Omdat 12.000 mensen bij het Johan Cruijff Arena het nodig vonden om afgelopen zondagmiddag tegen elkaar aan geperst te gaan staan zingen en schreeuwen, zullen nu waarschijnlijk 50 tot 150 mensen zijn besmet met het Corona-virus, is de schatting van virologen. Dieptriest natuurlijk als je weet dat de ziekenhuizen in het hele land door de niet aflatende stroom van coronabesmettingen zo vol liggen, dat veel operaties weken moeten worden uitgesteld. Ook die met veel urgentie, zoals bij mensen met kanker en hart- en vaatziekten. De beelden van deze schandelijk gebeurtenis moeten ook een klap in het gezicht zijn geweest van alle medewerkers in de ziekenhuizen die overbelast, soms zelf ziek of opgebrand, met gevaar voor eigen leven zich al een jaar lang uit de naad werken om de duizenden coronapatiënten zo goed mogelijk te behandelen.
Tuesday, May 4, 2021
Saturday, April 10, 2021
Veel vragen over V-dag
Op maandag 12 april is mijn V-dag: vaccinatiedag. Maar het voelt als Vrijheids-dag. Ongeveer twee weken geleden kreeg ik een uitnodiging om een datum te kiezen om mijn coronavaccinatie te mogen ontvangen. Aanstaande maandag was met nog twee andere data de eerste mogelijkheid. Ik moet er wel voor naar Franeker, want in de stad waar ik woon, Leeuwarden, kon ik niet geprikt worden. Wel later in Sneek en Drachten.
Saturday, February 13, 2021
Sunday, January 24, 2021
Gedicht: Nederland
Het gedicht Nederland is van de nieuwe Dichter des Vaderlands Lieke Marsman (1990). Het is haar eerste gedicht in deze functie. Ik ga het hier niet aanbevelen met mijn kreupele complimenten, maar het is meer dan de moeite waard om het te lezen. En helemaal als je weet wie deze jonge dame is. Googelen dus!
Nederland
Je nostalgie is oprecht, maar je rookworst is nep"
Je boodschap is groen, maar aan je platform kleeft bloed
Je algoritme sadistisch, je vangnet een hoepel
Je bijstand gekort, terwijl optimisme een plicht is
Je plan radicaal, wanneer de camera draait
Je vaccinatiegraad hoog, als je managers telt
Je vrijheid een waakvlam, democratie polyester
En niemand die weet wat je ware gezicht is
Je geweten, verleden opinies, experts
Je consultants, commissies, obsessies, je taal
Je vergeten kwitanties met het hele verhaal
En je schoorvoetende sorry, dat aan niemand gericht is
Je hoort 'het begin van het einde', denkt: einde
steeds vaker. Aan deze maskerade van nevenschade
met op de achtergrond het gerinkel van centen
Je bent een winkel, zegt men - die dicht is
Bij gebrek aan natuurijs ben je een schaatser die zwemt
Dus zwem je langzaam omhoog naar een boei, waar het licht is
En wee wat zich wreekt, je bent een burger die stemt
Het is bijna lente. Je bent moe, maar je bent er nog
Vraag niet hoe, maar je bent er
Lieke Marsman
Thursday, January 14, 2021
Brief aan alle collega-senioren
Beste collega-senior,
Afgeschrikt door horrorverhalen over het CBR (Centraal Bureau voor Rijvaardigheid) in de media heb ik meer dan een jaar in de rats gezeten of ik na een medische keuring als bijna 75-jarige mijn rijbewijs wel op tijd kon laten verlengen. Voor een evt. afkeuring was ik niet bang, maar er werd melding gemaakt van wachttijden van meer dan jaar. Wat hierbij het probleem of de problemen waren, daar had en heb ik nog steeds geen idee van.
Friday, January 8, 2021
LEVENSLANG - Deel 1. Voorbereiding
LEVENSLANG is een verhaal in vier delen over een traumatische gebeurtenis in het leven van drie mensen: Margriet, Onno en Johan. Zij vertellen vanuit hun eigen perspectief en beleving over dit trauma en wat daar de gevolgen van waren.
Aan het eind van het laatste deel staat een kort nawoord van de schrijver.
Margriet
Het
kan niet anders of de collega's bij de apotheek moeten die vrijdag
iets aan mij gemerkt hebben. Ik was zo in beslag genomen door wat ik
dat weekend van plan was te gaan doen dat ik fouten maakte. Eén keer
gaf ik zelfs een patiënt de verkeerde medicijnen mee. Ze kwam een
uur later terug met de vraag of het klopte dat de kleur van haar
pillen veranderd was. . . .
LEVENSLANG - Deel 2. Uitvoering
Onno
Toen
ik bij kwam duurde het even voor ik besefte dat ik met mijn handen en
mijn voeten vastgebonden in een kamer op de grond lag. Behalve een
stoel, die naast me stond, was de kamer leeg. Ik zag geen ramen.
Alleen een deur die half open stond. Boven me aan het plafond brandde
een lamp in een fitting aan een draadje. De touwen waren zo kort dat
ik me niet kon omdraaien. . . .
LEVENSLANG - Deel 3. Complicaties
Onno
Aan
de nacht leek geen eind te komen. Ik had geen idee van de tijd. Het
enige wat ik kon doen was staren naar de lamp aan het plafond en
luisteren naar mijn ademhaling en het kraken van de touwen als ik er
aan trok. Natuurlijk piekerde ik over wat Margriet nog meer met
me van plan was, hoe lang dit zou duren en hoe het zou kunnen
eindigen. . . .
LEVENSLANG - Deel 4. Afronding
Onno
Ik
had niet gehoord dat Margriet de kamer binnen was gekomen. Ik merkte
het doordat het zingen ophield. Ik zag dat ze de geluidsbox samen met
de foto van de stoel pakte. Daarna keek ze naar me. Ze moest hard
gelopen hebben, want ze hijgde. . . .
Covid en Clowns, een slechte combinatie
Zonder het te kunnen stoppen raast het Covid-19 virus nu al meer dan een jaar over de wereld. Overal dood en verderf zaaiend. Een verschijnsel dat in deze omvang sinds de Spaanse griep van 1918 niet is voorgekomen. Hoe in de diverse landen indertijd op de Spaanse grieppandemie gereageerd is, dat weet ik niet. Waarschijnlijk net als bij de huidige pandemie was dat afhankelijk van de omstandigheden, de middelen en vooral het politieke systeem, vast ook heel divers. Maar er is één ding dat mij wel opgevallen is: in landen waar een "clown" aan het hoofd van de regering staat, gaat het met het bestrijden van de infecties het slechtst.