Je kunt het je niet voorstellen als je het op de röntgenfoto ziet, maar dit heel kleine deukje in mijn rechter spaakbeen maakt mij "vleugellam". Vrijdag 6 mei ben ik met de fiets gevallen. Eerst voelde ik alleen het branden van de schaafwond, maar een paar uur later kwamen de pijn en stijfheid in mijn rechter arm en hand op. Na twee dagen was er geen verandering. Dus naar het ziekenhuis. Op de foto was een scheurtje in het spaakbeen zichtbaar, net onder het kopje. Een weekje gips om de botvorming op gang te helpen moest voldoende zijn.
Daar kom ik goed mee weg, dacht ik. Maar daar vergiste ik me in. Het gips is er nu ruim een week af, maar met mijn rechter arm kan ik nog helemaal niets. En als ik te veel doe, word ik "gestraft" met aanhoudende pijn. Dus voorlopig niet met de camper weg en al helemaal niet met Hollandia's Glorie en Arie het Wad op. Eén lichtpuntje, typen gaat weer redelijk. Dus af en toe maar weer eens een blogje schrijven.
