Alles is uitverkocht? - slot

Alles wat geld oplevert - alleen voor de rijke en ja-knikkende vriendjes van de president natuurlijk - zal in Amerika verkocht gaan worden, is mijn stelling. Maar in het slot van mijn vorige blog, herinnerde ik jullie al aan wat Oscar Wilde over het verschil tussen "prijs" en "waarde" gezegd heeft. Er is namelijk nog veel meer dat van grote waarde is dat gewoon in de uitverkoop gaat, of eigenlijk al lang is. En het gaat voor spotprijzen weg.

Alles wordt verkocht - 2

"Alles is te koop", zo eindigde ik mijn vorige blog.  Voor wie die blog niet gelezen heeft, daar moet je dan "in het rijk van Donald Trump" bij denken. Want dat is wat ik denk dat er vrijwel zeker de komende vier jaar zal gebeuren. Het gehele beleid zal doordrenkt zijn van het idee van kosten - baten, winst - verlies, betalen - lenen.

Alles is te koop-1

"Gebeurtenissen uit het verleden voorspellen niet de toekomst". Deze opmerking zou een variant kunnen zijn op  de uitspraak "Resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst". Een zin die je hoort tijdens radioreclames bij advertenties over financiële producten. Beide uitspraken zijn zeker waar. Maar op mijn variant "gebeurtenissen uit het verleden . . . " zijn uitzonderingen te bedenken. Neem het "geval Trump".

Geen grappen over Geert meer graag

Eigenlijk houdt mij sinds de verkiezing van Trump tot president van Amerika maar één ding bezig: hoe kan het dat in deze tijd overal in de wereld politieke clowns, gewetenloze machtswellustelingen, pertinente leugenaars en ga zo nog maar even door, verkiezingen winnen en aan de macht komen?
Hoe kan het dat deze moderne rattenvangers van Hamelen er in slagen om zo veel mensen achter zich aan te krijgen?

Mark en Willem-Alexander in gesprek

"Daar weet ik niks van, joh". Dat was het antwoord van Willem-Alexander op de vraag van Mark Rutte hoe het zat met de belastingdeal die in 1973 met de Oranjes gesloten was. Even in het kort.
Op aandringen van prins Bernard en toenmalig koningin Juliana - waarschijnlijk het meest door eerstgenoemde - is er in 1973 een geheime overeenkomst gesloten tussen de belastingdienst (lees het ministerie van Financiën) en het koninklijk huis. De belasting die de Oranjes net als ieder ander over hun vermogen moeten betalen - niemand weet hoe veel dat is . . . - krijgen zij gecompenseerd in de vorm van een toelage op hun jaarlijkse, ook belastingvrije, vergoedingen.

Het eeuwige leven van August en Pierrot

Over de presidentsverkiezing in Amerika in november van dit jaar is al verschrikkelijk veel gezegd en geschreven. Daarbij rijst regelmatig de vraag: is dit nu nog politiek of gewoon circusvermaak?  Als we naar de televisiedebatten kijken - zeker het tweede - is er maar één conclusie. Dat was circus met twee klassieke clowns: de domme August tegen de hooghartige Pierrot. Ze speelden allebei hun rol vakkundig en met verve. Met dat verschil, dat je in het circus met die klassieke clowns nog wel eens kon lachen, maar met August Trump en Pierrot Clinton helemaal niet. Wie weet komt dat nog in het derde debat aanstaande zondagnacht. Als dat gebeurt, dan is de politiek echt verdwenen, maar hebben we het circus behouden. "Elk nadeel heb z'n voordeel". De Pierrot die dat zei, is er ook niet meer, maar de verhalen en zijn woorden leven nog voort. Zo zal het met deze twee Amerikaanse clowns ook wel gaan.

Het zaadje van Tarzan

Enige tijd geleden las ik in de NRC een artikel waarin een algemeen aanvaard gegeven over nog jagende en verzamelende natuurvolken, zoals de Bosjesmannen in Afrika en de Indianen in Zuid-Amerika, onderuitgehaald werd. In tegenstelling tot wat gedacht werd, hebben de mensen die nog zo leven helemaal niet veel meer vrije tijd dan wij. En zijn ze door hun "natuurlijke" voedsel ook niet veel gezonder. Antropologisch onderzoek heeft aangetoond dat het vinden van voedsel, jagend of verzamelend, erg veel tijd kost. Zeker in die tijden van het jaar dat minder voedsel beschikbaar is. Ook het ontbreken van bepaald soort voedsel in langere periodes in delen van het jaar blijkt funest te zijn voor de gezondheid.

In gedachten naar de top

De ronde, besneeuwde top van de Mont Blanc

In de watersport bestaat zoiets als een "leunstoelzeiler". Dat is een wat denigrerende typering voor iemand die zelf nauwelijks zeilt, maar er het meest van geniet door te lezen over mensen die op ruige en gevaarlijke zeeën aan verschrikkelijke ontberingen en ijzingwekkende gevaren blootstaan. Het liefst thuis bij een warme kachel, in een comfortabele stoel. Het is nu minder, maar ik kan zeggen dat ik lange tijd een echte liefhebber geweest ben.
Maar nu heb ik me een een tijdje geleden overgegeven aan een variant van het "leunstoelzeilen", het "leunstoelbergbeklimmen".

Charme-offensief JSF

Genieten jullie ook zo van de "belevingsvluchten" die twee JSF's deze dagen op 400 meter hoogte boven toeristische plaatsen in Nederland aan het maken zijn? Voor mij zijn het meer "bevingsvluchten". Niet van angst, maar van ergernis. Met deze vluchten, uitgebreid gefotografeerd en in de nationale pers getoond moeten we enthousiast gemaakt worden voor deze verschrikkelijk veel lawaai makende, veel te dure en waarschijnlijk volkomen onnutte hightech moordmachines. Eerder noemde onze defensie-babe de JSF na een proefvlucht al zeer modern "cool". Ook geen toevallige oprisping.

KIERS KIJKT & KIEKT: Wildlands Adventure Zoo Emmen

Een paar weken geleden heeft het nieuwe dierenpark van Emmen de poorten geopend. Het heet nu Wildlands Adventure Zoo Emmen, kortweg Wildlands. Wij zijn er een dag geweest en hebben er genoten. Het is een prachtig en uniek park waar heel veel te zien en te doen is. Tralies kom je er niet tegen. Geen enkel dier zit in een kooi. En je loopt waar mogelijk tussen de dieren in. Je kunt er veel over zeggen, maar zeker niet dat er geen dieren te zien zouden zien, zoals een aantal zeurpieten beweerde in een groot artikel in de Leeuwarder Courant. Kijk maar.

Vleugellam door scheurtje in spaakbeen

Je kunt het je niet voorstellen als je het op de röntgenfoto ziet, maar dit heel kleine deukje in mijn rechter spaakbeen maakt mij "vleugellam". Vrijdag 6 mei ben ik met de fiets gevallen. Eerst voelde ik alleen het branden van de schaafwond, maar een paar uur later kwamen de pijn en stijfheid in mijn rechter arm en hand op. Na twee dagen was er geen verandering. Dus naar het ziekenhuis. Op de foto was een scheurtje in het spaakbeen zichtbaar, net onder het kopje. Een weekje gips om de botvorming op gang te helpen moest voldoende zijn.

Daar kom ik goed mee weg, dacht ik. Maar daar vergiste ik me in. Het gips is er nu ruim een week af, maar met mijn rechter arm kan ik nog helemaal niets. En als ik te veel doe, word ik "gestraft" met aanhoudende pijn. Dus voorlopig niet met de camper weg en al helemaal niet met Hollandia's Glorie en Arie het Wad op. Eén lichtpuntje, typen gaat weer redelijk. Dus af en toe maar weer eens een blogje schrijven.

KIERS KIJKT & KIEKT: Meimaand, bloemenmaand

KIERS KIJKT & KIEKT: De luchtbrug in Rotterdam

Send in the clowns. Don't bother, they're here

Send in the clowns is een prachtig lied, geschreven door Stephen Sondheim voor de musical A little Nightmusic. Het lied eindigt met de volgende regels:
. . . Isn't it rich, isn't it queer
Losing my timing this late in my career
And where are the clowns
Quick send in the clowns
Don't bother, they're here.

De duif en de dood

Vanmorgen ging ik op de fiets een boodschap doen. Op een grasveldje zag ik een duif die niet meer kon lopen en vliegen. Twee kraaien stonden bij hem en pikten in de rug van het arme dier. Met zijn machteloze pootjes en zijn lamme vleugels probeerde hij aan zijn kwelgeesten te ontsnappen. Geen schijn van kans. De duif was ten dode opgeschreven, maar de kraaien wachtten daar niet op. Zij waren alvast aan hun feestmaal begonnen.

Over helden gesproken . . .

In ons kneuterige, platte, beschermende, "doe maar gewoon dan doe je gek genoeg" landje voelen wij ons gauw een held. Vooral, zoals ík nu ook, met een toetsenbord onder onze vingers voor een  scherm. Dan kunnen we zonder enig persoonlijk risico, meestal anoniem natuurlijk, alles en iedereen afzeiken. Niets is goed en niemand kan er wat van. Maar we zijn alleen maar "helden" omdat er voor ons niets op het spel staat.

Ronald Giphart een oermens?

Enige tijd geleden zag ik de schrijver Ronald Giphart en de evolutiepsycholoog Mark van Vugt op de televisie. Ze spraken over een boek dat zij samen geschreven hadden, Mismatch. Zij vertelden dat ze ontdekt hadden dat wij als moderne mensen niet goed toegerust waren om ons in de moderne wereld staande te houden. We zijn niet meer in evenwicht met onze omgeving. De oorzaak daarvan is dat wij het nog steeds moeten doen met de hersenen zoals we die in de oertijd al hadden. Onze hersenen in ons lichaam zijn volgens beide heren ingesteld op een leven van jagen en verzamelen. Het ging al mis toen wij 10.000 jaar geleden overstapten op landbouw en veeteelt.

Een Tweede Kamer vol "Wildertjes"

De kalfjes moeten langer bij hun moeder kunnen blijven. Je wilt het niet geloven, maar een motie met deze inhoud is vorige week met een ruime meerderheid (85 voor en 65 tegen) door de Tweede Kamer aangenomen. De hele wereld staat in brand: oorlog in Syrië, opleving van de Koude Oorlog door de duistere politiek van de maffiose Russische regering, eindeloze en niet te stelpen vluchtelingenstromen, wankele financiële situatie van banken en landen, vastlopende Europese samenwerking, extreme verschillen in rijkdom en welvaart tussen en in landen, milieuproblemen,  internationaal terrorisme, enz., enz.
En wat doet de Tweede Kamer? Die maken zich druk om een motie van de Partij voor de Dieren die er voor moet zorgen dat de kalfjes niet direct bij de moeder weggehaald worden. Want dat is zielig. Daar raken "moeder en kind" gestrest van en daar zullen ze de rest van hun leven last van hebben. Complete waanzin! Straks meer daarover.

Neoliberalisme van de ergste soort

Fantaseer eens even met me mee. Stel je voor dat jij een systeem ontwikkeld hebt waarmee je bij het afrekenen met je pinpas, zonder dat iemand het in de gaten heeft, maar de helft van het bedrag betaalt van wat een product in werkelijkheid kost. Aanvankelijk vertel je dit natuurlijk aan niemand, maar profiteer je hier zelf goed van. Maar langzamerhand deel je die kennis strikt vertrouwelijk met je familie en je beste vrienden. Maar ja, je weet hoe dat gaat. Het blijft natuurlijk niet in die kleine kring. Uiteindelijk wordt er door vrij veel mensen, vooral zij die over een grote vaardigheid met de computer beschikken, van deze truc gebruik gemaakt.

Geen alleenstaande mannen meer toelaten - Slot

Op de keper beschouwd is het eigenlijk vreemd dat als de omstandigheden in een land moeilijk of zelfs gevaarlijk zijn  juist de mannen, en dan ook nog de jonge mannen, dat land verlaten.  Je zou een omgekeerde reactie verwachten. De sterksten en meest weerbaren blijven om de  vrouwen, kinderen en ouderen, te beschermen. Of misschien zelfs om weerstand te bieden. Juist de meest kwetsbaren zouden het geld en de middelen moeten krijgen om een veilig heenkomen te zoeken. Maar zo gaat het niet. Je kunt je afvragen waarom? Is het dan zo raar dat een ontvangend land als Canada een andere en eigenlijk ook meer logische keuze maakt?

Geen alleenstaande mannen meer toelaten - Deel 2

In deel 1 van dit drieluik heb ik geprobeerd duidelijk te maken dat bij een lang aanhoudende grote toestroom van (jonge) alleenstaande mannen de geslachtsverhouding van een hele generatie verstoord zal gaan worden. Zoals te lezen valt in de zaterdagbijlage van de NRC van 16 januari leidt een mannenoverschot tot meer instabiliteit in de samenleving. Ook zal de openbare ruimte voor vrouwen, zeker op bepaalde plaatsen en bij evenementen met veel publiek en opwinding, er niet veiliger op worden. 

Geen alleenstaande mannen meer toelaten - Deel 1

Zijn de kruitdampen van de wilde oudejaarsnacht in Keulen en andere steden een beetje opgetrokken? Nog niet helemaal, maar over een paar weken of maanden heeft niemand het er meer over. We weten nu immers dat de politie bij massabijeenkomsten alerter moet zijn op groepen donkergetinte jonge mannen om het risico van bestelen, aanranden en soms zelfs verkrachten van daar aanwezige vrouwen te verkleinen.
Maar als dat lukt, is dan het probleem opgelost? Nee, zeker niet. Wat we bij de jaarwisseling in steden als Keulen gezien hebben, is nog maar een voorproefje van wat ons in de toekomst te wachten staat als de vluchtelingenstroom naar West-Europa op dezelfde manier blijft doorgaan.

Gedicht: Gezicht op de Maas

Het gedicht Gezicht op de Maas van de Rotterdamse dichter Rien Vroegindeweij vind ik om drie redenen mooi. Ten eerste om het gedicht zelf. Daar kan ik verder niet veel over zeggen, want van gedichten heb ik weinig verstand. Ik heb eigenlijk maar één criterium: spreekt het mij aan, doet het me iets of niet. Misschien is dat bij heel veel kunst niet eens zo'n rare graadmeter, toch ..?

V&D ten prooi aan VERDUISTERING & DIEFSTAL

Nog één keer kom ik terug op de teloorgang van het Nederlandse warenhuis V&D. Laat je niets wijsmaken: een doorstart met de helft van de zaken of niet, kapot is het en kapot blijft het. In mijn vorige blog heb ik stilgestaan bij het feit dat duidelijk is dat een winkelformule zoals V&D die nu heeft zijn langste tijd gehad heeft. Het trekt misschien nog wel publiek, maar geen kopers. En daar gaat het natuurlijk wel om. Waar ik niet op in gegaan ben is dat V&D door gewetenloze geldbandieten al tien jaar geleden in een soort sterfhuisconstructie beland is.