Even wat ervaringskennis daar achter aan. Toen ik voor een vergunning een keer op het politiebureau moest zijn viel ik van de ene verbazing in de andere. In de eerste plaats is het makkelijker om de bajes uit te komen dan een politiebureau in. Een voor een provinciehoofdplaats van gemiddelde grootte gigantisch gebouw trouwens. Bijna net zo groot als de gevangenis die er vlak bij staat. De bouw heeft ook nog eens "slechts" € 40 miljoen meer dan de beraming gekost, maar staat er ook wat, niet waar? Enfin, voor die vesting moest ik lang buiten wachten bij een intercom voor een agent me na een uitgebreide inspectie naar binnen liet. Me vervolgens door eindeloze gangen met een passeerkaartje door allemaal vergrendelde klapdeuren leidde naar het bureau van de agent van de vergunningen.
Daar weer wachten natuurlijk. Ook die bromsnor had het druk. Dat kon je zien, want met veel moeite zag je hem, het zweet bijna op het voorhoofd, met twee vingers de letters op het toetsenbord zoeken. De vraag of hij al geslaagd was voor zijn typediploma heb ik maar niet gesteld.
Genoeg tijd dus om om me heen te kijken in de ruime kantoortuin. Daar zaten allemaal van die toch aardig wat te dikke mannen in ongeveer hetzelfde tempo met een toetsenbord te stoeien. Allemaal beleidsmedewerkers, volgens Bart de Koning 5% van de sterkte. Ze hebben het allemaal zwaar, want hun jasjes hangen achter op hun stoel. Ook wordt er diep nagedacht, want regelmatig krabben ze zich op hun al wat kalende hoofden. Gelukkig nemen ze genoeg tijd voor de noodzakelijk lichaamsbeweging, want vrij vaak loopt er een naar de koffie-automaat.
En is er nu nog iemand die zich afvraagt hoe het komt dat de Nederlandse politie zo slecht scoort op hun "core business", boeven vangen?
No comments:
Post a Comment