Obama's Care

Amerika heeft gekozen. Barack Obama mag verder gaan met wat hij vier jaar geleden beloofd heeft: "change". Maar ik kan nu al zeggen dat die "change" niet zal komen. In ieder geval niet dat de armoede in het land sterk zal verminderen, de rijken minder asociaal rijk zullen zijn, het onderwijs voor iedereen een stuk beter en toegankelijker zal zijn, de wegen weer goed onderhouden zullen worden.

Nu denken jullie dat ik geen vertrouwen heb in Obama en liever had gezien dan Mick Romney gewonnen had. Nee, dat is niet waar. Ik weet niet of Obama als de meest daadkrachtige president de geschiedenisboeken in zal gaan, maar volgens mij wel als een van de meest integere. Dat kan ik van zijn voorganger zeker niet zeggen. Bush heb ik altijd gezien als stroman voor de belangen van de Amerikaanse grootindustrie en in het bijzonder de militaire tak daar van. En wat hij aan daadkracht getoond heeft, heeft alleen veel ellende veroorzaakt.

Het probleem is dat ik denk dat in Amerika juist nu daadkracht echt noodzakelijk is, omdat de problemen enorm zijn en een bedreiging vormen voor zowel Amerika als de wereldeconomie. Maar Den Uyl zei het al: "De marges van de democratie zijn smal". En dat geldt zeker voor de Verenigde Staten. De Democraten en Republikeinen houden elkaar nog zeker twee jaar in een wurggreep door de getalsverhoudingen in de Senaat en het Huis van Afgevaardigden. Bij alles wat Obama wil doen om het land uit het moeras te trekken, moet hij de Republikeinen mee krijgen. En de afgelopen vier jaar was de bereidheid van dat kamp om met de president mee te denken minimaal. 

Wat zijn dan die grote problemen? Het meest acute en ook grootste probleem is de enorme en nog steeds groeiende staatsschuld die als een inktzwarte onweerswolk boven het land (en de hele wereld) hangt. Dat MOET aangepakt worden. Daarover is iedereen het wel eens. Maar nu de manier waarop? Belastingen omhoog en met overheidsmaatregelen de economie stimuleren, zeggen de democraten. Nee, alleen door te bezuinigen op overheidsuitgaven en de belastingen verder te verlagen zal de economie weer aantrekken, is het antwoord van de republikeinen.

Wat moet en kan Obama in deze patstelling doen? Zijn eigen ideeën en die van zijn partij krijgt hij door er nooit zonder er een kleurloos aftreksel van te maken. Hoe zou dat dan wel kunnen lukken?  
Misschien kan hij maar één ding doen: zijn integriteit, wat hem als president zo bijzonder maakt, overboord zetten. 
Laat hij nog eens goed het boek Il principe (De heerser) van Machiavelli lezen. Het gaat nu even niet om ethiek, maar om macht. Niet om het spel, maar om de knikkers. Machiavelli heeft rond 1500 al voorgedaan hoe dat moet: verdeel en heers.