Natuurtuin in wording - 1: Een gat is nog geen vijver

Het leven is vol verrassingen. Nooit heb ik enige belangstelling voor tuinen gehad. En ik heb er ook geen bal verstand van. Verschil tussen de "goede" planten en het "foute" onkruid is door mij niet waarneembaar. En eerlijk gezegd snap ik ook niet waarom dat belangrijk is. Nou, dan begrijp je wel met wat voor een "tuindummie" je hier te maken hebt. Maar wat gebeurt: ineens ben ik in een echt "tuinavontuur" beland. De voorgeschiedenis.

Vorig jaar is onze kleine tuin op de schop gegaan. En het resultaat is tot een ieders tevredenheid. Het achterste deel van de tuin, bij de slootkant, was een vlonder dat zo verrot was dat je er niet meer veilig op kon staan en lopen. Dus een nieuw vlonder of weg ermee? Omdat we er in de 15 jaar dat het er was vrijwel nooit op gezeten hebben, was de keuze snel gemaakt. Geen nieuw vlonder meer.  Toen was de vraag: wat doen we met het schuin naar het water aflopende stukje grond? En daar rook ik mijn kans. "Daar gaan we een natuurtuin van maken", verkondigde ik. Zonder echt te weten wat dat is. Het leek me wel een mooi tegenwicht tegen de "nette, recht toe recht aan" tuin die we nu hebben. Maar meer dan een vage voorstelling had ik daar eerlijk gezegd niet van.

Bij mijn echtgenote kreeg ik de handen er dan ook niet voor op elkaar. Zij houdt namelijk wel van tuinieren en heeft er ook echt verstand van. Zij probeerde mij ervan te overtuigen dat het een ramp voor de rest van de tuin zou worden. Ze kon dan wel aan de gang blijven met het uitroeien van het onkruid dat "haar deel" van de tuin binnen zou dringen. Vele gesprekken volgden en de uitkomst is dat ik een kans krijg.
Vanmiddag heb ik in het stuk zwarte grond dat er nu is een flink gat gegraven om daar een spontane vijver te laten ontstaan door het instromende water uit de sloot. Maar mijn eerst "nederlaag" heb ik al moeten incasseren. Dat gebeurt niet. Het waterpeil in de sloot is er te laag voor. Hoe ik dat oplos, daar ga ik nu over nadenken. Ook over de planten die er in komen. Welke en gewoon laten groeien of er zelf in brengen? Allemaal vragen en uitdagingen. Kortom, een echt avontuur. Ik houd jullie op de hoogte van successen en mislukkingen. Tips en adviezen zijn zeer welkom, Maar ik geef geen garantie dat ik er ook maar iets mee doe, want ik zie dit wel als "mijn" avontuur.