Monday, December 17, 2012

Treuren om Johannes

Dit weekend kon je maar beter niet Johannes heten. Johannes de Walvis ging dood en Johannes de Zanger verloor in TVOH. In het het hele land wordt nu getreurd. Maar nu kun je je afvragen: wie verdient ons verdriet en medeleven nu het meest?
Ik zou zeggen Johannes de Zanger. Immers, hij heeft heel erg zijn best gedaan. En op het cruciale moment hebben wij hem met zijn allen laten vallen. Dat moet een vreselijke teleurstelling voor hem zijn geweest.

Dode Johannes is gewoon dom geweest. Hij zwom het verkeerde geultje in. En bovendien is met man en macht geprobeerd hem te redden. Wat helaas niet gelukt is. Volgens Lenie 't Hart omdat de verkeerde mensen het probeerden, maar iedereen weet dat Lenie al twintig jaar de weg kwijt is.
Wat vind je trouwens van al die mensen die vol 'medeleven' op de zeedijk naar een vage bult in de verte hebben staan kijken? Waarvan het nog maar de vraag was, of je achter die bult ook het woordje 'rug' kon schrijven. Maar wie is er het afgelopen weekend toeterend langs het huis van Johannes gereden om hem mentaal een steuntje in de rug te geven? Ik denk niemand.

Maar het allerergste vind ik dat er nu mensen bezig zijn om een stille tocht met lampionnen en kaarsen te organiseren voor een dode walvis, die het door zijn eigen schuld niet gered heeft: foute navigatie en ook helemaal niet meewerken met zijn redders. En niemand denkt zelfs maar aan een momentje stilte voor 'us' ("Fryslân boppe", niet waar) eigen Johannes.

1 comment:

  1. Bij nader inzien bleekt het beest Johanna te moeten heten. Waren we weer te snel met ons oordeel. Veel drukte om de loop van de natuur waarin de mens maar een nietige rol heeft. Walvissen worden geboren en walvissen sterven, daar doet geen actiegroep iets tegen.

    ReplyDelete