Brief aan Prins Willem-Alexander

Hallo Willem-Alexander,

Nog een maandje en dan ben je de CEO van BV Nederland. Dat mag ik zo natuurlijk niet stellen, dat weet ik wel. Maar het is toch leuk om hier informeel en "entre nous" wat over te filosoferen, niet waar? Ondanks dat wij over een aantal zaken met elkaar van mening verschillen, hebben wij volgens mij toch ook overeenkomsten. Net als jij heb ik er niet al te veel vertrouwen in dat de politiek, zoals die hier in Nederland functioneert, het Schip van Staat in stormweer op een adequate wijze naar een veilige haven zal weten te loodsen. Het is en blijft toch een kwestie van het één zeggen en het andere doen en halve oplossingen bedenken. Pappen en nathouden dus, waar we - de eerlijkheid gebiedt het te zeggen - de laatste 50 jaar van wereldwijde groei een rijk land van zijn geworden. Maar bij de formidabele crisis waar we nu mee te maken hebben, is dat absoluut niet de juiste koers. Zijn we het over eens, toch?

Dus moeten we echt "out of the box" gaan denken. Mag ik zo eens wat ideetjes op je loslaten? Er ligt namelijk op dit moment een prachtige kans voor jou om een werkelijk historisch en absoluut uniek koningschap te realiseren. Als vorst en straks het belangrijkste lid van de familie Oranje-Nassau ben je sterk verbonden met het verleden. Dat is heel belangrijk voor het historisch besef van de natie, als bindend element, enz. maar daar hoef ik jou als historicus niets over te vertellen.
Maar als koning van een land moet je ook een vooruitstrevende visie op de toekomst hebben. En met vooruitstrevend bedoel ik niet "links" of "rechts", maar wat ons land in de toekomst echt nodig heeft.
Dat verleden en die toekomst verbinden, dat moet de kern van jouw koningschap worden. Daarom heb ik het volgende bedacht. Bij je kroning op 30 april a.s. kom jij net als de eerste koning van ons land, je voorvader koning Willem I, dit jaar precies 200 jaar geleden, met een vissersschip aan op het strand van Scheveningen. Totaal onverwacht. Er lopen altijd mensen met mobieltjes op het strand en de boulevard, die zorgen wel voor de nodige publiciteit. Vandaar ga je naar Amsterdam voor de kroning. Wat een wereldnieuws zal dat zijn! "Een nieuwe, verrassende en zelfstandig denkende koning voor Nederland", zullen de kranten schrijven. Een betere start kun je je niet wensen.

Als je dan een paar jaar koning bent - en reken maar dat "de crisis" dan nog lang niet voorbij is - dan wordt het tijd dat jij met het gezag dat je inmiddels opgebouwd hebt, als vorst die boven de partijen staat, gaat werken in de enige richting die ons land van de ondergang kan redden: aansluiting bij Duitsland.
Ja, ik weet het, dat klinkt gewaagd en zeker onorthodox, maar geloof me maar, dat heeft voor ons alleen maar voordelen. Ik zal het je uitleggen. 
Als natie doet Duitsland het veel beter dan wij. Zij hebben in tegenstelling tot ons land het financiële beleid op orde - en dat ondanks onze miljarden inkomsten van het aardgas. Hun maakindustrie staat op wereldniveau en is zeer winstgevend, in tegenstelling tot die van ons. Hun onderwijs, i.h.b. het universitair onderwijs, is beter. Hun innovatiebeleid is zo ingericht dat ze op belangrijke terreinen voorop lopen. Hun politiek is al jarenlang consistent en zeer sociaal: loyaal naar Europa - ook als het veel geld kost -, gastvrij voor heel veel asielzoekers - ook verhoudingsgewijs - en zeer terughoudend met het inzetten van militair geweld. En dan voetballen ze ook nog veel beter dan wij. Enfin, zo kan ik nog wel even doorgaan. Als grootste deelstaat van Duitsland - we behouden een vrij grote mate van onafhankelijkheid - zijn wij absoluut van grotere betekenis op wereldniveau dan als klein, zieltogend landje.

Maar hoe moet het dan met mij?, zul je je afvragen. Er zijn twee mogelijkheden. Als wij voorstellen dat wij een deelstaat van Duitsland willen worden, is dat voor hen ook aantrekkelijk. Wij hebben veel aardgas, een grote export van agrarische producten, een belangrijke luchthaven en een heel grote zeehaven. Dus kunnen we ook eisen stellen. Dan zeggen we: waarom houden jullie in Duitsland niet een referendum of jullie een koning of een president willen? En die koning, dat ben jij dan natuurlijk! Dat ligt  ook voor de hand, want  jouw familie is al voor meer dan de helft Duits. Ik weet vrijwel zeker dat die Duitsers, romantisch als ze zijn, voor het koningschap zullen kiezen. Zeker als we Max op het juiste moment inzetten. Kunnen we misschien ook nog ons volkslied houden, met een Duitse vertaling er bij dan.

O ja, wat die tweede mogelijkheid is? Mocht de titel vorst van het Verenigd Duits-Nederlandse Rijk je ontgaan, dan kunnen we altijd nog opteren voor de historische titel "Stadhouder der Nederlanden". Daar heeft je grootvader Bernard jaren geleden al eens een poging toe gedaan. Alleen is de brief met dat verzoek nog niet gevonden. Kun jij eens kijken in het archief van je moeder? 

Weet je, ik zal de komende weken in Duitsland rond gaan toeren, onopgemerkt wat verkennend werk verrichten en hier en daar wat mensen polsen. Na de zomer kunnen dan weer eens gezellig met zijn vieren bij elkaar komen en hebben we het erover. Houden jullie Eikenhorst aan? Ik heb het daar altijd heel gezellig gevonden. Veel plezier op je kronings- en koningsdag.

Met vriendelijke groeten, uiteraard ook aan Max, je toegewijde, toekomstige onderdaan,

Jaap Kiers