Geen alleenstaande mannen meer toelaten - Slot

Op de keper beschouwd is het eigenlijk vreemd dat als de omstandigheden in een land moeilijk of zelfs gevaarlijk zijn  juist de mannen, en dan ook nog de jonge mannen, dat land verlaten.  Je zou een omgekeerde reactie verwachten. De sterksten en meest weerbaren blijven om de  vrouwen, kinderen en ouderen, te beschermen. Of misschien zelfs om weerstand te bieden. Juist de meest kwetsbaren zouden het geld en de middelen moeten krijgen om een veilig heenkomen te zoeken. Maar zo gaat het niet. Je kunt je afvragen waarom? Is het dan zo raar dat een ontvangend land als Canada een andere en eigenlijk ook meer logische keuze maakt?

De reden waarom Canada besloten heeft om met ingang van 2016 geen alleenstaande mannen meer als vluchteling toe te laten is dat er in ieder geval in een bepaalde generatie een te groot mannenoverschot ontstaat. Een andere, misschien verzwegen reden is mogelijkerwijs de angst voor terrorisme. Bijna alle aanslagen worden immers door mannen gepleegd. Met deze maatregel neemt inderdaad de kans op een terroristische aanslag door instromende vluchtelingen aanzienlijk af. 

Bijzonder is ook dat Canada een uitzondering maakt voor mannen uit de homoseksuele en gendergemeenschap. Ik vind dat niet alleen een moreel verantwoorde, maar ook een dappere beslissing. Een beslissing die ook een signaalfunctie heeft. Het is een bekend gegeven dat homoseksualiteit in de landen waar de meeste vluchtingen vandaan komen een groot taboe is. Homoseksuele mannen, lesbische vrouwen en mensen die een geslachtsverandering willen of hebben ondergaan worden verafschuwd. Ze staan onderaan op de maatschappelijke ladder. Ze zijn verplicht er over te zwijgen. In sommige landen is het voor hen zelfs levensgevaarlijk. 
Zelfs in Europa en ook in Nederland zijn asielzoekers met een andere seksuele geaardheid nog niet veilig. Regelmatig staan er berichten in de krant dat deze mensen getreiterd en zelfs bedreigd worden. Wie weet hoe veel mannelijke vluchtingen uit de kast durven te komen als ze als homoseksueel wel welkom zijn?

De kern van ons vluchtelingenbeleid, maar ook van onze beschaving, is dat wij het opnemen voor de zwaksten in de wereld. Zeker nu de aantallen heel groot zijn, en waarschijnlijk groot blijven of nog groter zullen worden, moeten we ons goed beraden op wie die zwaksten precies zijn. En dan moeten we ook niet bang zijn om andere keuzes te maken.