Sunday, April 2, 2017

ZIENDEROGEN ZUIDWAARTS-2: Monet en Cézanne



Vorig jaar reed ik ook met de camper door Frankrijk. In het zuidoosten ontdekte ik dat ik in de buurt van Aix-en-Provence was. De stad waar de schilder Paul Cézanne geboren was, gewerkt had en ook gestorven is. Zijn voormalige huis en atelier is nu een museum en te bezichtigen. Geen aarzeling, op de de Tom Tom het kampeerterrein van Aix-en-Provence ingetypt. Fietsen naar zijn huis was niet ver, maar het laatste stuk tegen een nogal steile heuvel op. De dames bij de balie hadden zo veel medelijden met zo’n hijgende en zwetende oude man, dat ik er gratis in mocht.
Ik was de eerste bezoeker en de eerste tijd ook de enige. Het atelier, een hoge ruimte met grote ramen op het noorden, zag er uit alsof Cézanne het net verlaten had. Zijn grote ezel stond er. Zelfs veel van de spullen die op zijn schilderijen te zien zijn. De appels natuurlijk. Schedels. De tafel van de kaartspelers. Het beeldje van het kleine dikke mannetje. Zijn hoed en jas. Als de oude meester op dat moment binnengekomen was en aan het schilderen was geslagen, had ik niet eens raar opgekeken. Zo sterk voelde zijn aanwezigheid.

Hoe anders was het toen ik een bezoek bracht aan Giverny, het dorp waar het echte boegbeeld van het Impressionisme gewoond en gewerkt heeft, Claude Monet. Bij zijn huis had hij een speciale tuin aan laten leggen met veel water en bloemen, zodat hij bijna niet zijn huis uit hoefde om te kunnen schilderen. Beroemd zijn de watelelies en het bruggetje, die hij in talloze schilderijen geprobeerd heeft in verf te vangen met precies die sfeer en de “impressie” die ze op dat moment op hem maakten.
Maar wat een verschil met het huis van Cézanne. Hier liep je door een commercieel openluchtmuseum mee met een grote stroom toeristen. Voor een bezoek aan zijn huis moest je minstens een half uur in de rij staan. En dan was de tuin met de waterlelies nog niet eens open.
Nee, Claude Monet was hier in geen velden of wegen te bekennen. Daarvoor moet ik gewoon al die musea af blijven lopen waar zijn schilderijen hangen. Ook geen straf trouwens.


No comments:

Post a Comment