Onze Nationale Ombudsman Prof. Dr. Alex Brenninkmeijer heeft zijn jaarverslag de onheilspellende titel meegegeven "Mijn onbegrijpelijke overheid". Kijk, als een boerenlul als ik zou zeggen dat de logica van de maatregelen en het beleid van de overheid mij vaak ontgaat, dan kijkt niemand daar van op. Maar als een geweldenaar als Alex Brenninkmeijer dat als titel van een jaarverslag kiest, dan wordt het tijd om daar meer notitie van te nemen. In de bijlage "Letter & Geest" van het dagblad Trouw stond een interview met hem.
Vele jaren geleden - ik was nog heel jong, vol verwachting en ambitie - heb ik het boek "De wereld gaat aan vlijt ten onder" van Max Dendermonde gelezen. Het maakte op mij een diepe indruk. De beste samenvatting van het boek geeft de schrijver zelf als hij de hoofdpersoon Alec J. Weatherwood in een gesprek over zijn levenswijze en -visie laat zeggen: lees Prediker 4, Vers 6 maar.
Toen ik dat bijna een halve eeuw geleden las, heb ik meteen opgezocht wat daar staat: "Beter een hand vol rust, dan beide vuisten vol zwoegen en najagen van wind". Ik ben het nooit meer vergeten. En bij het lezen van het artikel "Lummelen is van levensbelang"in de NRC weekend, moest ik onmiddellijk weer aan dat boek en die bijbeltekst denken.
Eigenlijk schrijf ik deze blog alleen maar omdat ik de titel zo leuk vind. Tien tegen één dat jullie denken dat het gaat over de Tweede Wereldoorlog. Nee, wees gerust. Ik ben niet van plan om die voor Nederland en zeker ook Duitsland verschrikkelijke jaren - waarvan ik er 3 maanden in de buik van mijn moeder meegemaakt heb - in herinnering te brengen. Aan opgeklopte anti-Duitse gevoelens en humor ("Wanneer krijg ik mijn fiets terug?) doe ik niet mee.
Maar het heeft wel met onze reis naar Duitsland, die wij net achter de rug hebben, te maken. Zoals altijd als ik in "een" buitenland ben, koop ik regelmatig een landelijke of regionale krant. Dit onder het motto: when in Rome, do as the Romans do.
