Een uitzondering hierbij maak ik voor onze koningin. Met haar heb ik vooral de laatste jaren oprecht te doen. En dat vloeit niet voort uit het feit dat ik bijzonder konings- of Oranjegezind ben. Uiteindelijk is het een beetje een vreemde staatsvorm. En ook een aantal van haar illustere voorouders heb ik niet al te hoog zitten. Nee, het is zuiver de persoon zelf die bij mij een gevoelige snaar weet te raken.
Je kunt zonder meer zeggen dat onze koningin het de laatste jaren niet gemakkelijk gehad heeft. Met het noodlottige ski-ongeval van haar zoon Friso dit jaar als absoluut dieptepunt. In de uitoefening van haar in mijn ogen wat vreemde beroep, dat ze zo serieus en met een onvoorstelbare plichtsbetrachting uitoefent, zit het haar ook niet mee. Langzaam maar zeker wordt ze door de heren politici in een marginale rol gedwongen. Zo is ze buitenspel gezet bij de formatie van een nieuw kabinet, omdat een stel haantjes uit de Tweede Kamer er geen zin meer in heeft om deemoedig onder het oog van de camera's de trappen van paleis Noordeinde op te strompelen. Maar die zelfde haantjes willen wel zichtbaar voor het hele land voor het oog van diezelfde camera's bij Hare Majesteit de eed afleggen. En als het dan misgaat en we hebben het niet allemaal LIVE kunnen zien, dan wordt de koningin gedwongen het "toneelstukje" - Beatrix krijgt dan zelf ook door dat het uiteindelijk allemaal poppenkast is - gewoon weer op te voeren.

En wat is het antwoord van Beatrix op alles wat haar overkomt en haar aangedaan wordt: gewoon doorgaan en doen wat ze vindt dat gedaan moet worden. De bewoners van een land hebben het staatshoofd dat ze verdienen, zeggen ze wel eens. Maar ik betwijfel dat.
No comments:
Post a Comment