Lichtpuntjes in donkere tijden

Misschien is het jullie ook opgevallen. Normaal gesproken zijn in deze tijd van het jaar de ramen, deuren, daken en vaak ook de tuinen van de huizen in Nederland onzichtbaar door de verlichte herten, kerstmannen, en arrensleden. En daaromheen dan een woud van slingers met al dan niet knipperend licht. Het ene huis al gekker en voller dan het ander. Soms lijkt het wel alsof buren met elkaar een stille strijd uitvechten wie zijn huis het meest bedolven heeft onder de kerstverlichting.

En dit jaar? Ik zie in ieder geval in onze buurt (een nieuwbouwwijk uit de jaren 90) bijna geen enkel huis meer dat met deze stroom vretende waanzin is opgetuigd. Hoe komt dat, vraag ik me natuurlijk af. Zou het de crisis zijn? Als dat zo is, dan vind ik dat al een groot pluspunt en in ieder geval één lichtpunt in een donkere tijd.
Zullen we dan gelijk ook maar een eind maken aan die bizarre vakanties naar extreme Verweggistans? En weer gewoon bruiloft gaan vieren met een kop koffie, een gebakkie en een borreltje? En stoppen met dat loungen en weer gewoon buiten gaan zitten op stoelen of banken? En een keuken weer gewoon keuken noemen en geen kookeiland? De crisis verdwijnt er niet door, maar komt wel in een ander licht te staan, om maar in dezelfde beeldspraak te blijven.