari/februari 1945 is deze 1-Mann-U-Boot Typ Biber in Lübeck gebouwd. In totaal zijn er 300 van dit soort schepen door de Duitse marine besteld. Tien exemplaren waren bestemd voor een missie in Emmerich. Maar de helft daarvan werd al tijdens het transport er naar toe door geallieerde bommenwerpers kapotgeschoten.

3: Fake history

Dag 2: Tolkamer – Rees (Dtsl)

Onze geschiedenisboekjes staan vol met wat ze tegenwoordig noemen “fake news”, of beter gezegd “fake history”. We hebben allemaal geleerd dat Karel Doorman bij de strijd tegen de Japanners aan het begin van de Tweede Wereldoorlog heeft gezegd “Ik val aan, volg mij”. Ook dat de Batavieren de Rijn af kwamen en ongeveer ter hoogte van waar nu Tiel ligt, eerst aan de noordkant aan land gingen, de grond bekeken, . . .

2. Varend en rijdend op weg

Dag 1: Rotterdam – Tolkamer

Op dit moment sta ik op een jachthaven, gelegen aan een inham van de Rijn in het plaatsje Tolkamer, vlak bij Lobith. Hier stroomt de Rijn volgens de schoolboekjes Nederland in. Morgen gaan we dat onderzoeken.

1. Kano- & Camperreis 1965-2019

Jongens waren we in 1965, 19 jaar oud, Lex en ik. Allebei studerend op de Gemeentelijke Kweekschool in Rotterdam. Maar wel jongens met een plan: een lange kanoreis maken. Op een vrachtschip wilden we ons van Rotterdam over de Rijn naar Bazel in Zwitserland laten vervoeren. Vandaar zouden we terug peddelen naar Straatsburg, daar het Rijn-Marne Kanaal opvaren tot het plaatsje Troussey, waar de Maas het kanaal kruist. En die helemaal afpeddelen terug naar huis.
Een ambitieus, maar zo op het oog simpel plan. Tenminste, zo keken we er toen naar, want van enige voorbereiding was vrijwel geen sprake. Een vergissing, zoals onderweg zou blijken.