Brief aan Fred Teeven

Beste Fred,

Was dat nou nodig, zo'n reactie? Schrijf ik één keer een ludiek kritisch stukje - Minder blauw achter de computer van 12 december. Toevallig over de bedrijfstak (nou ja 'bedrijf, bedrijf' ...) waar jij samen met opperbromsnor Opstelten wat over te zeggen hebt, en gelijk zet je een boos bericht in de krant. 

Laten we elkaar nou geen mietje noemen, dat hebben we nooit gedaan, zijn we ook niet, maar de Nederlandse politie speelt toch echt niet in de Champions League, Europees gezien. Eigenlijk is het een beetje Jupiter League, toch? Hoe veel moeite moet jij niet doen, als voormalige actieve en dynamische 'crime-fighter', om dat hele zooitje een beetje in beweging te krijgen? 's Avonds thuis op de bank zat je toch laatst ook tegen je vrouw te schelden dat het allemaal "inteelt papegaaien" waren. Die burgemeesters die maar koning willen blijven kraaien in hun koninkrijkje. De commissarissen die achterlijke salarissen verdienen, belachelijke privileges hebben, zich als zonnekoningen gedragen en met miljoenen smijten om maar het allergrootste politiepaleis van Nederland te hebben.

Goed, ik ben het met je eens dat ik niet zo lullig had moeten schrijven over die aan de kant geschoven agentjes. Ik weet wel, die hebben last van hun rug, of een moeilijke scheiding achter de rug. Die kun je niet meer in het donker de straat op sturen. Is ook zo. Maar het zijn er wel veel, vind je niet?

Goed Fred, dat je je enigszins in je paal gezaagd voelt, kan ik nog wel begrijpen. Alhoewel ik geen moment aan jou gedacht hebt toen ik dat schreef natuurlijk. En al helemaal niet aan je paal trouwens. Maar als er nog eens iets is dat je toch wat opvliegende karakter doet opspelen, bel dan niet direct het journaille. Die zijn alleen maar uit op rellen en sensatie. Neem dan eerst even contact met mij op, wil je? Dan drinken we weer eens een glaasje (of twee, drie), net als vroeger. Komt het allemaal weer goed.

Groetjes, ook aan de vrouw,  Jaap