Gezondheid-1: Hardlopers zijn doodlopers

Tijdens mijn dagelijkse wandelingen met hond Arie - twee maal daags gemiddeld 45 minuten - kom ik vaak hardlopers tegen. Nou ja, "hardlopers . . . ". In de meeste gevallen is het een soort veredeld sjokken. Ik heb de indruk dat de "hardloper" zelf de illusie heeft dat hij of zij echt hard loopt, maar er zijn er bij die mij wandelend amper in kunnen halen. Als dat het enige was wat me opviel, dan zou ik denken: ieder zijn meug, maar niet de mijne en er verder vrede mee hebben. Maar er is meer. 

Over het algemeen zijn de meeste mensen die ik zie "hardlopen" te zwaar, of soms zelfs ronduit dik. Mijn eerste gedachte is dan: ach, wat zielig. Die mensen doen dat natuurlijk om kilo's kwijt te raken. Helaas, om overtollige kilo's kwijt te raken moet je heel veel kilometers onder je voeten door laten gaan. En dan werkt het ook nog alleen als je die inspanning combineert met een goed dieet of een verstandig eetpatroon. Dus met veel vezelrijk en caloriearm voedsel met alle noodzakelijke vitaminen en zo min mogelijk koolhydraat-, vet- en zoutrijk voedsel. Dus zo'n beetje alles laten staan wat lekker is.

Verder valt me op dat bijna alle "hardlopers" een slechte looptechniek hebben. Vooral het afwikkelen van de voeten bij de landing is slecht of vaak zelfs afwezig. Je ziet dan - en hoort  soms zelfs - een bonkend lopen. Dat is echt slecht voor ongeveer alle dragende gewrichten in ons lichaam: de knieën, de heupen en de rug.

Een beetje lullig om te zeggen - niet bedoeld als leeftijdsdiscriminatie - maar  volgens mij zijn de meeste "hardlopers" ook te oud. Niet zozeer de leeftijd als zodanig is hier het probleem, maar het feit dat zichtbaar is dat deze mensen pas op late(re) met deze "sport" begonnen zijn. Juist die groep heeft vaak een te hoog gewicht en een slechte looptechniek. De al min of meer arthrotische gewrichten en het niet getrainde bloedcirculatiesysteem - hart en bloedvaten - krijgen het te zwaar voor de kiezen. Dit in overweging nemend is er dan maar één conclusie: dit is niet goed voor je gezondheid en je welzijn. 

Tot slot over dit laatste, het welzijn. Kijk zelf ook eens naar de door mij hier beschreven al of niet te dikke, te oude "hardlopers" met een slechte looptechniek. Heb je dan de indruk, kijkend naar hun rode, vaak vertrokken, soms zelfs opgeblazen gezicht en luisterend naar hun puffende tot gierende ademhaling dat dit goed is voor hun welzijn ? Dat dit hen gelukkig maakt? Ik kan het me niet voorstellen.

Maar wat wil ik met dit blogje? Iedereen die hoopvol en soms met de moed der wanhoop aan het "hardlopen" is geslagen ontmoedigen en weer naar zijn driezitsbank met een drankje in de hand voor de televisie verbannen? Nee, zeker niet. Goed en voldoende bewegen is niet alleen goed, maar zelfs onontbeerlijk voor een gezond lichaam en . . . een gezonde geest. Ik zelf kan niet zonder. Maar dan graag met bewegingsvormen die je vol kunt houden, die niet schadelijk zijn en die plezier verschaffen. Een volgend blog meer hierover.