De nageboorte van Nederland

Man, boot en hond nietig op het grote Wad

Soms geeft ons bijzondere klimaat onverwacht een mooi cadeautje weg: een paar rustige dagen met een redelijke temperatuur. Dus kon ik nog één keer met Hollandia's Glorie en hond Willem er op uit. Maandagmiddag kwam ik na een mooi tochtje in een bleek zonnetje bij het baken aan de zuidoostkant van Schiermonnikoog uit. Daar heb ik het bootje in de buurt van de vloedlijn droog laten vallen.

En daar, in die immense ruimte, helemaal alleen met Willem, in dat kleine scheepje, heb ik de nacht doorgebracht. Telkens is dat weer een ervaring die ik vertellend, schrijvend of filmend/fotograferend helaas niet goed met jullie kan delen. Alleen als je het echt meemaakt en ervaart, dan weet je en voel je hoe dat is.

Dinsdagmorgen hebben Willem en ik een lange wandeling gemaakt door het enorme, inmiddels door de vogels verlaten, kwelder- en duingebied aan de oostkant van Schiermonnikoog. Wat mij daar opviel, was dat je in dat gebied die typische dynamiek tussen zee en land waardoor nieuw land ontstaat, zo goed kunt zien. Zo is ongeveer twee derde van ons land ontstaan, uit de zee verrezen: door stroming, aanslibbing, plantengroei en duinvorming. Op Schiermonnikoog zie je de geboorte van Nederland nog elke dag voor je ogen gebeuren. Een soort nageboorte dus eigenlijk.

Met een korte fotoserie zal ik proberen het te laten zien:

Door getijden en stroming wordt slib aangevoerd.

Maar golven kunnen het slib ook weer wegslaan.

Dan is er een eerste plantje dat zee en zout doorstaat.

Eén plantje wordt een kwelder vol planten die de zee weerstaat.

Talloze kreken vreten zich een weg om het water af te voeren.

Wind speelt een hoofdrol bij de verdere ophoging en duinvorming.

Wil je meer zien van de avonturen van Jaap, Willem en Hollandia's Glorie op de Wadden? Ga dan kijken naar de filmpjes op manboothond.nl.