Over helden gesproken . . .

In ons kneuterige, platte, beschermende, "doe maar gewoon dan doe je gek genoeg" landje voelen wij ons gauw een held. Vooral, zoals ík nu ook, met een toetsenbord onder onze vingers voor een  scherm. Dan kunnen we zonder enig persoonlijk risico, meestal anoniem natuurlijk, alles en iedereen afzeiken. Niets is goed en niemand kan er wat van. Maar we zijn alleen maar "helden" omdat er voor ons niets op het spel staat.

Wie zich op deze manier in Nederland een held van het "vrije woord" voelt, moet eens naar clip van Nadjezjda Tolokonnikova, een van de drie dames van de Russische anti-Poetin rockgroep Pussy Riot, kijken en luisteren. Zij is nog maar kort geleden vrijgelaten uit een gevangenis in Siberië, omdat zij en haar andere bandleden een liedje hadden gezongen in een Russische kerk. Een lied dat een gebed was om Rusland van Poetin te verlossen. Ja, voor een liedje ga je in Rusland twee jaar in Siberië de cel in! En dan zingt Nadjezjda zo'n liedje en zet dat op youtube. Over helden gesproken, waar haalt ze de moed vandaan? Want hoe lang zal het duren voor deze prachtige en ongelooflijk dappere vrouw ergens doodgeschoten in de buurt van het Kremlin op straat ligt? 

Met deze link https://www.youtube.com/watch?v=VakUHHUSdf8 heb je ook de Engelse ondertiteling.